بلومبرگ اعلام کرد چین در ماه نوامبر حدود ۱۸ میلیون بشکه معادل ۶۰۰ هزار بشکه در روز نفت خام از ایران وارد کرده‌است. این رقم حدود ۴۰ درصد بالاتر از ماه اکتبر و بالاترین رقم از اواسط تابستان است.
در شهریور ماه شرکت نفت خزر از اساس واگذاری چنین میدان گازی به روسیه را رد کرده بود، اما اویل پرایس مدعی شده است که منابعی به این رسانه نفتی، نهایی شدن قراردادی در این رابطه را اطلاع داده اند.
به دنبال مطرح شدن حضور چین ی‌ها برای ساخت مسکن در ایران توسط یکی از نمایندگان مجلس که البته بعدا تکذیب شد، معاون وزیر راه و شهرسازی صراحتا مذاکره با چین ی‌ها در ایران را تایید کرده، اما گفته که آن‌ها قرار است تکنولوژی وارد کنند نه اینکه بسازند. این ذهنیت نیز ایجاد شد که تکنولوژی چین قرار است به کاهش ۳۰ درصدی قیمت تمام شده مسکن در ایران منجر شود.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین گفت: رابطه با چین و آسیا آینده اقتصاد و تجارت دنیا است و ما هیچ گریز و گزیری نداریم جز اینکه از امروز با برنامه و با استراتژی رابطه مان را با آسیا بازتعریف کنیم.
پکن تاکنون بار‌ها از سوی کشور‌های غربی متهم شده که اعضای جامعۀ عمدتاً مسلمان و ترک زبان اویغور در غرب چین را در اردوگاه‌های بزرگ کار محبوس کرده است. شرکت‌های آلمانی اتهامات طرح شده از سوی این سازمان غیردولتی را رد کرده‌اند.
به ادعای فاکس نیوز مقامات رسمی چین نگرانند که ستاره‌های هنری و سرشناس این کشور متاثر از ظواهر جذاب و دخترانه برخی خوانندگان و بازیگران کره جنوبی و ژاپنی، مردان جوان کشورشان را به فاصله گرفتن از روحیات مردانه ترغیب کنند.
تنها سه هفته بعد از سرشماری نفوس و احساس خطر کاهش جمعیت در چین ، قانونی تصویب شد که بر اساس آن، چین برای افزایش نرخ زاد و ولد به‌طور رسمی قوانین خود را در مورد داشتن فرزند تغییر داد و به زوج‌ها اجازه داده شد سه فرزند داشته باشند!
چین از دهه ۸۰ میلادی خانواده‌ها را مجبور کرد تا یک فرزند داشته باشند، سیاستی که با تهدید به جریمه یا از دست دادن شغل اعمال می‌شد و منجر به سواستفاده‌های گوناگون از جمله سقط جنین اجباری می‌شد. ترجیح خانواده‌ها برای داشتن فرزند پسر باعث می‌شد تا والدین، جنین‌های دختر را سقط کنند
طالبان بسیار زودتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد بر افغانستان مسلط شد و حالا این همسایه شرقی ایران، نه توسط یک دولتِ برآمده از صندوق رای، که توسط یک گروهک اداره می‌شود. در این میان، اما نمی‌توان نقش دولت‌های بزرگ در منطقه و جهان را در این تغییر سیاسی ناگهانی نادیده گرفت.