اقتصاد ۲۴- در واقع به نظر می‌رسد که ضریب هوشی بالاتر به نوعی با فعالیت فیزیکی کمتر و یا حتی احساس تنبلی مرتبط باشد. بر اساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ توسط مجله روانشناسی سلامت به چاپ رسید، به طور میانگین کسانی که ضریب هوشی بالاتر دارند، در مقایسه با سایرین فعالیت بدنی کمتری را از خود نشان می‌دهند!
مطالعات چه می‌گویند؟
محققان حتی توصیف جالبی برای تنبلی ارائه داده اند: تنبلی نیازی است به شناخت! آن‌هایی که این خصوصیت را دارند دائما به دنبال روش‌های ساختار یافته و منطقی برای نگاه کردن به جهان هستی هستند و به همین علت است که بخش زیادی از زمان روزانه خود را به جای فعالیت بدنی به تفکر و توجه به محرک‌های ذهنی اختصاص می‌دهند. مایکل لوئیس نوسینده آمریکایی کتب پرفروش "Moneyball" و "The Big Short" بیشتر موفقیت خود را مستقیما با ویژگی تنبل بودنش مرتبط می‌داند!
چرا افراد باهوش، تنبل‌تر از دیگران هستند؟
پژوهشی که اخیرا در ایندیپندنت منتشر شده حاکی از آن است که به احتمال زیاد افراد کم تحرک یا همان "تنبل ها" فعالیت مغزی بیشتری دارند. یافته‌های این مطالعه علمی از ایده متمایزی پشتیبانی می‌کنند: آن‌هایی که ضریب هوشی بالاتری دارند، دیرتر از افراد با ضریب هوشی پایین‌تر خسته می‌شوند و همین سبب خواهد شد که زمان بیشتری را صرف فکر کردن کنند. به طور خلاصه افراد غیر متفکر راحت‌تر خسته می‌شوند و بدین ترتیب زمان آزاد خود را با فعالیت بدنی پر می‌کنند.
بیشتر بخوانید: روش‌های درمان سرفه و سرماخوردگی
به منظور بررسی دقیق‌تر ابعاد متفاوت این مسئله، محققان دانشگاه فلوریدا گلف کوست آزمایشی ۳۰ ساله تحت عنوان "نیاز به شناخت" را برای گروهی از دانش آموزان اجرا کردند تا ۳۰ شرکت کننده با تمایل شدید به تفکر و همچنین ۳۰ شرکت کننده اساسا غیر متفکر را در گروه‌های جداگانه دسته بندی کنند.
گروه غیر متفکر شامل افرادی بود که سعی می‌کردند به بهانه‌های مختلف از فکر کردن پیرامون هر موضوعی اجتناب کنند. طی این آزمون از داوطلبان خواسته شد تا میزان موافقت خود با جملاتی مانند "من واقعا از کاری که شامل ارائه راه حل‌های جدید برای مشکلات باشد لذت می‌برم" و یا "من فقط وقتی که عمیقا مجبور باشم فکر می‌کنم" را اعلام کنند. پس از آن که ۳۰ متفکر و ۳۰ غیر متفکر انتخاب شدند، به هر یک از آن‌ها شتاب سنج‌هایی پوشیدنی داده شد تا به مدت ۷ روز روی مچ دست خود ببندند. این شتاب سنج‌ها میزان فعالیت بدنی شرکت کنندگان طی یک هفته را نشان می‌داد.
پس از تجزیه و تحلیل داده‌های مطالعه مشخص شد که تحرک بدنی گروه متفکر به مراتب از گروه غیر متفکر کمتر بوده است. البته در روز‌های آخر هفته، نتایج تفاوت معنا داری را بین این دو گروه نشان ندادند. محققان توضیح می‌دهند که چنین یافته‌ای می‌تواند به کاهش فعالیت در روز‌های تعطیل گروه غیر متفکر مرتبط باشد.
به گفته انجمن روانشناسی بریتانیا عاملی که در نهایت به افراد متفکر در راستای مبارزه با سطح فعالیت کمتر آن‌ها کمک خواهد کرد، چیزی نیست جز آگاهی. آگاهی از تمایل خود به فعالیت پایین توام با آگاهی از هزینه‌هایی که انسان در رابطه با بی تحرکی خود در آینده‌ای نه چندان دور پرداخت می‌کند، افراد متفکر را به سمت و سوی افزایش تحرک و ورزش منظم سوق خواهد داد.
در مقاله‌ای دیگر که از طریق وبگاه خبری آمریکایی بیزنس اینسایدر قابل دسترسی است، می‌خوانیم: تنبلی تنها نشانگر ضریب هوشی بالا نیست. در مطالعات مختلف دیده شده که افراد باهوش غالبا ادبیات کلامی مطلوبی ندارند، شب‌ها تا دیر وقت بیدار هستند و در عین حال افرادی شلخته و نامرتب به شمار می‌روند!
علاوه بر این پژوهشی در سال ۲۰۱۶ به صورت مشترک توسط روانشناسان مدرسهٔ اقتصاد و علوم سیاسی لندن و دانشگاه مدیریت سنگاپور انجام شد که ضمن تایید یافته‌های فوق، نکته جالب دیگری را هم نشان داد. افراد باهوش نه تنها فعالیت فیزیکی محدودتری دارند، بلکه دوست هایشان را نیز به نحوی انتخاب می‌کنند که معاشرت با آن‌ها نیازمند تحرک بالایی نباشد! البته این همه داستان نیست.
بر اساس گزارشی از واشنگتن پست، هرچه یک فرد تعاملات اجتماعی بیشتری با دوستان صمیمی خود داشته باشد شادمانی و رضایت از زندگی بیشتری را هم تجربه خواهد کرد. البته به جز افراد باهوش! بله درست است دیده شده که افراد با ضریب هوشی بالا کمتر از زندگی خود راضی هستند و تمایل چندانی هم به معاشرت‌های اجتماعی ندارند.