به گزارش جامعه ۲۴ - آن‌ها را به لقبشان می‌شناسند، خیلی هایشان اگر لقب نداشته باشند از خیلی چیزها می‌ترسند، اما لقب‌هایی به خودشان می‌دهند که تریلی هم نمی‌تواند آن لقب را با خودش بکشد. کافیست یکبار دعوا کرده و دو نفر را زده باشند، اگر با چاقو خط بندازند که دیگر واویلا و کسی جلودارشان نخواهد بود. بعد از آن دعوا برای خودشان لقبی انتخاب می‌کنند و می‌شوند لات شناسنامه دار! آن‌وقت چند نفری دورشان جمع می‌شوند و اسم در می‌کنند.
اراذل و اوباش شناسنامه‌دار چه القابی دارند؟
همه‌شان هنوز که هنوز است دعوا می‌کنند، خیلی کم پیش می‌آید که توبه کرده و دیگر دست به تیزی نبرده و سرشان پایین باشد، بقیه شان هر طرحی که پلیس برگزار کند به خاطر دعوایشان مشتری ثابت هستند و همیشه دستگیر می‌شوند.
بسیاری از آن‌ها به خاطر اینکه لقبشان را به سر زبان‌ها بیاندازند خلاف را ادامه می‌دهند تا لقبشان در کوچه و محله شناخته شود و برخی هم فضای مجازی را بهترین جا برای عرض اندام و مطرح شدن می‌بینند و در آنجا با فیلم های کری خوانی یک روزه از هیچ به غول و عقاب و گرگ و سالار و کینگ تبدیل می‌شوند.
القاب چگونه تقسیم می‌شود؟
اراذل و اوباش همیشه دو دسته بودند؛ جنگی و جوانان جویای نام. آن‌ها که به خودشان جنگی می‌گوید و در کف خیابان و هر دعوایی حضور دارند و بدنشان پر از جای چاقو و بخیه است القاب را از نوچه‌ها به ارث می‌برند.
اما دسته دیگری هم هستند که به جای دعوا در پشت دوربین رخ عقاب می‌گیرند و با کری خوانی در فضای مجازی برای خود القابی را مطرح می‌کنند و به دنبال کنندگان خود که اغلب نوجوان هستند، می‌قبولانند که آن‌ها را به این اسم ها صدا کنند.
برخی القاب اراذل و اوباش شناخته شده چیست؟
شاید جالب باشد که بدانید القاب اراذل و اوباش و قداره بند‌ها و مجرمان مهم چیست و از چه موضوعی نشات می‌گیرد. قدیم‌تر‌ها، القاب بر اساس قیافه یا کار‌هایی که کرده بودند به اراذل و اوباش داده می‌شد. به عنوان مثال عباس تایسون که از او به عنوان بزرگ نظام آباد یاد می‌شود به خاطر شباهت قیافه و بوکس بازی کردن و حضورش در آمریکا در کنار معروفان هنر و ورزش این کشور لقب گرفت. البته او خیلی سال است که دیگر خلاف نمی‌کند.
مجرم خطرناک دیگری که در دهه ۸۰ از سوی پلیس کشته شد، جمال آدم خور بود؛ او به این دلیل آدم خور لقب گرفت که گوش همدستانش را که به او خیانت کرده بودند، با گاز گرفتن کنده بود.
بیشتر بخوانید: دستگیری ۳۲۰ اراذل و اوباش در طرح اقتدار
وحید مرادی، «عقاب ایران»؛ این اراذل و اوباش معروف دهه ۹۰ از آن دسته اشراری است که به خودش این لقب را داده است و طرفدارانش که عمدتا کاربران مجازی هستند او را به این نام صدا می‌زنند.
سعید سامورایی اولین بار سال ۸۴ دستگیر شد. او از اراذل و اوباش محله خاک سفید بود که هنوز هم دست به شرارت هایش می‌زند و به خاطر قیافه و نوع شرارتش به سامورایی معروف شد. بسیاری از اراذل و اوباش دیگر مانند مهدی سیاه، فرهنگ شیشه و علی مطلب هم بودند که از سوی پلیس کشته شدند یا بعد از دستگیری به خاطر جرایم بسیار اعدام شدند.
البته آنچه در حال حاضر به عنوان اراذل و اوباش از آن‌ها یاد می‌شود، بیشتر افرادی هستند که از پشت گوشی‌های تلفن و در اینستاگرام برای همدیگر کری می‌خوانند و با اولین اخطار پلیس فتا، اکانت خود را مسدود می‌کنند.
چرا افراد به دنبال لقب می‌روند؟
مبینا صالحی نیا، روان شناس در مورد چرایی گذاشتن لقب روی خود از سوی برخی افراد، گفت: بسیاری از افراد به خاطر کمبود و عقده‌های دوران گذشته خود سعی در بزرگ نشان دادن خود دارند. حال برخی از این دسته به سمت ارتکاب جرم می‌روند و فکر می‌کنند در این حوزه اگر بزرگ نشان داده شوند علاوه بر اطرافیان آوازه آن‌ها دیگران را هم مرعوب می‌کند. این افراد معمولا به همین دلیل به دنبال لقب می‌روند.
وی ادامه داد: آنچه در مورد لقب‌ها مهم است موضوع پوشاندن عیوب با آن لقب است. معمولا افرادی که لقب به خود می‌دهند سعی دارند کمبود‌های خود را برطرف کنند و آن‌چیزی را که نیستند به عنوان لقب انتخاب می‌کنند. به عنوان مثال اگر شما لقب‌های مثل شیر، سلطان یا عقاب را دنبال کنید قطعا به آن فردی که به این لقب معروف شده است نمی‌خورد.
به گفته این روانشناس، دسته دیگر از این افراد که به دنبال جذب بیشتر هستند لقب‌هایی جذاب را به خود نسبت می‌دهند تا از طریق لقب بتوانند آدم‌ها را جذب کنند.
صالحی نیا به عملکرد معکوس القاب اشاره کرد و گفت: گاهی ممکن است افرادی که جذب این القاب شده‌اند وقتی به ماهیت فرد پی ببرند و متوجه شوند که اسطوره‌شان سرابی بیش نیست و شخصیت او تا لقبش بسیار فرق دارد، او را ترک کنند. بسیار دیده شده اراذل بنامی که وقتی اطرافشان خالی می‌شود، دچار افسردگی می‌شوند