به گزارش جامعه ۲۴، کشتار و آزار حیوانات در کشور ما نه قبحی دارد و معمولا نه مجازاتی، حالا اگر گونه جانوری مورد آزار، در شمار گونه‌های خاص، نادر و مورد حفاظت نباشد آسیب رسانی و آزار‌ها بیشتر هم می‌شود، تا آنجا که این آزاررسانی به مرحله سیستماتیک و حتی از سوی نهاد‌های رسمی و زیرمجموعه‌های آن‌ها انجام شده و الزامی هم به پاسخگویی ندارند.
سگ‌ها و گربه‌های گونه‌های حیوانی شهری و حفاظت‌نشده‌ای هستند که در واقع با گسترش شهر‌ها انسان به حریم زندگی آن‌ها وارد شد، اما حالا این موجودات بی‌پناه مورد انواع خشونت و آزار از طرف متصرفان حریم زندگی‌شان قرار می‌گیرند.
در این بین اخبار آزار سگ‌ها بیش از گربه‌ها منتشر می‌شود، شاید به این دلیل که سگ‌آزاری از سوی پیمانکاران شهرداری و در تعداد زیاد مشاهده می‌شود و از سوی شهرداری‌ها پهنه‌هایی به عنوان به اصطلاح پناهنگاه در نظر گرفته می‌شود تا با جمع‌آوری سگ‌های بلاصاحب ضمن رسیدگی و محافظت از حیات آن‌ها از طریق عقیم‌سازی مانع از ازدیاد نسل آن‌ها شوند و همچنین ریسک خطرآفرینی سگ‌های گرسنه را برای انسان کمتر کنند.
با وجود بودجه‌ای که شهرداری‌ها به نقاهتگاه سگ‌ها اختصاص می‌دهند، اما با سپردن کار به دست پیمانکاران غیرمتخصص و حتی بی‌سواد و ناآگاه نسبت به زیست حیوانات بیش از آنکه به زندگی سگ‌ها کمک کنند مرگ دلخراش و جانکاه این حیوانات بی‌پناه را رقم می‌زنند. در این بین بار‌ها اخباری از سوءاستفاده از منابع عمومی شهر به نام حمایت از سگ‌ها منتشر شده است که طی آن بودجه در نظر گرفته شده برای نقاهتگاه سگ‌ها نه تنها صرف مراقبت از آن‌ها نشده که مشخص نیست کجا و چگونه هزینه شده و به جیب چه فرد یا افرادی رفته است.
دو سال پیش بود که انتشار تصاویری دلخراش از تزریق اسید و سم به سگ‌ها در نقاهتگاه مهدی‌آباد حامیان سگ‌ها و افراد دوستدار حیوانات را وادار به واکنش کرد. حالا هم نوبت به نقاتگاه آرادکوه معروف به نقاهتگاه کهریزک رسیده است که سگ‌های محبوس در آن قربانی نامشخص بودن تخصیص و هزینه کرد بودجه درنظر گرفته شده برای این نقاهتگاه شوند. نکته آنکه شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهرداری تهران نظارت عالیه بر نقاتگاه‌های سگ‌ها و پیمانکاران مربوطه را برعهده دارد و مناقصات مربوط به این مساله را برگزار می‌کند. شرکتی که خط و ربط آن به نگاهداری و عقیم‌سازی سگ‌ها مشخص نبوده و معلوم نیست شهرداری تهران چرا باید چنین موضوع مهمی را برعهده شرکت ساماندهی مشاغل قرار دهد!
حالا، اما تصاویر مرتبط با زندگی تلخ و دردناک سگ‌های ساکن در این نقاهتگاه چند روزی است که در فضای مجازی دست به دست شده و انتقاد باورمندان به حقوق حیوانات را به دنبال داشته است.
