در اواخر دوره ناصرالدین شاه قاجار، دروازه شهر ری (که به دروازه شاه عبدالعظیم یا دروازه اصفهان نیز معروف بود) در جنوب شرقی حصار ناصری تهران واقع شده بود. این دروازه در ابتدای جاده منتهی به شهر ری، قم و اصفهان قرار داشت و به عنوان یکی از پرترددترین دروازه‌های جنوبی تهران شناخته می‌شد. دروازه شهر ری در دوره ناصرالدین شاه، به دلیل توسعه شهر و نیاز به مسیر‌های ارتباطی جدید، از دروازه قدیمی‌تر در حصار صفوی به مکان جدیدی در جنوب شرقی حصار ناصری منتقل شد.