«پلیکان» یکی از مهم‌ترین و نمادین‌ترین گونه‌های پرندگان آبزی در تالاب‌های ایران، به‌عنوان یکی از شاخص‌های سلامت اکوسیستم‌های آبی شناخته می‌شود و حضورش نشان‌دهنده پایداری منابع طبیعی و وجود شرایط مناسب برای حیات وحش است. «پلیکان‌ها» از بزرگ‌ترین پرندگان آبزی هستند که در زیستگاه‌های ساحلی، رودخانه‌ای و تالابی سراسر جهان، به‌جز قطب جنوب، زندگی می‌کنند. طول بال‌های آنها گاه به سه متر می‌رسد و وزنشان بسته به گونه، بین ۳ تا ۱۵ کیلوگرم است. این پرندگان با استفاده از کیسه گلویی انعطاف‌پذیر، ماهی‌ها را شکار کرده و با همکاری گروهی، تعقیب دسته‌جمعی و شیرجه‌زدن شکار خود را به دام می‌اندازند. در ایران، «پلیکان سفید» و «پلیکان خاکستری» در تالاب‌هایی مانند دریاچه ارومیه، انزلی و خلیج فارس مشاهده می‌شوند و برخی از آنها در فصل‌های گرم زادآوری دارند. پا‌های پرده‌دار و گردن بلند و منعطف به شناوری و شکار بهتر این پرندگان کمک می‌کند. تهدید‌های زیست‌محیطی مانند تخریب تالاب‌ها، کاهش منابع غذایی و آلودگی‌های انسانی به کاهش جمعیت آنها منجر شده است. محافظت از زیستگاه‌های طبیعی و مدیریت صحیح محیط‌های آبی برای بقای پلیکان‌ها ضروری است. این پرندگان نقش مهمی در تعادل اکولوژیک تالاب‌ها دارند و حفظ آنها برای تنوع زیستی ضروری است.