به گزارش جامعه ۲۴ ، روز یکشنبه ۲۸ شهریور دو صیاد در حوضچه شماره ۴ هورالعظیم جان خود را از دست دادند. این حادثه در شرایطی به وقوع پیوست که این دو صیاد اهل هویزه به امید یافتن رزق و روزی‌شان در این بخش از تالاب تور‌های ماهیگیری خود را در آن پهن کرده بودند. آنطور که اعضای خانواده این دو صیاد می‌گویند علت مرگ عزیزانشان همچنان در پزشکی قانونی در حال بررسی است. البته برخی گمانه‌زنی‌ها نیز درباره خفگی این صیادان به دنبال استنشاق گاز سمی در این بخش از تالاب در جریان است.
بعد از این حادثه ابتدا شایعاتی در خصوص وقوع انفجار در این منطقه و ارتباط آن با مرگ این دو صیاد منتشر شد که بلافاصله توسط مسئولان از جمله فرمانداری هویزه تکذیب شد. روز ۲۹ شهریور نیز معاون امنیتی و انتظامی استاندار خوزستان ضمن تکذیب این خبر گفته بود: «اجساد این دو صیاد به پزشک قانونی منتقل شده و فرمانداری و همه عوامل اجرایی شهرستان منتظر گزارش تخصصی پزشک قانونی در رابطه با علت مرگ آنها هستند.»
نبود تابلوی اعلام خطر در منطقه سمی
یکی از آشنایان این دو صیاد می‌گوید: «یکی از این دو صیاد علی نیسی پسرعمویم بود که ۵۱ ساله داشت و دیگری حسین شیراوی خواهرزاده‌ام که ۲۸ ساله و صاحب سه فرزند بود. آنها دو روز پیش برای ماهیگیری به هورالعظیم رفتند، ورود به آن منطقه ممنوع نیست و شرکت‌های راه‌سازی و نفت آنجا فعالیت می‌کنند. آنها غروب وارد آب می‌شوند. برخی می‌گویند یکی از این شرکت‌ها گازی سمی را وارد آب کرده است، البته ما دقیق نمی‌دانیم.»
«وقتی علی پسرعمویم وارد آب می‌شود بلافاصله از حال می‌رود. پشت سر او حسین برای کمک به داخل آب می‌رود تا او را به ساحل بیاورد. تلاش او نتیجه نمی‌دهد و او هم از حال می‌رود، از طرف دیگر دو نفر دیگر از همشهری‌های ما وقتی می‌بینند که این جوان در تلاش برای کمک به علی است خودشان را به او رسانده و سعی می‌کنند به او کمک کنند، اما آنها هم از حال می‌روند. علی و حسین سریع جانشان را از دست می‌دهند. دو نفر دیگر را به بیمارستان می‌رسانند که یکی از آنها بینایی‌اش را از دست داده است.»
«اجساد را روز دوشنبه ۲۹ شهریور به ما تحویل دادند. در جواز دفن نوشته شده علت مرگ در دست بررسی است، . متاسفانه در این منطقه فاضلاب‌ها داخل هور رها شده است و نشتی نفت و گاز و مواد سمی همه به داخل آب هور نفوذ کرده است. اکثر مردم این منطقه به دلیل نبود آب و کشاورزی ناچار به ماهیگیری در هور هستند. آنطور که شنیده‌ایم سال گذشته هم برای دو نفر اتفاقی مشابه رخ داده و مسمومیت ایجاد شده، اما جانشان را از دست نداده‌اند اما کسی تاکنون موضوع را پیگیری نکرده است.»
«ما شکایت از سازمان محیط زیست و شرکت نفتی آزادگان را که شرکت‌های زیرمجموعه‌اش در حال فعالیت در هور هستند پیگیری می‌کنیم. نکته مهم آن است که در نزدیکی این منطقه نه بیمارستانی است و نه اورژانسی برای آن دو نفر که مصدوم شدند نه اکسیژنی بود و نه آمبولانسی. بیمارستان سوسنگرد که نزدیک‌ترین بیمارستان به منطقه است حدود ۷۰ کیلومتر با محل حادثه فاصله دارد. با اینکه این منطقه خطرناک است، اما هیچ تابلو و علامتی که نشان‌دهنده خطر و ممنوعیت تردد باشد توسط سازمان محیط زیست یا شرکت‌های نفتی و ... نصب نشده است.»
«کل بافت ریه و چشم‌های خواهرزاده‌ام ذوب شده است و از گلو و بینی‌اش موادی بیرون ریخته است. تا به حال هیچیک از مسئولین شرکت نفت، اداره محیط زیست یا حتی فرمانداری حتی تسلیت هم نگفتند. ما می‌ترسیم همه این مسئولان دست به یکی کرده و علت مرگ را غرق شدن در آب اعلام کنند.»
«ما گاهی جسد ماهی‌ها را که روی آب آمده می‌بینیم، اما از آنجایی که هور‌ها بسیار وسیع است مردم به امید اینکه ماهی بگیرند تور خود را در هور پهن می‌کنند و ماهیگیری می‌کنند. البته مسئولان می‌گویند علت بالا آمدن اجساد ماهی‌ها کمبود اکسیژن است. اما ما فکر می‌کنیم که علت این موضوع همین مواد سمی و نفتی رها شده در آب هور است.»
یکی از مصدومان حادثه: می‌خواستند مشکلم را کرونا جلوه بدهند!
