اقتصاد۲۴ شیوا سپهری: بلاک چین و بیت کوین همگی به نامهای معروفی تبدیل شده اند که این روزها همه درباره آن صحبت میکنند. بیت کوین به همان اندازه که محبوب است، به دلیل نوسانات قیمتی که اغلب به تیتر اخبار تبدیل میشود و توجه معامله گران مالی را به خود جلب میکند، بدنام نیز شده است. همچنین ادامه روند منجر به ایجاد ارزهای دیجیتال دیگری مانند اتریوم و لایت کوین شده است. بیتکوین حتی دارای ارزهای دیجیتال دیگری است که زمانی ایجاد شدند که تصمیم گرفته شد به آخرین پروتکل ارتقا پیدا نکنند و یک ارز جدید از پروتکلهای قدیمی بیتکوین، مانند بیتکوین کش ABC (BABUSD) ایجاد کردند.
بیت کوین به عنوان پدر ارزهای دیجیتال شناخته میشود زیرا بسیاری آن را اولین ارز رمزنگاری شده میدانند، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر نیز وجود دارند که سلف آن در نظر گرفته میشوند. قبل از بیت کوین، تلاشهای زیادی برای ایجاد ارزهای دیجیتال مانند Blinded Cash، DigiCash، B-Money، Bit Gold، Hashcash و ... صورت گرفت. با این وجود هیچ یک از این تلاشها موفقیت یا تاثیر بیت کوین را نداشت. بیت کوین در سال ۲۰۰۹ به عنوان اولین ارز غیرمتمرکز ایجاد شد که بر روی فناوری بلاک چین اجرا میشود.
بیت کوین اولین بار توسط شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو منتشر شد. در واقع این ارز دیجیتال توانایی انجام تراکنشها بدون دخالت دولت را با تکیه بر امضای دیجیتال و سکههای دیجیتال به جای ارزهای متمرکز دولتی مانند یورو و دلار آمریکا را دارد. همه تراکنشهای بیت کوین در یک دفتر کل نگهداری میشدند که میتوان به صورت عمومی به آن دسترسی داشت و شفافیت را تضمین میکند.
مبلغ کریپتو ماینرها، افرادی که نیروی محاسباتی شخصی خود را به صورت داوطلبانه در اختیار شبکه قرار میدهند تا آن را در حال اجرا نگه دارند، به بیت کوین به آنها پرداخت میشوند. این امر به آنها اجازه میدهد تا بهعنوان یک نوع بانک مرکزی کار کنند. این کار شبیه نقش بانکهای مرکزی مانند ECB و FOMC در تعیین وضعیت دلار و یورو و... است. هر رایانهای که نرم افزار بیت کوین را دانلود میکند و به شبکه بیت کوین میپیوندد، گره نامیده میشود.
پروتکلهای غیرمتمرکز و بلاک چین بیت کوین به همه گرهها نیاز دارند تا یک تراکنش را تأیید کنند. از آنجایی که این رایانهها در سراسر جهان پخش شدهاند و توسط افراد مختلف اداره میشوند، هک یا خراب کردن آن بسیار دشوار است. این سیستم به عنوان یک سیستم امن در نظر گرفته میشود و از زمان ایجاد آن به طور مداوم منافع عمومی را به خود جلب کرده است. علیرغم اینکه بیت کوین به دلیل نوسانات قیمتی خود در بین معامله گران شناخته شده است، بسیاری بر این باورند که این ارز دیجیتالی بسیار پیشرو است.
اگرچه بیت کوین ارز دیجیتال اصلی است اما ارزهای دیجیتال دیگری نیز تاکنون ایجاد شدهاند. با این حال، بیت کوین از جهات مختلف توانسته منحصر به فرد باقی بماند. به طوریکه سایر ارزهای دیجیتال حتی به عنوان آلت کوین (سکههای جایگزین بیت کوین) نیز شناخته میشوند.
سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم از سال ۲۰۰۹ با پتانسیل مدیریت اقتصادهای دیجیتال توسعه یافتهاند. آنها بر روی توسعه قراردادها و خدمات دیجیتالی متمرکز شدند که میتوان با استفاده از ارزهای دیجیتالی خاص خودشان پول پرداخت کرد. به عنوان مثال، Axie Infinity (AXSUSD) در واقع یک توکن و ارز دیجیتال بومی است که برای پرداخت و عملیات در شبکه و بازی ساخته شده است. بیت کوین به عنوان یک ارز بین پلتفرمی باقی مانده است. فقط بیتکوین میتواند بدون محدودیت برای استفاده در پلتفرمهای خاص و برای خرید در هر نقطه از جهان که مورد پذیرش باشد، استفاده شود. علاوه بر این، هدف اصلی بیت کوین افزایش سرعت تراکنش بدون محدودیتهای متعدد دولتی است. در سال ۲۰۲۰ بیت کوین زمانی که پی پال اعلام کرد که این ارز محبوب به عنوان پرداخت در پلتفرم آنها پذیرفته شده بسیار خبرساز شد.
ماینینگ به فرآیند استفاده از رایانههای پرقدرت برای اعتبارسنجی تراکنشهای بلوکی از طریق حل معادلات پیچیده ریاضی اشاره دارد. در ازای آن، ماینرها در ازای تعداد تراکنشهایی که تأیید میکنند، مقدار بیت کوین از پیش تعیینشدهای دریافت میکنند. با ایجاد بیت کوین بیشتر، هر بار که ۲۱۰۰۰۰ بلاک پردازش میشود، رویداد هاوینگ داخلی در پروتکل تعبیه شده است. مقدار بیت کوینی که استخراج کننده برای پردازش یک بلوک اعطا میکند، با عبور از این آستانهها نصف میشود. سایر ارزهای رمزپایه مانند Cardano (ADA)، Solana (SOL) و Polkadot (DOT) غیرقابل ماینینگ هستند. هدف پشت ارزهای رمزنگاری غیرقابل ماینینگ و قابل استخراج یکسان است. هدف هر دو نوع ارزهای دیجیتال اعتبارسنجی تراکنشها است و در نهایت، هر تراکنش بلاک چین باید به یک روش تأیید شود.
زمان بلاک به مدت زمان مورد نیاز ماینرها برای تایید تراکنشهای بیت کوین در یک بلاک و تولید یک بلاک جدید در بلاک چین اشاره دارد. بلاک فایلی است که اطلاعات تراکنشهای شبکه بیت کوین بهصورت کامل و دائمی بر روی آن ثبت میشوند. اتصال بلاکها به یکدیگر بلاکچین را تشکیل میدهد. تراکنشهای بیت کوین قبل از اضافه شدن به بلاک باید توسط ماینرها تایید شوند. شبکه بیت کوین به همه گرههای فعال نیاز دارد تا بتوانند همان تراکنش را تأیید کنند و دفتر کل آن را با سایر کاربران شبکه به اشتراک بگذارند. این سیستم را شفاف نگه میدارد و به خطر افتادن آن سختتر میشود. اگرچه این مسئله منحصر به بیت کوین نیست، اما این چیزی است که سایر ارزهای دیجیتال قوانین خود را به منظور کاهش زمان پردازش ضعیف کردهاند.
بیشتر بخوانید: نظر کارشناسان درباره قیمت بیتکوین در بلندمدت
یکی از مهمترین نکات منفی بیت کوین زمان طولانی تایید آن است که میتواند به طور متوسط ۱۰ دقیقه طول بکشد. در مقایسه، اتریوم، یکی از بزرگترین شبکههای رقیب بیت کوین، تقریباً ۱۳ ثانیه طول میکشد.
