اقتصاد۲۴- استان کویری سمنان، اگرچه جمعیت زیادی نسبت به استان‌های بزرگ ایران ندارد، اما شانزده سال است که رئیس جمهور به ایران تحویل داده و در دولت بعدی هم سمنانی‌ها همچنان در راس توجه‌ها خواهند بود و به حاشیه سیاست نخواهند رفت. این بار نوبت فرهاد رهبر است که به عنوان عنصر کلیدی، دولت ابراهیم رئیسی را مدیریت کند و یکی از شاه‌کلید‌های سال‌های پیش روی ایران باشد.
چهارشنبه صبح که خبر رسید فرهاد رهبر مسئول هماهنگی و انتقال قدرت در نهاد ریاست جمهوری شد، افراد زیادی به یاد فرهاد رهبر افتادند. افرادی که در طول همه این سال‌ها، با او مراوده داشتند. در این میان، بیش از همه مدیران میانی دانشگاه آزاد بودند که با خواندن این خبر لبخند روی لبانشان خشک شد.
فرهاد رهبر روزی که به دانشگاه آزاد آمد، با وجود اینکه دانشگاه یک محیط آکادمیک است و مناسبات سیاسی در رده دوم اهمیت قرار دارد، اما خیلی زود دست به تصفیه مدیران اصلاح‌طلب و اعتدالی کرد و چهره‌های اصولگرا را جایگزین آن‌ها کرد. اگر در شهرداری احمدی‌نژاد و قالیباف، محسن هاشمی تحمل می‌شد، اما رهبر به همین هم راضی نبود و در دوره او حتی خبرنگاران خبرگزاری دانشگاه آزاد اخراج شدند تا چهره‌های اصولگرا در روزنامه فرهیختگان و خبرگزاری آنا و ایسکانیوز مشغول به کار شوند.
عملکرد فرهاد رهبر در دانشگاه آزاد به شکلی بود که در نهایت اعضای هیات امنای دانشگاه آزاد تصمیم گرفتند در یک جلسه اضطراری او را عزل کنند. در آن زمان گفته می‌شد اختلاف‌نظر فرهاد رهبر با علی‌اکبر ولایتی رییس هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی، نزدیک بودن مواضع طهرانچی به ولایتی و تفاوت نظر محمدمهدی طهرانچی و فرهاد رهبر، زمینه‌ساز بالا گرفتن اختلافات شد و در آخر منجر به برکنار فرهاد رهبر شد.
فرهاد رهبر هیچوقت چهره محبوبی برای جامعه دانشگاهی نبوده است، سال ۹۲ نیز با روی کار آمدن دولت روحانی، فرهاد رهبر در کسوت رییس دانشگاه تهران از سوی مسئولان تازه‌کار دولت یازدهم برکنار شد و در دانشگاه تهران برخی دانشجویان به خاطر این تصمیم شیرینی پخش کردند.
بیشتر بخوانید: محمد مخبر کیست و چالش‌های حضور او در دولت چیست؟
این شاید از شانس بد فرهاد رهبر باشد که روی صندلی‌های مدیریتی متزلزل می‌نشیند. سال ۸۴ که محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور شد هم فرهاد رهبر مدتی روی صندلی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی نشست. جایی که قبل از او چهره‌های مثل عارف، نجفی، ستاری‌فرد و برادران شرکا نشسته بودند. اما در دوره فرهاد رهبر، این سازمان با نزدیک به یک قرن سابقه منحل شد و نهاد جدیدی به نام «معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی» توسط احمدی‌نژاد به اقتصاد ایران معرفی شود. سازمان جدید این مزیت را داشت که دست دولت را برای برداشت‌های بی‌حساب از خزانه کشور باز بگذرارد و بر خلاف آنچه در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی سپری می‌شد، حساب و کتاب مشخصی برای دخل و خرج دولت موجود نباشد.
رهبر یک ویژگی منفی دارد؛ اینکه مدیر توانمندی نبوده و نتوانسته در مدیریت‌های خود، یادگاری چشمگیری به جای بگذارد؛ چنانچه در جلسات تودیع خود هم حاضر نمی‌شد مثل تودیع رهبر از دانشگاه آزاد که حتی اجازه ورود خبرنگاران هم داده نشد. اما در مقابل، یک ویژگی مثبت داشته است. اینکه همیشه توانسته با پیش‌بینی درست از آینده در مسئولیت‌های حساس کشور فعالیت کند. چه در زمان سیدمحمد خاتمی که معاون اقتصادی وزارت اطلاعات شد و پیوند‌های خود را با نیرو‌های امنیتی عمیق‌تر کرد و چه در دولت روحانی که با هوشمندی و شامه تیزی که داشت، درگیر مسئولیت‌هایی مثل شورای راهبردی نظام مالیاتی کشور نشد و راهی آستان قدس شد و معاون اقتصادی این نهاد شد. حتی در انتخابات ریات جمهوری وقتی به عنوان ریاست هیات نظارت انتخابات منصوب شد، احساس کرد ممکن است افراد دیگری جای او را در کنار رئیسی بگیرند و از این مسئولیت استعفا داد تا بیشتر همراه ابراهیم رئیسی باشد.
حالا فرهاد رهبر در مسئولیت دیگری قرار گرفته است. شاید دولت رئیسی، بدبیاری صندلی‌های رهبر را هم پایان بدهد. شاید این بار ایده‌های اقتصادی او موفق شود و شاید این بار دست به تصفیه همه نیرو‌های مستقل و میانه‌رو نزند. ولی آن‌ها که رهبر را می‌شناسند می‌گویند اگر این کار‌ها را بکند، دیگر رهبر، رهبر نیست.