اقتصاد۲۴- بحث را با یک مثال روشن آغاز میکنیم. مطابق مقررات موجود سود بانکی برای بیشتر انواع تسهیلات یا وام ۱۸درصد است. اگر نظام بانکی ما مثل کشورهای دیگر باشد، طبعا مدیران بانک باید هر روز در رسانهها تبلیغ کنند که وام ۱۸درصد میدهیم لطفا بشتابید برای گرفتن. یا روسای شعب بانکها یک صندلی جلوی بانکها بگذارند و هر کسی را که از جلوی بانک رد میشود دعوت به دریافت وام کنند.
ولی میدانیم که چنین نیست. اگر به هر کسی که متقاضی است، وامهای ۱۸درصد داده شود، در کسری از ساعت تمام نقدینگی بانکها با ضمانت معتبر از سوی مردم دریافت خواهد شد، چرا؟ چون رانت مطلق است. در جامعهای که حداقل نرخ تورم آن ۳۰درصد است و به ۵۰ و ۶۰درصد هم میرسد، گرفتن وام ۱۸درصد، حدود ۱۲درصد سود خالص دارد.
بگذارید به گونه دیگری حساب کنیم. فرض کنید که یک نفر ۳ میلیارد تومان با نرخ ۱۸درصد وام بگیرد. مثلا ۱۰ ساله. در این صورت باید حدود ۶ میلیارد تومان را در ۱۲۰ ماه برگرداند. ماهانه حدود ۵۰ میلیون تومان باید قسط دهد. این شخص میتواند وام دریافتی را در بازار با تضمین به نسبت کافی به سود سالانه یک میلیارد تومان در اختیار دیگری قرار دهد. یعنی ماهانه بیش از ۸۰ میلیون تومان سود بگیرد و پس از ۱۰ سال نیز مبلغ سه میلیارد تومان را پس میگیرد.
بیشتر بخوانید: بررسی توییتر مکارم شیرازی و دایره دوستان جوان انقلابی
به عبارت دیگر دریافت چنین وامی، ماهانه ۳۰ میلیون سود خالص دارد. بهعلاوه ۳ میلیارد تومان در پایان ۱۰ سال؛ بدون اینکه هیچ خدمتی به جامعه و اقتصاد کشور انجام داده باشد. روشن است که این یک رانت بزرگ است که برای رسیدن به آن باید فساد کرد. بانکها برای کاهش این رانت میگویند که ۲۰درصد وام را مسدود کنید.
در حقیقت میتوان گفت که به این روش نرخ سود را ۵/۲۲ درصد میکنند، حتی با این سود هم رانت زیادی میبرند. فقط به جای پرداخت ماهانه ۵۰ میلیون تومان باید ۶۰ میلیون تومان پرداخت و ماهانه ۲۰ میلیون میماند به علاوه ۳ میلیارد در پایان دوره. البته اگر کسی این وام را گرفت و در وسط کار هم نپرداخت، نباید نگران شود، چون آقایان خسارت تاخیر تأدیه را حرام و مصداق ربا میدانند، در هر حال کلی رانت نصیب وامگیرنده خواهد شد.