اقتصاد۲۴- شامگاه شنبه خبری مبنی بر هک اخبار ساعت ۲۱ دو شبکه اول سیما و شبکه خبر منتشر شد. صدا و سیما هم ظهر روز یکشنبه وقوع این اقدام را تائید کرد و یک منبع آگاه در آن سازمان در گفتگو با «ایرنا» درباره آن توضیح داد: «بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد پخش فایل آلوده در اخبار ساعت ۲۱ روز شنبه ناشی از هک پلی‌اوت شبکه خبر بوده است.»
برای خیلی‌ها تصور عمومی درباره این اتفاق این است که یک گروه سایبری از جای نامشخصی با استفاده از ارتباطات اینترنتی توانسته‌اند به پخش زنده تلویزیون دست پیدا کرده و برای لحظاتی آن را مختل کنند. ماجرا، اما چیز دیگری است. به عبارتی آنچه که اینجا رخ داده «نفوذ» بوده نه «هک»!
در واقع پلی‌اوت (خروجی پخش صدا و سیما) هیچ ارتباطی به اینترنت و ارتباطات اینترنتی ندارد و چنین اتصالی در آن تعریف نشده است. کسی که توانسته اخبار ساعت ۲۱ شبکه اول و شبکه خبر را مختل کند از داخل خود سازمان صداوسیما و از اتاق فرمان این کار را کرده است.
برنامه مختل شده یک برنامه زنده درحال پخش از استدیو بوده که اتاق فرمان آن دارای یک سیستم مانیتورینگ است که این سیستم به اینترنت وصل نیست. در این اتاق فرمان کارگردان تلویزیونی و ناظر پخش حاضر هستند و تمام فیلم‌هایی که قرار است در آن برنامه یا بخش خبری پخش شوند در سیستم مانیتورینگ آن در دسترس این افراد قرار دارند. نکته مهمتر اینکه این فیلم‌ها و تصاویر برای رسیدن به این مرحله باید از مراحل و فیلتر‌های نظارت مختلفی عبور کنند.
بیشتر بخوانید: هک باورنکردنی شبکه یک توسط گروه عدالت علی
همه این‌ها یعنی آنکه فردی با یک ماموریت خاص و خرابکارانه در یکی از مهمترین و حساس‌ترین بخش‌های پخش تلویزیون کشور حضور داشته و از قضا توانسته ماموریت خود را هم با موفقیت انجام دهد. مهمتر اینکه اختلال در پخش زنده اخبار تلویزیون توسط یک گروه به نام «عدالت علی» انجام شده که به نظر می‌رسد یک گروه سازمان یافته است.
با این احوالات و شرایط سوال ساده است؛ صداوسیما به عنوان یک سازمان با درجه اهمیت بسیار بالا در کشور و مجهز به انواع ساختار‌های نظارتی چطور هدف چنین نفوذی قرار گرفته؟
این سوال وقتی جدی‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم این سازمان خود یکی از بزرگترین مدعیان و منتقدان نفوذ در ارگان‌های دیگر کشور است و بار‌ها در برنامه‌های خود خصوصا طی هشت سال ریاست جمهوری حسن روحانی دولت او را متهم به انفعال و بدعملکردی در مقابل نفوذ کرده بود. نمونه بارز این مواضع صداوسیما شاید سریال بحث برانگیز گاندو باشد.
به جز صدا و سیما، اصولگرایان و حامیان این سازمان هم در مقابل چنین نفوذی تا کنون موضع سکوت گرفته‌اند. اما این سکوت هم باعث نمی‌شود تا سوال درباره آنچه که رخ داده و توضیح این اتفاق برای افکار عمومی از یاد برود.
به طور حتم صدا و سیما در آینده باز هم درباره نفوذ و ابعاد آن سخن خواهد گفت و باز هم در این رابطه راهکار ارائه خواهد داد. اما آن زمان حتما باید خودش هم توضیح دهد که ماجرای این نفوذ و همینطور هک روز ۷ بهمن ۱۴۰۰ چه بوده و چگونه سازمانی که خود در مواردی برابر پروژه‌های نفوذ شکست خورده برای دیگران نسخه می‌پیچد؟