بیت کوین دارای حداکثر ۲۱ میلیون کوین است که میتوان آنها را استخراج یا ایجاد کرد. این محدودیت ۲۱ میلیون بیت کوین، هارد کپ نامیده میشود و در کد منبع آن کدگذاری شده و توسط گرههای موجود در شبکه اعمال میشود. پس از رسیدن به این حد، دیگر بیت کوینی نمیتوان ایجاد کرد و ماینرها میتوانند در حین استخراج بیت کوین، کارمزد تراکنش را برای کار خود دریافت کنند. این در حالی است که اتریوم ETHBTC محدودیتی برای استخراج تعداد ارز دیجیتال ندارد. اگرچه تفاوتهایی بین هر نوع ارز دیجیتال وجود دارد، بیتکوین ابزار مورد علاقه معاملهگران باقی مانده است و در مقایسه با سایر ارزهای دیجیتال دیگر در بازار، بیشترین ارزش بازار را دارد. همه ارزهای رمزنگاری شده به شدت نوسان دارند و در معرض عوامل مختلف بازار هستند.
برای کسانی که میخواهند این کار را انجام دهند، روشهای مختلفی برای خرید بیت کوین وجود دارد. پلتفرمهای مبادلات رمزنگاری به شما امکان میدهند ارزهایی مانند یورو یا دلار آمریکا را با بیتکوین معامله کنید. همچنین میتوانید بیت کوین را با سایر ارزهای دیجیتال مبادله کنید. از آنجایی که هزینههای مبادلات میتواند بسیار متفاوت باشد، به مقایسه شرایط ارائه دهندگان از قبل کمک میکند. همچنین میتوانید به مقررات صرافی و گزینههای واریز و برداشت آن نگاه کنید و معامله خود را با دقت بیشتری انجام دهید. سرمایه گذاران همچنین میتوانند بیت کوین را در بازارهای آنلاین خرید و فروش کنند. برخلاف صرافیهای کریپتو، کاربران بازار باید به طور مستقل وارد شده و به جستجوی پیشنهادات یا معاملات بپردازند. هماکنون ماشینهای بیتکوین مختلفی در سرتاسر جهان وجود دارد که کاربران میتوانند بیتکوین را تغییر دهند یا با ارز دیجیتال دیگری مبادله کنند. البته باید توجه داشت که این مسیر با امنیت بالایی همراه نیست. بنابراین، اغلب توصیه میشود که از پلتفرمهای معتبر برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال استفاده کنید.
راه دیگر برای به دست آوردن بیت کوین، استخراج بیت کوین است که قبلا ذکر شد. شما باید یک مسئله ریاضی رمزگذاری شده در بلاک چین را حل کنید. معمولاً برای یافتن یک «هش» که از دادههای تراکنش و اطلاعات بلوکهای داده فعلی و قبلی تشکیل شده است، تلاشهای زیادی لازم است. هنگامی که یک هش مناسب در نهایت پیدا شد، میتوان آن را به عنوان یک بلوک داده تمام شده به بلوکهای قبلی اضافه کرد. یک ماینر بیت کوین که هش صحیح را پیدا کرده است، پاداشی به شکل بیت کوین دریافت میکند. با این حال، ماینینگ برای افراد بسیار دشوار شده است، زیرا به قدرت محاسباتی زیاد و به تبع آن مصرف انرژی بالا نیاز دارد. یکی از جایگزینهای استخراج شخصی، یک استخر استخراج است که در آن چندین کاربر قدرت محاسباتی خود را بسته بندی میکنند.
مهمترین ابزار برای خرید و فروش بیت کوین، کیف پول است. یک کیف پول دیجیتال مشابه حساب بانکی کار میکند و میتوانید از آن برای دریافت، مدیریت و ارسال بیت کوین استفاده کنید. چندین پلتفرم کریپتو امکان ذخیره آنلاین بیت کوین را ارائه میدهند. با این حال، انتقال سکههای خریداری شده به کیف پول خود که به طور منظم از آن نسخه پشتیبان تهیه میکنید، بسیار ایمنتر است. خریدار برای مبادله بیت کوین یا استفاده از آنها برای خرید، آدرس بیت کوین را برای پرداخت کپی کرده و در کیف پول خود قرار میدهد. گاهی اوقات یک آدرس بیت کوین قابل کلیک یا یک کد QR به جای آن داده میشود که کاربر با تلفن همراه خود اسکن میکند. صاحبان بیت کوین باید خطراتی را که کیف پول بیت کوین به همراه دارد را در نظر داشته باشند. این نوع کیف پول دیجیتال مستعد حملات هک است.