در یکی از کارگاه‌های سنتی یخسازی در شب‌های زمستان آب قنات در جوی‌های کوچکی جاری می‌شد تا شب هنگام یخ بزند. پس از یخ بستن این یخ توسط کلنگ و پارو خرد می‌شد و در گود یخ ریخته می‌شد و روی آن آب پاشیده می‌شد تا فضای بین یخ‌ها پر شود و دوباره هنگام شب یخ بزند و یکپارچه شود. در سراسر زمستان این کار تکرار می‌شد تا گود یخ پر شود. در پایان زمستان این گود با لایه‌ای از کاه و خاک نرم پوشانیده می‌شد تا از گرما در امان بماند و در فصل تابستان به تدریج از این یخ برداشت می‌شد.