اقتصاد ۲۴- بازار سهام این روز‌ها کم‌عمق است. سیگنال خاصی برای رشد یا افت به بازار مخابره نمی‌شود. این روز‌ها روند خنثی و فرسایشی در حالی بر بازار سرمایه سایه انداخته که خریداری وجود ندارد، اما کسی هم فروشنده نیست.
محمد خبری‌زاد کارشناس بازار سهام، گفت: روند دیروز بازار مطابق پیش‌بینی‌ها بود. هنوز خبرهای تاثیرگذار بر بازار در حوزه قیمت‌گذاری دستوری، بودجه و دلار نرسیده است. این در حالی است که ارزش معاملات خرد امروز معادل ۲۷۰۰ میلیارد تومان بود. این رقم پایین‌ترین میزان از خردادماه تا کنون است.
وی با اشاره به اینکه بازار برای شروع رشد نیاز به ارزش معاملات بیش از ۵۰۰۰ میلیارد دارد. گفت: روند فرسایشی موجود در بازار امروز هم ادامه‌دار است. دیروز نماد‌های بزرگ همه مثبت بودند و شاخص هم مثبت بود. دیروز با بازگشایی فملی بورس منفی شد.
خبری‌زاد عنوان کرد: در عین حال که معاملات کم‌حجم است، فروشنده چندانی در بازار وجود ندارد. همه منتظر یک جرقه و شروع روند مثبت بورس هستند و به این منظور باید تا هفته آینده منتظر بود.
نیروی دافعه بورس تهران
بررسی‌ها نشان می‌دهد بیش از ۹۷ درصد سرمایه‌های خردی که در دوره اوج سال ۹۹ یعنی از ابتدای آن سال تا زمان رسیدن شاخص کل به قله ۲ میلیون و ۷۸ هزار واحدی به گردونه معاملات سهام وارد شده بود، در ۱۶ ماه گذشته راه خروج از بازار را انتخاب کرده اند. به این ترتیب اصلاحی که در صورت کارآ بودن قوانین معاملاتی و البته عدم دخالت سیاستگذار در مکانیزم بازار می‌توانست در مدت چند روز به پایان برسد، حالا نه تن‌ها ۱۶ ماه به درازا کشیده بلکه به زعم نظرات کارشناسی قیمت بسیاری از سهم ها، در سطوح پایین‌تر از قیمت‌های تعادلی قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید: برنامه جدید سازمان بورس برای حذف دامنه نوسان
در این وانفسا، اما سیاستگذار فرصت‌های پیش روی خود برای احیای بازار سهام را یکی پس از دیگری از دست می‌دهد. بیراه نیست اگر بگوییم در ۲سال گذشته سیاستگذاری اقتصادی برای بورس بسیار نامناسب بوده است.
سیاست‌هایی که در دوره‌ای بازار سهام را درگیر رونقی تورمی کرد و در دوره‌ای دیگر در مواجهه نادرست با این حباب بزرگ شده خود را نشان داد تا زیان سنگینی به سهامداران و البته اقتصاد تحمیل شود. اما جایی باید به این داستان پایان داد.
طلایی‌ترین زمان‌ها برای حذف محدودیت دامنه نوسان و افزایش کارآیی بازار سهام از دست رفته است، اما هنوز امکان احیا وجود دارد. احیایی که نیازمند یک جراحی سخت، اما ضروری است و در هر دوره‌ای می‌تواند عواقبی به همراه داشته باشد که البته به نظر می‌رسد باید تحمل شود تا به یک بازار کارآ و منطبق با استاندارد‌های جهانی نزدیک شویم. از این رو سیاستگذار اقتصادی لازم است با علم به عواقب این جراحی ضروری، تا دیرتر نشده اصلاحات لازم را انجام دهد.