فلک شیوه‌ای از تنبیه کردن در انظار عمومی بود. برای فلک کردن پاهای فرد مورد شکنجه به چوبی بسته می‌شد. دو نفر دو سر چوب را می‌گرفتند و نفر یا نفراتی دیگر با ترکه کف پای او را می‌زدند. در دوران قاجار و پیش از آن فلک در مکتب خانه‌ها برای تنبیه کودکان و خدمتکاران به کار می‌رفت، همچنین در خیابان ها برای تنبیه بزهکاران، مخالفین سیاسی و در مواردی حتی برای تنبیه اعیان و نوکران دولت به کار گرفته می‌شد.