این تصاویر درحالی منتشر شده است که سال گذشته مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران، سید علی مفاخریان از انجام اقداماتی برای بهبود شرایط زندگی سگ‌های حاضر در این مجوعه خبر داده و تاکید کرده بود: «حفظ شرایط مناسب زیستی در نقاهتگاه آراد کوه اولویت اول برای بهسازی این مرکز بوده و در راستای این امر به نصب و راه‌اندازی تجهیزات لازم نظیر مه‌پاش و شید اقدام کرده‌ایم تا با تزریق آب و مه، میزان حرارت را در فضای باز کنترل کنیم.»، اما حالا حتی غذارسانی به این حیوانات و نظافت محل زندگی این حیوانات مظلوم تنها با پیگیری و تلاش حامیان مردمی انجام شده و آنطور که حامیان و افراد مطلع می‌گویند در عمل پیمانکار مراقبت و رسیدگی به این حیوانات را رها کرده است.
نکته آنکه مفاخریان طی مطلبی در صفحه اینستاگرامی‌اش نوشت: «بله فیلم صحت دارد، مشکل مربوط به چند روز قبل است و پس از رویت مشکل همان روز برطرف شده است، فردا گزارش همان بخش و بخش‌های دیگر به اطلاع عزیزان خواهد رسید. از دقت و توجه حامیان واقعی ممنون. به یاد داشته باشید که برای رهاسازی این موجودات بار‌ها فراخوان زده‌ایم، به جای شعار همراهی کنید.
تاسف‌آور آنکه با نگاهی به تصاویر منتشر شده از سگ‌های این نقاتگاه و حال نزار و رو به مرگ آن‌ها بعید است که بتوان گفت این مشکلات تنها مربوط به چند روز بوده است.
پیمانکار می‌گوید پول ندارم ، غذا نمی‌دهم!
یکی از حامیان سگ‌ها که در جریان آنچه در نقاهتگاه آراد کوه می‌گذرد قرار دارد در اینباره می‌گوید: آنچه از آن به عنوان نقاهتگاه آرادکوه یاد می‌شود تنها یک چهار دیواری است که حساب و کتابی ندارد و به نظر می‌رسد تنها برای نمایش برپا شده است. در این نقاهتگاه هیچ فرد کارشناسی حضور ندارد. پیمانکار هم فردی فاقد تخصص است که علاوه بر نداشتن تخصص، علاقه‌ای هم به حیوانات ندارد و تنها نفع مالی که بابت این کار دارد برایش مهم است. این شخص چند سال است که به عنوان پیمانکار در این حوزه با شهرداری کار می‌کند.
«ناظری که از سوی شهرداری برای نظارت بر امور این نقاهتگاه به کار گرفته شده آنچه در این محل بر سر سگ‌ها آورده می‌شود را نادیده می‌گیرد. روش کار پیمانکار که شرکت تک ضرب است هم به این صورت است که به سطح شهر رفته و سگ‌هایی که درباره آن‌ها با شماره ۱۳۷ تماس گرفته شده را جمع می‌کند. این سگ‌ها معمولا تمیز و سالم و تحت حمایت حامیان به آن‌ها رسیدگی می‌شود و حتی بسیاری از آن‌ها تگی روی گوش دارند که نشان می‌دهد واکسینه شده و عقیم شده‌اند. پیمانکار این سگ‌ها را با بدترین شرایط ممکن گرفته و به نقاهتگاه می‌آوردند و بار‌ها در مقابل چشم ما این حیوانات را به شکلی از ماشین خارج می‌کنند که باعث می‌شود دست و پای حیوان بشکند و ضجه بزند و بار‌ها این ما حامیان بودیم که دست و پای شکسته این حیوانات را درمان کردیم.»
«این سگ‌های سالم را داخل فنس‌های آلوده می‌کنند و پیمانکار هم بهانه می‌آورد که پول ندارم و کارکنانم ترک کار کرده‌اند. داخل محوطه‌ای که ظرفیت ۵۰ تا ۷۰ ظرف را دارد گاهی هزار سگ حضور دارند که نمی‌توانند از جای خود حرکت کنند. این محوطه تنها یک سایه‌بان دارد که سگ‌ها بر سر اینکه زیر آن بروند به خصوص در روز‌های آفتابی و داغ با یکدیگر دعوا می‌کنند.»
