اقتصاد24- در حالی که نقشآفرینی دولت در کلیه عرصههای زندگی اقشار جامعه سیاستگذار را به اتخاذ سیاست حذف صفر از پول ملی در جهت تامین خواسته عمومی مردم واداشته است، اما پیش از آنکه این طرح به مرحله اجرا برسد، باید پرسید آیا سیاستگذار زمینههای اقتصادی لازم برای تبدیل واحد پول ملی از ریال به تومان را فراهم کرده است؟
طرح مساله حذف صفر از پول ملی موضوع جدیدی نیست و پیشتر و در سنوات گذشته نیز سیاستگذار با افزودن بر صفرهای واحد پولی، نسبت به تغییر واحد پول ملی از تومان به ریال همت گماشته است.
با این وجود رییسجمهور در شرایط کنونی طرح موضوع صفرزدایی از پول ملی از سوی هیات وزیران را در جهت تامین خواسته مردم کوچه و بازار میداند بیآنکه اشاره مستقیمی به بسترها و زمینههای لازم برای اجرایی شدن آن کرده باشد.به نظر میرسد پیش از آنکه سیاستگذار به مساله صفرزدایی از پول ملی بیندیشد لازم است نسبت به تعیین تکلیف ارز ۴۲۰۰ تومانی و ارزهای موجود در سامانه نیما، فضای کسبوکار، سرمایهگذاریهای اقتصادی و فرآیند واردات و صادرات و موانعی که بر سر راه فعالیتهای صادراتی وجود دارد همت گماشته و توجه ویژه خود را به برنامههای توسعهمحور معطوف کند.
از سوی دیگر در حالی که اقشار جامعه با موضوعات ریز و درشت اقتصادی دست به گریبان هستند و افزایش محسوس قیمت کالاهای اساسی در معیشت روزانه آنان احساس میشود، باید پرسید که دولت چه انگیزهای برای طرح مساله حذف صفر از پول ملی با وجود موضوعات و مسائل حل نشده فراوان اقتصادی دارد؟به نظر میرسد روی اصلی مساله حذف صفر از پول ملی نه به اصل سیاست مطروحه، که به موقعیت زمانی نامناسب آن مربوط میشود. در حالی که افزایش بیرویه نرخ تورم طی ۲۵ سال گذشته اقتصاد ایران را در صف مقدم کشورهای دارای تورم بالا قرار داده است و در حالی که اقتصاد کشور در رکود عمیق اقتصادی به سر میبرد و کنترلی بر حجم و مقدار نقدینگی کشور از سوی سیاستگذار وجود ندارد، اجرای موفقیتآمیز این طرح در موقعیت زمانی کنونی با ابهام همراه خواهد بود.
بنابراین اجرای موفقیتآمیز این طرح در گرو کاهش تورم و نقدینگی است که در بهترین حالت ممکن به بازه زمانی دو سالهای برای عملیاتی کردن آن نیاز دارد. به این ترتیب در حالی که اجرای این طرح بر قدرت خرید مردم و نرخ تورم تاثیری نخواهد داشت، بهتر آن است که سیاستگذار به عواملی بپردازد که باعث کاهش ارزش پول ملی شدهاند چه آنکه رفت و برگشت صفرهای پول ملی ریشه در ناکارآمدی تصمیمات سیاستگذاری دولتها در طول زمان دارد.