شمال استان گلستان و بخشی از خراسان شمالی را دشت وسیعی به مساحت تقریبی ۴۰۰ کیلومتر در بر گرفته است. این دشت که از سواحل دریای خزر در بندر ترکمن و از غرب به شرق گسترده شده، از شمال به کشور ترکمنستان و از شرق به خراسان و منطقه نیمه‌خشک بجنورد و دره‌گز و از جنوب به کوهپایه‌های جنگلی البرز شمالی محدود است. وجود عوارض زمین شناسی فوق العاده، گل فشانها، شوره زارها، پستی‌ها و بلندی ها، دره‌های خاکی، آب بندان‌ها و سد‌های طبیعی، تپه‌های کوچک و بزرگ، رودخانه باستانی و کهن اترک همچنین مراتع سبز در مقابل زمین‌های خشک و بی علف باعث شده اکوسیستم عجیب منطقه در گوشه و کنار خود در این وسعت عظیم جلوه‌ای خاص از قدرت لایتناهی خداوند را به تصویر بکشد. وجود آثار تاریخی مختلف که در راس آن میتوان از بلندترین برج آجری جهان (برج قابوس) در گنبد کاووس همچنین دیوار تاریخی جرجان و مقبره پیامبر خالد نبی و گورستان مرموز آن نام برد نیز از ویژگی‌های ترکمن صحرا است. شغل اصلی مردم ترکمن صحرا کشاورزی و دامپروری است. این منطقه از لحاظ آب و هوایی، پوشش گیاهی، خاک و زندگی جانوری از سایر مناطق شمال کشور (گیلان و مازندران) متمایز است و این با کاهش ریزش‌های جوی، رطوبت نسبی هوا و افزایش درجه حرارت از غرب به شرق مشخص می‌شود به طوری که برای مثال می‌توان اختلاف تقریبی ریزش‌های جوی ۴۰۰ میلیمتری نسبت به شهر بابلسر در استان مازندران را نام برد. منطقه ترکمن صحرا تاریخی بسیار کهن دارد و اکثریت نسبی جمعیت آن را ترکمن‌ها تشکیل می‌دهند.