اما سعید غوابش یکی از افرادی است که برای کمک به دو صیاد وارد آب شده و حالا با مشکلات تنفسی و بینایی مواجه شده است. او می‌گوید: «آن روز وقتی مشاهده کردم که آن دو نفر در هور دچار مشکل شده‌اند برای کمک به آنها وارد آب شدم سعی کردم آنها را از آب بیرون بیاورم تا نفس بکشند، اما در کنار آنها افتادم، دوستم به کمک من آمد، پیراهن من را گرفت و از آب بیرون کشید. زمانی که بی‌حال شدم بویی را در آب حس کردم، ریه‌ام خراب شد و بعد هم بینایی‌ام دچار مشکل شد.»
«در حال حاضر ۶۰ درصد ریه‌ام دچار مشکل شده است و نمی‌توانم به خوبی نفس بکشم. چشمانم خوب نمی‌بیند، سردرد دارم. دو روز بیمارستان بودم، گفتند جا نداریم و با بیماران کرونایی بستری‌ات می‌کنیم، اما من قبول نکردم و خودم را ترخیص کردم.»
«من ابتدا به بیمارستان هویزه و بعد به بیمارستان نفت سوسنگرد منتقل شدم، آزمایش‌های من در بیمارستان‌ها نشان داد که علت مصدومیت من استنشاق گاز بوده است. این درحالی است که در بیمارستان می‌خواستند مشکل من را کرونا جلوه بدهند که برایم عجیب است، من تا پیش از ورود به آب هیچگونه مشکل یا علامتی نداشتم. آن جسدی که کنار من بودند هم آیا کرونا داشتند؟ نگرانم که این حرف‌ها برای حمایت از شرکت نفت باشد.»
«هیچ کس سراغ من را نگرفته است، من دوا و درمان درست و حسابی نشدم برای هر خدمت درمانی پول زیادی لازم است، اما نه سازمان محیط زیست و نه شرکت نفت هیچیک سراغم را نگرفتند و مسئولیت این هزینه‌ها را تقبل نکردند.»
گاز سمی فاضلاب در هورالعظیم چه می‌کند؟
ناصر عبیات، فعال محیط زیست خوزستانی که در جریان این حادثه قرار دارد درباره علت آن توضیح می‌دهد: «به دلیل کاهش میزان حقابه تخصیص داده شده به حوضچه شماره ۴ هورالعظیم و با توجه به آب و هوای خوزستان این حادثه دلخراش منجر به مرگ دو تن از صیادان منطقه شد. این حادثه زنگ خطری است برای متولیان امر برای تخصیص حقابه مورد نیاز هورالعظیم و مسئولان استانی که همواره با ارائه آمار سعی می‌کنند مافوق‌های خود در پایتخت را فریب دهند. این نوع برخورد‌ها خیانت بزرگی به طبیعت و محیط زیست خوزستان است.»
«حوضچه شماره ۴ هورالعظیم در حال حاضر یکی از آلوده‌ترین مناطق جهان است که کمبود اکسیژن در آن باعث مرگ آبزیان و سایر زیستمندان ساکن در تالاب شده است. روز دوشنبه از این منطقه بازدید کردیم. با توجه به وضعیت فعلی این حوضچه یک سونامی زیست محیطی را برای استان خوزستان پیش‌بینی می‌کنیم، زیرا پسماند کشاورزی و فاضلاب در این تالاب ریخته شده است که مواد داخل این فاضلاب‌ها با توجه به آب و هوای خوزستان تبدیل به بیوگاز می‌شود.»
بیشتر بخوانید: حال بد تالاب‌های خوزستان در سایه فعالیت‌های نفتی در منطقه
«روز حادثه هم صیادان پیاده وارد آب شدند که با استنشاق گاز متصاعد شده از این آب‌های آلوده مسموم شده و جانشان را در اثر خفگی ناشی از تنفس این گاز شدند. ما شاهد این موضوع هستیم که گازی با عنوان H۲s یا سولفید هیدروژن که در چاه‌های فاضلاب موجود بوده و باعث مرگ افراد بسیاری شده است در حوضچه شماره ۴ وجود دارد.»
«در حال حاضر هورالعظیم طبیعت خود را کاملا از دست داده است. شرکت‌های مشاوره در حال تعریض جاده‌ها هستند. شخصا این موضوع را تایید می‌کنم که ۲۰ روز پیش لاهیجان زاده معاونت امور دریایی سازمان محیط زیست کشور و اشرفی مدیرکل محیط‌زیست خوزستان و حتی محیط‌بانان خواستند مانع ادامه فعالیت این شرکت‌ها بشوند، اما این دو نفر اعلام کردند که جلوی کار این شرکت‌ها را نگیرید.»
«این اولین بار است که دو صیاد دارای مجوز در این هور جان خود را از دست می‌دهند. متاسفانه هیچیک از مسئولان سازمان محیط‌زیست، وزارت نیرو و وزارت نفت اهمیتی به این موضوع ندادند. این موضوع نشان می‌دهد که نه محیط زیست و نه مردم محلی برای این سازمان‌ها مهم نیستند. چه آنکه حوضچه شماره ۴ یک کانون گرد و غبار و نمک برای خوزستان است که می‌تواند تهدیدی علیه سلامت مردم باشد. به جامعه محلی دارای احشام، صیادان، گردشگران توصیه می‌کنم که از این منطقه خصوصا حوضچه شماره ۴ دوری کنند چرا که شرایط این حوضچه به شدت خطرناک و کشنده است.»