تاریخ انتشار: ۱۵:۲۷ - ۲۸ فروردين ۱۴۰۱

زلف دولت و برجام؛ گره بزنیم یا نزنیم؟

عملکرد دولت سیزدهم، یکبار دیگر نشان داد که با شعار دادن نمی‌شود کشور را اداره کرد. شاید بشود در توییتر از ایجاد شغل با یک میلیون تومان حرف زد، اما در واقعیت در پرداخت حقوق بازنشستگان در پایان سال ناتوانیم.

اقتصاد۲۴- می‌گفتند با انتخاب رئیسی به عنوان رئیس جمهور، عصر گرانی به پایان می‌رسد. گویی «آمن هوتب» خواب دیده بود که دوران روحانی همان هفت سال خشکسالی است و زمانه رئیسی، هفت سال نعمت و فراوانی.
خیلی از حامیان دولت سیزدهم به مردم وعده می‌دادند که دوران گران خریدن به پایان رسیده است و حتی برخی از وزرایی که در زمان روحانی، نماینده مجلس یا فعال سیاسی یا فرهنگی بودند از اداره کردن دولت به مثابه آب خوردن حرف می‌زدند و حسن روحانی و دولتش را متهم به ناتوانی در اداره امور می‌کردند.
حالا همان‌ها سر کار هستند. گرانی نه تنها پایین نیامده است بلکه به صورت سرسام آوری بالا می‌رود و حتی ناظران و کارشناسان می‌گویند این روزها، روز‌های خوب‌مان است و باید منتظر رسیدن تورم و گرانی سرسام آور بود.
رئیسی و وزرا از دست‌های پشت پرده و بانیان وضع موجود حرف می‌زدند، اما باید به رئیس جمهور و حامیان آن‌ها گفت که حسن روحانی هم وقتی دولت را از محمود احمدی نژاد تحویل گرفت با بحران‌های متعددی روبرو بود. او، اما به مردم وعده داده بود که می‌شود با توافق هسته‌ای به ثبات رسید و وضع اقتصادی کشور را بهبود بخشید.
رئیس جمهور روحانی به وعده خود عمل کرد و توانست با آغاز مذاکرات هسته‌ای به سبک خودش نه آنگونه که سعید جلیلی مذاکره می‌کرد، ثبات را به اقتصاد کشور برگرداند و بعد از آن با برجام موج آرامش را در بین مردم بوجود آورد. مردم بر خلاف امروز و البته چهار سال دوم روحانی که می‌خرند تا گران نشود، نمی‌خریدند تا ارزان شود.


بیشتر بخوانید: رویترز: غول نفتی چین در تدارک قطع همکاری با غرب است


اگر نبود ترامپ و خروج آمریکا از برجام، قطعا داستان دولت دوم روحانی به گونه‌ای دیگر نوشته می‌شد و شاید نه امروز رئیسی رئیس جمهور بود و نه اصول‌گرایان تندرو در مجلس جولان می‌دادند.
پس می‌شود بحران‌های مانده از دولت قبل را مدیریت کرد به شرطی که برنامه درستی برای اداره کشور داشت. نمی‌شود گفت که اقتصاد کشور را به مذاکرات گره نزده‌ایم، اما در ظاهر کشور معطل احیای برجام باشد و در کنار آن هیچ برنامه‌ای هم برای اداره امور نداشته باشیم.
تازه دولت رئیسی با یک شانس بزرگ یعنی افزایش قیمت نفت و بحران اوکراین و روسیه روبرو شده است و گرنه وضعیت مردم درام‌تر از امروز بود.
عملکرد دولت سیزدهم، یکبار دیگر نشان داد که با شعار دادن نمی‌شود کشور را اداره کرد. شاید بشود در توییتر از ایجاد شغل با یک میلیون تومان حرف زد، اما در واقعیت در پرداخت حقوق بازنشستگان در پایان سال ناتوانیم. در توییتر می‌شود مشکلات بورس را در طی چند روز حل کرد، اما در واقعیت بعد از هشت، نه ماه هر روز شاهد از دست رفتن سرمایه مردم هستیم. به قول حضرت حافظ «که عشق آسان نمود اوّل، ولی افتاد مشکل‌ها»
البته امیدواریم با احیای برجام وضعیت مردم سروسامان بگیرد که مهم‌ترین خواسته همه در شرایط فعلی بازگشت ثبات و آرامش به زندگی مردم است.

منبع: عصر ایران
ارسال نظر