بیشتر بخوانید: موضع سازمان محیط زیست درباره کشتار سگ‌ها از سوی شهرداری
«سگ‌های آرادکوه از بیماری جرب و سوءتغذیه در حال مرگ بوده و دچار بیماری‌های حادی هستند. در واقع بدون آنکه در بدو ورود حیوان سالم به نقاهتگاه به او واکسن و خصوصا واکسن هاری بزنند، حیوان را وارد فنس‌ها می‌کنند و او را در معرض بیماری و مرگ تدریجی و زجرآور قرار می‌دهند. این‌ها ادعا می‌کنند که ما سگ‌ها را نمی‌کشیم که حرف درستی است چرا که آن‌ها را در شرایطی قرار داده‌اند که خودشان می‌میرند و لازم نیست کشته شوند.»
«وارد نقاهتگاه که می‌شوید ادرار و مدفوع این حیوانات در حد ۴ تا ۵ سانتی‌متر روی زمین بوده و مشخص است که مرتب نظافت نمی‌شود. جالب اینجاست که مسئولان مربوطه مدعی هستند که فیلم‌های منتشر شده مربوط به نقاهتگاه کهریزک نیستند، اما ما شاهد اتفاقات آن بوده‌ایم و می‌دانیم که این فیلم‌ها دقیقا مربوط به کهریزک یا همان آرادکوه است. سگ‌ها در این نقاهتگاه مجبورند غذایشان را روی همان ادرار و مدفوع و کثیفی‌ها بخورند و بیمار می‌شوند. در واقع حیوانات سالم را به این نقاهتگاه می‌آورند و چند هفته بعد حیوان بیمار و رو به مرگ می‌شود.»
«بسیاری مواقع حیوان در حال زایمان است و آنقدر سگ‌های محبوس گرسنه هستند که به محض متولد شدن، توله سگ‌های دیگر آن را می‌خورند. بعد از اینکه حامیان مساله را پیگیری کردند به آن‌ها اجازه داده شد که وارد نقاهتگاه شده و به حیوانات رسیدگی و غذارسانی کنند، آن‌هم در شرایطی که آن‌ها را تفتیش می‌کردند اسم و کد ملی را می‌گرفتند که گوشی همراهت نباشد. اگر مشکلی نداشتند چرا از آوردن گوشی و فیلم‌برداری می‌ترسیدند. بعد از اینکه فرد از ۳ گیت رد می‌شود تا بتواند وارد نقاهتگاه شده و به سگ‌ها کمک کند برایش شرایط می‌گذارند که برای ادامه این روند باید هیچ حرفی از مشکلات پناهگاه نزنند و با کوچکترین انتقادی مفاخریان رئیس شرکت ساماندهی و آقای میکائیلی سریعا بازخواست می‌کنند که به چه حقی فلان صحبت را کردی.»
«در حال حاضر بسیاری از حامیان سگ‌ها اجازه ورود به نقاهتگاه کهریزک را ندارند و می‌گویند فیلم‌ها را شما در فضای مجازی منتشر کرده‌اید. جالب آن است که فردی که فیلم را منتشر کرده هم خودش موضوع را اعلام کرده است با این حال همه بچه‌های حامی ممنوع الورود شده‌اند و تنها افرادی که خودی بوده و از شرایط نقاهتگاه تعریف می‌کنند حق ورود به کهریزک را دارند.»
«این نقاهتگاه را دقیقا در منطقه آرادکوه و کنارمحل دفع پسماند‌های تهران که محلی عفونی و بدبوست برپا کرده‌اند که انواع حشرات را هم در آن می‌توانید پیدا کنید. در چنین نقطه‌ای بیش از ۳ هزار سگ زندگی می‌کنند که به آن‌ها رسیدگی هم نمی‌شود این درحالی است که حتی وقتی حامیان سگ‌ها به این محل می‌روند دچار اسهال و استفراغ و دیگر بیماری‌ها می‌شوند و حتی نیش پشه‌ای که آنجا فرد را می‌گزد تا مدت‌ها خوب نمی‌شود که نشان از آلودگی بالای این محل دارد.»
