اقتصاد ۲۴- تابستان به پربارترین زمان خود رسیده است و دیگر نمی‌توانیم صبر کنیم تا ۲۲ جولای، روز جهانی انبه را جشن بگیریم. این میوه زرد به خاطر آبدار بودن و طعم شیرین خود در جهان مشهور است. انبه اساسا یک میوه تابستانی است و در تمام اندازه‌ها و شکل‌ها در این فصل موجود است.
بسیاری از مردم در هند، پاکستان و بنگلادش انبه را به طور کامل می‌خورند، بدون این که پوست بکنند. آن‌ها انبه را فشار می‌دهند تا داخل آن به حالت پالپ نرم و غلیظ در آید و سپس سوراخی روی پوست ایجاد می‌کنند تا پالپ خارج شود. به بهانه‌ی روز جهانی انبه، در بخش گوناگون نمناک نگاهی خواهیم داشت به فکت‌های مفید درباره این میوه.
تاریخچه‌ی روز جهانی انبه
چنانچه در ابتدا گفتیم، روز ۲۲ جولای در تقویم جهانی به عنوان روز جهانی انبه تعیین شده است. انبه پنج هزار سال پیش در هند زراعت می‌شد و در قرن چهارم و پنجم قبل از میلاد به آسیای جنوبی منتقل شد. در قرن دهم بعد از میلاد زراعت در آفریقای شرقی آغاز شد.
انبه یک میوه هسته دار است و درخت آن یک درخت استوایی است. درخت انبه می‌تواند تا ۴۵ متر رشد کند و طول عمر بسیار زیادی داشته باشد.
روز تولد انبه
درخت انبه در هنگام نورستگی برگ‌های نارنجی مایل به قرمز دارد که در طول زمان از قرمز تیره به سبز رسیده و تغییر رنگ می‌دهند. ممکن است چهار تا پنج ماه طول بکشد تا انبه‌هایی که روی برگ درختان می‌رویند به طور کامل برسند و تا قبل از آن، سبز و سفت هستند.
بیشتر بخوانید: روحانی: سفره مردم خط قرمز دولت است
جالب است بدانید که آسیای جنوبی نیز نصف انبه مصرفی جهان را تولید می‌کند. گفته شده که طرح‌های بته جقه که در هند شکل گرفته بود بر پایه‌ی شکل انبه بوده است. انبه میوه ملی کشور‌های هند، پاکستان و فیلیپین است و درخت ملی بنگلادش نیز، درخت انبه است.
تاریخچه روز انبه
انبه در بسیاری از مناطق گرمسیر که برف نمی‌بارد هم کاشته می‌شود. تقریبا نصف انبه مصرفی جهان در هند برداشت می‌شود و چین دومین منبع بزرگ این میوه است. از سال ۱۹۸۷ هر سال در هند در شهر دهلی، جشنواره‌ی بین المللی انبه برگزار می‌شود و پنجاه کشاورز برتر انبه از سراسر دنیا در این جشنواره شرکت می‌کنند.
مسابقات و امتحاناتی در مورد بسیاری از جنبه‌های مختلف انبه صورت می‌گیرد که برای مثال می‌توان به کاربرد‌های مختلف آن در آشپزی یا انواع مختلف انبه، که بیش از ۵۵۰ نوع از آن موجود است، اشاره کرد.