اقتصاد ۲۴- یک تصادف زنجیره‌ای کافی بود تا بار دیگر مشخص شود راه، خودرو و رانندگی ما چقدر ایمن است. تصادفی در جاده بهبهان به رامهرمز خوزستان که ۵۹ خودرو با یکدیگر برخورد کردند و ۳۱ نفر کشته و زخمی شدند. انتقادات بسیاری به راه‌های کشور، ایمنی پایین خودرو و نحوه رانندگی وجود دارد، اما در سال‌های اخیر با وجود کرونا و کاهش سفر‌ها باز هم تصادفات رانندگی بسیار بالاست و تلفات رشدی ۹.۶ درصدی را داشت.
روزی نیست که پلیس، وزارت راه و خودروسازان از یکدیگر انتقاد نکنند. هرکس هم دیگری را مقصر حوادث می‌داند و به کم‌کاری متهم می‌کنند، اما قصه جاده‌ها و ایمنی خودرو‌ها موضوعی است که از سال ۹۲ همچنان وجود دارد و هر سال مسئولان سال بعد را زمان رفع اشکالات معرفی می‌کنند.
در این سال‌ها، اما پلیس به عنوان نیروی کف جاده و شاهد و کارشناس حوادث، هرچه می‌گوید گوش شنوایی نیست.
در دهه ۹۰ با تغییر قانون، پلیس مکلف شد در بررسی صحنه تصادفات، سهم تقصیر راه و خودرو را هم محاسبه و اگر راه یا خودرو در وقوع تصادفی نقش داشته باشند باید آن نقش مشخص شود.
جاده ناایمن داریم
سردار سید تیمور حسینی، جانشین رئیس پلیس راهور در مورد اینکه خودرو و جاده چقدر در وقوع حوادث ترافیکی نقش دارند گفت: متاسفانه در کشور ما موضوع مهمی که مغفول مانده مهندسی ترافیک است. اگر تصادف یا هر اتفاقی در حوزه ترافیک رخ دهد همه به پلیس نگاه کرده و توقع دارند پلیس آن را حل کند در صورتی که مهندسی ترافیک می‌تواند این مشکلات را رفع کند. باید بدانیم ترافیک موضوعی چند وجهی است و چندین نهاد در این موضوع دخیل بوده و وظیفه دارند.
بیشتر بخوانید: جزئیات تصادف در بهبهان از زبان رئیس پلیس +فیلم
وی افزود: همیشه در تصادفات باید سه نقش راه، خودرو و کاربر را درنظر گرفت. برای همین براساس قانون، پلیس در تصادفات دیگر فقط راننده را مقصر ندانسته و در صورت مشکل در خودرو یا راه، سهم تقصیر آن‌ها را هم درنظر می‌گیریم.
سردار حسینی در مورد اینکه آیا خودرو‌های داخلی ما ایمن هستند؟ گفت: ما استاندارد‌های حداقلی را که تصویب شده است انتظار داریم و اگر خودروسازی این استاندارد‌ها را رعایت و پاس کند، ایمن شناخته می‌شود. اگرچه همیشه مطالبه و تقاضای ما افزایش استاندارد‌ها است.
جانشین رئیس پلیس راهور در مورد نقاط حادثه‌خیز جاده‌ها نیز گفت: در جاده‌های کشور نقاط حادثه خیز و خطرناکی وجود دارد که باید اصلاح شود. ما نمی‌توانیم بگوییم که تمامی جاده‌های کشور امن است. ممکن است از یک جاده برخی نقاط ناایمن، رفع خطر شده یا ایمن سازی شده باشند، اما اینکه اگر کسی صد‌ها کیلومتر رانندگی کند و ما بگوییم او در جاده ایمن رانده است، اینگونه نیست.
به گفته حسینی راه ناایمن روی راننده و خودرو تاثیرگذار است و گاهی می‌تواند باعث بروز حوادثی شود. باید تمام راه‌های کشور استاندارد شود و نقاط حادثه خیز آن رفع شود. باید جاده‌های ایمن داشته باشیم که پوشاننده خطای انسانی در هنگام رانندگی باشد و اگر کاربر ترافیکی دچار اشتباه شد، بتواند از وقوع حادثه جلوگیری یا شدت حادثه را کم کند.
این مقام ارشد پلیس راهور در مورد نقاط حادثه خیز گفت: پلیس نقاط حادثه خیز را شناسایی می‌کند و رفع آن بر عهده سازمان راهداری به عنوان متولی جاده‌های کشور است. براساس آخرین بررسی‌ها سه هزار و ۲۰۰ نقطه حادثه خیز در جاده‌های کشور وجود دارد که برخی از آن‌ها آشکارسازی یا رفع عیب شده، اما هنوز تعداد زیادی از آن‌ها باقی مانده است.
۴ سال فقط ۲۸ درصد ایمن سازی جاده ها؟
درحالی‌که تا نقاط حادثه خیز جاده‌های کشور رفع نقص نشود، امکان افزایش ایمنی در جاده‌ها وجود ندارد، اما هر سال و هر وزیر راهی که سر کار می‌آید قول رفع نقاط حادثه خیز و ناایمن جاده‌ها را در دوران مسئولیتش می‌دهد. در آخرین اظهارنظر هم وزیر راه و شهرسازی از رفع تمام نقاط حادثه خیز در دو سال آینده خبر داده است، نقاطی که براساس اظهارات مسئولان قبلی باید در سال ۹۲ همگی ایمن سازی می‌شدند، اما با گذشت ۸ سال این اتفاق هنوز رخ نداده است.
در همین حال اکبری معاون سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای نیز می‌گوید هزار و ۵۸۵ نقطه حادثه خیز در جاده‌های کشور وجود داشت و در ۴ سال گذشته ۴۵۰ نقطه (۲۸ درصد) ایمن سازی شده است.
البته او به وعده دو ساله وزیر راه هم واکنش نشان داده و می‌گوید که در صورت تامین کامل بودجه این اتفاق رخ می‌دهد.
به نظر می‌رسد با ادعای کمبود بودجه و وعده‌های چندساله بازهم باید در جاده‌های ناایمن تردد کنیم و امیدی به رفع نقاط حادثه خیز نداشته باشیم.
منبع: جامعه ۲۴