اقتصاد۲۴- حسین کنعانی‌مقدم سیاستمدار اصولگرا، درباره کابینه پیشنهادی دولت ابراهیم رئیسی اظهار داشت: باید منتظر مجلس شورای اسلامی باشیم که صلاحیت اجرایی و شرایطی را که وزرا باید داشته باشند، در این افراد بررسی و اظهارنظر کند.
وی افزود:، اما ترکیب کابینه عمدتاً کسانی هستند که به صورت جزیره‌ای خواهند بود؛ قاعده این است که دولت یک کار تیم ورکینگ انجام دهد، همچنین هم‌افزایی، انسجام و وحدت درونی نیز داشته باشد، اما خیلی از این افراد تاکنون هیچ کار مشترکی با یکدیگر انجام نداده و در یک تیم مشترک نبوده‌اند.
دبیرکل حزب سبز ادامه داد: به غیر از برخی از افراد که در دولت آقای احمدی‌نژاد وزیر یا معاون وزیر بوده‌اند و با یکدیگر ارتباط داشتند، مابقی ارتباطی با یکدیگر نداشتند؛ این‌عدم انسجام وجود دارد، اما باید ببینیم که آیا این افراد می‌توانند درون یک دولت منسجم حرکت کنند یا نه.
بیشتر بخوانید: قوی‌ترین وزیر پیشنهادی کابینه سیزدهم کیست؟
این کنشکر سیاسی اصولگرا درباره وزیر پیشنهادی امور خارجه با اشاره به همکاری طولانی خود با امیرعبداللهیان اظهار داشت: من با ایشان از نزدیک کار کرده و کاملا ایشان را می‌شناسم؛ وی یک آدم ارزشی است و در رابطه با سیاست مقاومت در منطقه و پیگیری سیاست خارجی کشور در رابطه با مسائل مقاومت جزو افراد شاخص هستند؛ این نشان‌دهنده این است که آقای رئیسی در رابطه با سیاست خارجی بحث تقویت روابط با کشور‌های عربی و همسایه و همچنین تقویت جبهه مقاومت را سرلوحه کار خودشان قرار داده‌اند.
کوهکن: نگاه صفر و صدی به کابینه پیشنهادی رئیسی نداشته باشیم
همچنین محسن کوهکن در گفتگو با ایسنا، در ارزیابی خود از کابینه پیشنهادی رئیس جمهور اظهار کرد: انتخاب کابینه با پیچیدگی‌ها و واقعیت‌هایی روبرو است که همه روسای جمهور را درگیر خود می‌کند. در گذشته این پیچیدگی‌ها وجود داشته و در آینده هم وجود خواهد داشت.
وی ادامه داد: فرض کنید رئیس جمهور منتخب براساس تمام معیار‌های لازم، تمام گزینه‌هایی که اشخاص و گروه‌ها به او معرفی کرده اند را بررسی می‌کنند و به یک جمع ۳۰ نفره می‌رسد، اما همه آن‌ها متولد زنجان، تبریز، اصفهان یا تهران هستند. آیا او می‌تواند بدون در نظر گرفتن مصلحت دیگری، همه آن افراد را انتخاب کند، در این شرایط رئیس جمهور می‌تواند بگوید که کابینه خود را براساس معیار‌های لازم بررسی کرده و به این افراد رسیده است؟ آیا او می‌تواند مصالح دیگری را در نظر نگیرد؟ بنابراین چنین پیچیدگی‌هایی در انتخاب هیأت وزیران وجود دارد و باید به این نکته هم توجه شود که در انتخاب هیأت وزیران باید اتحاد و انسجام که خمیرمایه موفقیت دولت است در نظر گرفته شود؛ بنابراین اولین نتیجه گیری این است که ما نباید صرفا براساس معیار‌های کمی در مورد کابینه به جمع بندی رسیده و در مورد آن‌ها قضاوت کنیم.
کوهکن درباره پیر یا جوان بودن کابینه هم خاطر نشان کرد: نیروی جوان و باتجربه هم محاسن و هم معایبی دارند. البته من معتقدم نیروی جوان را نباید صرفا در مقوله سن و سال خلاصه کرد. دلیل من هم فرمایش مقام معظم رهبری درباره شهید سلیمانی است که فرمودند این شهید روحیه جوان و جهادی داشت. جوان بودن یعنی احساس پاک و مردم نگر در فرد نمرده باشد و او در مسئولیتی که دارد، تلاش کند تا حداکثر خدمت را با بهترین کیفیت و بدون منت بر مردم انجام دهد؛ بنابراین نباید نگاه یک بُعدی در این زمینه داشت که فرد کم تجربه است. برخی از همین جوانان هستند که فهم دقیقی از مسائل دارند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی همچنین با بیان اینکه وظیفه وزیر مدیریت تشکیلات وزارتخانه است، تصریح کرد: در کشور‌های پیشرفته وقتی یک فرد تغییر می‌کند، خروجی آن دستگاه ۷۰ درصد تغییر نمی‌کند، زیرا همه امور به یک فرد مرتبط نمی‌شود. اما ما همه چیز را به یک فرد مثلا رئیس جمهور یا وزیر مرتبط کرده ایم و تصور می‌کنیم که رئیس جمهور براساس اختیاراتی که دارد به تنهایی می‌تواند همه مشکلات را حل کند. مسئولان هم در دامن زدن به این تفکر و باور مسئول هستند. فرد خودمحور که خود را عقل کل می‌داند، به هر وزارتخانه‌ای آسیب می‌زند، اما فردی که از نظرات کارشناس استفاده می‌کند، می‌تواند مفید باشد.
وی در ادامه گفت: من معتقدم مجلس کانون اشتباه درباره صلاحیت وزرا است. این اشکال در همه مجالس وجود داشته است که گاهی روش‌های سطحی، سلیقه‌ای و سیاسی معیار بررسی صلاحیت‌ها می‌شود و کمتر به برنامه‌ها و ویژگی‌های شخصیتی به طور همزمان توجه می‌شود. گاهی ویژگی‌های فردی بیشتر مد نظر است تا برنامه ها. من معتقدم اگر فرد ساختارمدار باشد حتی اگر ضعف شخصیتی هم داشته باشد موفق‌تر از کسی است که خودمحور است.
کوهکن خاطر نشان کرد: اگر نگاهی صفر و صدی به کابینه رئیسی وجود نداشته باشد مجلس می‌تواند به برخی از وزرا نمره قبولی بدهد، برخی را با شرط و شروط بپذیرد و برخی را هم نپذیرد. در هر حال مهم این است که نگاه مجلس برنامه محور، کارشناسی شده، به دور از سطحی نگری و به دور از نگاه‌های جناحی باشد. در این شرایط مجلس می‌تواند تصمیمات مناسبی در بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی بگیرد.