«پیمانکار نقاهتگاه آرادکوه یا کهریزک می‌گوید شهرداری به من پول نداده است و من هم به سگ‌ها غذا نمی‌دهم به علاوه وقتی حقوق کارمندانم را نمی‌توانم بدهمٰ آن‌ها ترک کار می‌کنند و در نتیجه آنجا نظافت نمی‌شود. ما به او می‌گوییم برو شکایت کن شما مسئولیت حیوانات زنده را بر عهده گرفته‌ای و نمی‌شود که ۵، ۶ ماه پول پیمانکار را ندهند. از یک سو پیمانکار می‌گوید تهدیدم کرده‌ام که شکایت نکنم از سوی دیگر مدیرعامل شرکت صنایع می‌گوید که ما به این فرد پول داده‌ایم. من نمی‌دانم ماجرا چیست، اما تنها چیزی که مهم است، زجرکش کردن این سگ‌ها در نقاهتگاه آرادکوه و به بدترین شکل ممکن است.»
«میکائیلی که در واقع از سوی رئیس شرکت ساماندهی مشاغل به عنوان ناظر انتخاب شده است دقیقا از زمانی که ما بابت شرایط بد کهریزک دست به شکایت زده‌ایم بسیار راحت به ما توهین کرده و می‌گوید شما حامیان دزد هستید و برای اینکه بتوانید از مردم کمک مالی جمع کنید این فیلم‌ها را منتشر کرده‌اید. شرایط آراد کوه طی همین ۳، ۴ سالی که با آن آشنا شده‌ام روز به روز شرایط بدتری را تجربه می‌کند. جالب آن است که بعد از انتشار فیلم‌ها ابتدا ما را متهم به دروغگویی کردند، اما وقتی واکنش‌ها بیشتر شد پذیرفتند که پناهنگاه داخل فیلم همان پناهگاه کهریزک است و گفتند ما آنجا را تمیز و فیلم‌هایش را منتشر می‌کنم که از نظر ما تنها نوعی نمایش است.».
سکوت ناظر شهرداری نسبت به آنچه در کهریزک می‌گذشت!
اما یک منبع آگاه دیگر که نمی‌خواهد نامش فاش شود توضیح می‌دهد: «در سال ۹۹ بودجه‌ای که برای پیمانکار این نقاهتگاه درنظر گرفته شد حداقل ۳ برابر بودجه‌های قبلی بود. اگر در سنوات گذشته مثلا بودجه آرادکوه ۲ میلیارد تومان بوده است برای سال ۹۹ به بعد به دستور آقای مفاخریان و براساس مصوبه شورای شهر برای جلوگیری از کشتار سگ‌ها ایشان مجبور شدند که بودجه‌ای ۳ تا ۴ برابر را به نقاهتگاه اختصاص دهند.»
«شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل یکی از شرکت‌های پردرآمد شهرداری تهران است و حتی درآمد آن نسبت به شهرداری‌های برخی از مناطق تهران بیشتر است، بسیاری از جایگاه‌های گاز، پارکینگ‌هاٰ و کیوسک‌ها زیر نظر این مجموعه هستند و جرایم مرتبط با تخلفات ساختمانی موسوم به بند ۲۰ را این شرکت دریافت می‌کند؛ بنابراین وقتی پیمانکاری با این شرکت همکاری کند قطعا مورد رسیدگی بهتری قرار می‌گیرد.»
