اقتصاد۲۴ - روزنامه «وطن امروز» نوشت: «حامد بهداد وقتی داشت یک جایزه بیعنوان را روی سن یک مراسم بیعنوانتر که به بهانه ۱۲۰ سالگی سینمای ایران برگزار میشد دریافت میکرد، درباره یکی - دو پرونده قضایی اظهار نظر کرد. گفت: «من نمیتوانم یادی نکنم از کسانی که الان محکوم به اعدام هستند، برادران افکاری. نمیتوانم یادی نکنم از خانم ستوده.» بعد از قاضی و مسئولان درخواست کرد با عشق و مهربانی با این پروندههای قضایی مواجهه کنند. بعد دیدیم یکی از مدیران سابق سینمایی نیز در تایید اظهار نظر او نوشته: «فارغ از محتوای پروندههای قضایی برادران افکاری و نسرین ستوده، این صحبتهای حامد بهداد یک درخواست کاملا محترمانه و مشفقانه از خاستگاه مهر و شفقت برای تمامی افراد درگیر این پروندهها بود، بدون این که حکمی صادر کند.»
بیشتر بخوانید:ابهامات اعتراف همسر سابق مرجان گلچین به قتل با کلاشینکف!
مسأله اتفاقا از همین گزارهای شروع میشود که ابراهیم داروغهزاده درباره اظهار نظر بیربط حامد بهداد مطرح کرده است و آن این که چگونه میشود در یک ماجرای قضایی «از محتوای پروندههای قضایی» فارغ شد؟ و اساسا این اظهار نظرهای بیربط در حوزههای مختلف چگونه ادامه پیدا میکند و کسی از میان خود این جماعت به اعتراض برنمیخیزد؟ واقعا فهم مسائل حقوقی و قضایی این قدر آسان شده که هر کسی بتواند فارغدلانه و به راحتی دربارهاش اظهار نظر کند؟ آیا این نخستین بار است که چنین اظهار نظری از سوی هنرمندان و بازیگران و چهرههای هنری مطرح میشود؟ قابل تامل آن که اظهار نظرهای اینچنینی محدود به مسائل قضایی نیز نیست. ظهور و بروزهای مضر در ایام انتخابات نیز که در دورههای مختلف اتفاق افتاده را نیز میتوان بررسی کرد؛ اظهار نظرهایی که عمدتا از آنها اظهار پشیمانی شده است یا گفتهاند: «اشتباه کردیم.»
این اظهار نظرها البته در همه موارد اعتراض به فساد و ... اتفاق نمیافتد. یعنی وقتی سینمای ایران با پولهای بادآورده، عددهای حقوق بازیگران را چند برابر میکند و بعد مشخص میشود آن پول شبههدار بوده و سرمایهگذار به جرم اختلاس دادگاهی و محاکمه میشود، یک نفر از داخل سینما خواستار برخورد با متهم نمیشود. یک نفر نمیگوید پولهای بادآورده و فاسدی که وارد پروژههای سینمایی شده بد است. این عشق و مهربانی که حامد بهداد درباره متهمان به قتل عمد، دربارهاش صحبت میکند، چرا در ماجرای اختلاس پول مردم بدبخت و فرهنگیان بینوا به کار نمیآید؟ چرا وقتی درباره میلیاردها پول بادآورده به سینما و پولشویی در این باره حرف زده میشود، همه برای نفع شخصی سکوت اختیار میکنند؟»