اقتصاد ۲۴- نوباوه که به تازگی از معاون سینمایی و با امضای همین وزیر فرهنگ حکم عضویت در شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی را دریافت کرده از مغایرت این فیلم‌ها با ارزش‌های اخلاقی، انقلابی و ملی گفته و تاکید داشته که نمایش این فیلم‌ها که در دولت قبلی و از شورای صدور پروانه نمایش سابق، مجوز اکران دریافت کرده‌اند، با واکنش عمومی روبه‌رو خواهد شد!
این نماینده مجلس طوری از مغایرت فیلم‌ها با ارزش‌ها می‌گوید که اگر کسی خبر را بدون عناصر شهرت و مکان بخواند اینطور تصور می‌کند که بیژن نوباوه درباره فیلم‌های ساخته شده در کشور دیگری سخن گفته وگرنه کیست که نداند همه فیلم‌ها برای به نمایش درآمدن باید از هفت خان سیستم نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی بگذرند و البته در کنار آن گاهی رضایت چندین نهاد دیگر را هم کسب کنند و قطعا آقای نماینده می‌دانند که اعضای شورا‌های پروانه ساخت و نمایش در همه دولت‌ها با هر دیدگاهی افرادی تایید شده هستند که گاهی نام برخی از آن‌ها نقطه اشتراک لیست شورا‌های دولت‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا است و کسی در شناخت آن‌ها از ارزش‌های اخلاقی و انقلابی تردیدی ندارد.
بیشتر بخوانید: گام اول بررسی طرح صیانت در مجلس برداشته شد / نمایندگان بررسی‌کننده طرح انتخاب شدند
این گزاره را در کنار این نکته قرار دهید که به زعم اغلب کارشناسان فرهنگی و اهالی سینما شورا‌های پروانه ساخت و نمایش سازمان سینمایی دولت قبل، از محافظه‌کارترین شورا‌های تمام سال‌های گذشته بودند و تاثیرات این محافظه‌کاری در تمام ارکان سینما در ۸سال قبل مشهود بود.
حال اینکه آقای نماینده فیلم‌هایی که از این دو شورا پروانه ساخت و پس از آن پروانه نمایش دریافت کرده‌اند را مغایر با ارزش‌ها می‌داند و حکم به عدم نمایش آن‌ها می‌دهد موضوعی است که باید دید چه نیتی پشت آن پنهان است وگرنه مگر امکان دارد در دولتی که وزیر فرهنگ آن وعده تعامل با هنرمندان و بررسی فیلم‌های توقیفی دوره‌های قبل داده با حکم نماینده‌ای که حکم حضور در شورای پروانه نمایش این دولت را هم پذیرفته ۳۰فیلم را از پرده سینما دور کرد و به محاق توقیف برد؟
و نکته آخر اینکه آقای نماینده! اگر نگرانی شما «واکنش عمومی» پس از نمایش هر یک از این فیلم‌ها است نگاهی بیندازید به رقم فروش و تعداد تماشاگران فیلم‌هایی که در چند هفته اخیر که پس از دو سال چراغ سینما‌ها روشن شده به نمایش درآمده‌اند. «گشت ۳» پرفروش‌ترین فیلم هفته‌های اخیر کمتر از نیم‌میلیون نفر تماشاگر را به سینما کشانده و «قهرمان» آخرین فیلم کارگردان مطرح و پرافتخار سینمای ایران و نماینده ایران در اسکار پس از ۴هفته کمتر از ۳۵۰هزار تماشاگر داشته است.
رقم‌ها گویای اصل مطلب هستند. سینمای ایران در این شرایط اقتصادی مخاطب ندارد. این موضوع نیازی به عدد و رقم ندارد و تقریبا اغلب کارشناسان بر سر آن توافق دارند. برهمین اساس گفته شما درباره فیلم‌های مغایر با ارزش‌های ساخته شده در سینمای ایران هم برای کسی جذابیت ندارد و از آن گذشته اگر این فیلم‌ها به نمایش دربیایند هم در بهترین حالت کمتر از یک میلیون مخاطب خواهند داشت؛ یعنی یک هشتادوپنجم جمعیت ایران. شما بگویید؛ آیا اگر همه این افراد هم در مغایرت این فیلم‌ها با ارزش‌های انقلابی و اخلاقی و ملی با شما موافق باشند آیا می‌توان واکنش آن‌ها را واکنش عمومی دانست؟
این در حالی‌است که در این کشور ده‌ها موضوع می‌توان پیدا کرد که اغلب مردم نسبت به آن‌ها و تغایرشان با ارزش‌ها توافق دارند. مهمترین‌شان شرایط بد اقتصادی که طبقه متوسط جامعه را از میان برده و بخش زیادی از خانواده‌ها را به زیر خط فقر سوق داده و کیست که نداند فقر و کفر چه نسبت نزدیکی با هم دارند و این سخن حضرت علی را نشنیده باشد که «فقر که از دری وارد شود ایمان از در دیگر خارج خواهد شد»
بنابراین آقای نماینده! بهتر نیست برای ترند شدن راه بهتری پیدا کنید؟