«پیمانکار فعلی آرادکوه پیش از این کارش کشتن سگ‌ها بود و شرکت ساماندهی مشاغل همین پیمانکار را برای زنده‌گیری و مراقبت نگه داشته است و با همین پیمانکار همکاری می‌کند. مسلما فردی که سال‌ها از راه کشتار سگ‌ها کسب درآمد کرده است دیگر نمی‌تواند بپذیرد که برای زندگی بهتر سگ‌ها هزینه کند. ما بار‌ها اصرار کرده‌ایم که ابتدا نقاهتگاه را به منطقه دیگری ببرند چرا که آرادکوه محل پسماند است و به چه دلیل باید یک موجود زنده را به چنین جایی ببرید. قرار بود پردیس مهر را برای این کار اختصاص دهند که به دلیل برخی لجبازی‌ها موضوع کنسل شد.»
«وقتی یک پیمانکار هفت، هشت میلیارد تومان پول می‌گیرد، اما آنچه را باید انجام نمی‌دهد هم جنایت است و هم جرم مالی. بودجه مربوط به این نقاهتگاه حتی اگر دیر پرداخت شود، اما باز هم به پیمانکار پرداخت می‌شود. اما نکته آن است که پیمانکار موظف است طی یک بازه زمانی هفت یا هشت ماهه بدون آنکه پولی دریافت کند نقاهتگاه را اداره کند که این کار انجام نشده است.»
«شرکت ساماندهی هیچ واکنشی نسبت به این موضوع نشان نداده است و با وجود اینکه در عمل دو سه روز در هفته حامیان هستند که به سگ‌های ساکن در این نقاهتگاه غذارسانی می‌کنند، اما باز هم از سوی این شرکت مبلغ صورت وضعیت به پیمانکار پرداخت می‌شود که ما نمی‌دانیم پیمانکار بابت چه کاری پول دریافت می‌کند. اگر قرار است که حامیان و مردم به سگ‌ها رسیدگی کنند چرا به جای اینکه پول بیت‌المال و درآمد شهر به پیمانکار پرداخت شود کل کاررا بر عهده مردم و حامیان نمی‌گذارند.»
«آقای میکائیلیان به عنوان ناظر از سوی شهرداری بر این نقاهتگاه نظارت می‌کند. وقتی یک مدیر به حامیان می‌گوید بیایید سگ‌ها را ببرید برای ما عجیب است چرا که بودجه هنگفتی به نام این نقاهتگاه هزینه می‌شود. در واقع این حرف سوءاستفاده از احساسات مردم است مگر اینکه کار را کاملا بر عهده گروه‌های مردمی بگذارند و نظارت هم بکنند. اولین شهرداری که در ایران نقاهتگاه سگ‌ها را در اختیار یک سازمان مردم نهاد قرار داده است شهر نیشابور است و چند ماه پیش شهردار نیشابور چنین کاری انجام داد.»
این اولین بار نیست که پیمانکار شهرداری به جای رسیدگی به حیوانات آن‌ها را به دست مرگ سپرده است و هر بار هم این حامیان سگ‌ها بوده‌اند که صدای تظلم‌خواهی این حیوانات بی‌پناه شده‌اند حیواناتی که بودجه‌هایی به نام آن‌ها جا به جا می‌شود، اما مشخص نیست در کجا و چگونه هزینه می‌شود که به خود آن‌ها چیزی نمی‌رسد.
اینکه چرا ناظر شهرداری با وجود آگاهی از وضعیت سکوت کرده و چرا همچنان بودجه نگهداری از سگ‌ها به پیمانکار پرداخت شده جای سوال دارد. از سوی دیگر اگر نماینده شهرداری از وضعیت نگهداری سگ‌ها خبر نداشته است که باز هم این سوال مطرح می‌شود که پس وظیفه ناظر دقیقا چیست؟
از سوی دیگر مفاخریان هم باید به این موضوع پاسخ دهد که چرا این مجموعه تاکنون اقدامی برای بهبود وضعیت سگ‌ها نکرده است و درست پس از انتشار تصاویر این نقاهتگاه در واکنشی طلبکارانه سعی در تقلیل موضوع داشته و بعد هم خبر از برطرف کردن مشکلات می‌دهد.