اقتصاد۲۴- رئیس کمیته تجارت خارجی و سرمایه‌گذاری اتاق بازرگانی PHD هند با اشاره به وجود ۴ هزار شرکت قطعه‌سازی خودرو در این کشور گفت: هند می‌تواند نیاز صنعت خودروسازی ایران در این زمینه را تامین کند.
ویجی مهتا روز سه شنبه سوم خرداد در نشستی با حضور رئیس و جمعی از مقامات اتاق بازرگانی و صاحبان صنعت البرز اظهار کرد: اتاق بازرگانی PHD هند با حدود ۱۵۰ هزار عضو به عنوان صدای صنعت و تجارت این کشور در قالب یک سازمان غیر انتفاعی در حال فعالیت است و روابط بسیار خوبی با سازمان‌ها و نهاد‌ها در سطح بین المللی دارد که به انسجام و پیشبرد اقتصاد این کشور کمک شایانی می‌کند.
وی در ادامه با این توضیح که تولید ناخالص داخلی هند بر اساس ارزیابی بانک جهانی حدود ۹درصد است،
افزود: سرمایه گذاران خارجی حتی از بزرگترین کشور‌های پیشرفته اقتصادی دنیا از جمله چین نیز در حال سرمایه گذاری در این کشور هستند.
بیشتر بخوانید: واردات خودرو چه تاثیری بر بازار می‌گذارد؟
رئیس کمیته تجارت خارجی و سرمایه گذاری اتاق بازرگانی PHD هند با بیان اینکه هندوستان با جمعیت ۲۴۰ میلیون نفر مسلمان به دنبال گسترش سطح روابط با دیگر کشور‌های اسلامی است، عنوان کرد: پذیرش واحد پول روپیه هند از سوی ایران معاملات تجاری و سرمایه گذاری میان دو کشور را تسهیل می‌کند.
وجود ۵۱ شرکت دارویی البرز فرصت تعاملات تجاری میان ایران و هند را تقویت می‌کند
وی با اشاره به اهمیت گسترش روابط میان ایران و هند بر اساس فعالیت‌های دانش بنیان گفت: کشور هندوستان در زمینه نرم افزار و آی تی بسیار توانمند است، همچنین با توجه به فعالیت ۵۱ شرکت دارویی در البرز نیز فرصت تعاملات تجاری میان طرفین در این حوزه وجود دارد، ایران در بخش درمان و سلامت ظرفیت‌های خوبی دارد.
مهتا با بیان اینکه وجود ۵۴۰ شرکت فعال هندی در زمینه صنایع غذایی از دیگر فرصت‌های خوب همکاری این کشور با ایران است، گفت: در حوزه نساجی نیز باید بر گسترش روابط ایران و هند بیشتر متمرکز شویم.
وی با اشاره به اهمیت تامین مایحتاج گروه‌های خودروسازی ایرانی افزود: کشور هند با وجود بیش از ۴ هزار شرکت قطعه ساز می‌تواند در این زمینه از صنعت خودروی ایران حمایت کند، از سویی خودروهای برقی با ظرفیت پنج نفر و قدرت پیمایش ۳۰۰ کیلومتر در هند تولید می‌شود که قیمت هر کدام بالغ بر ۱۰ هزار دلار است.
بعد از اتمام این جلسه، تجار ایران و هند در نشست‌های B ۲ B حضوری در زمینه‌هایی مانند صنایع غذایی، محصولات شیمیایی، نساجی، تجهیزات پزشکی و … به مذاکره پرداختند.