در حالی که سیاست و تجارت معمولا محرکهای اصلی ارزهای اصلی هستند، اما ارزها و محرکهای آنها نسبی هستند، نه مطلق، بنابراین، هر گونه بحث در مورد سیاست یا ترازهای خارجی یک اقتصاد مهم است، اما در درجه اول در رابطه با سیاست یا ترازهای خارجی شرکای تجاری اصلی اقتصاد، خاص ایالات متحده، بسیار حائز اهمیت هستند.
این جنبه در سال ۲۰۲۲ برجسته شده است، با افزایش قابل توجه ارزش دلار در برابر اکثر ارزهای اصلی از سال ۲۰۲۱ تا به امروز؛ در حالی که بسیاری از بانکهای مرکزی، به ویژه در بازارهای نوظهور، در واکنش به افزایش سریع نرخ بهره توسط فدرال رزرو ایالات متحده، شروع به افزایش نرخ بهره کردند، این بانکها اغلب نتوانستند با سرعت فدرال رزرو هماهنگ شوند.
در شرایط نسبی، این بدان معناست که دلار به دلیل افزایش مزیت نرخ بهره افزایش یافته است. در واقع، تاریخ نشان میدهد که جهت دلار آمریکا در دورههایی از روند رو به رشد دلار آمریکا، محرک غالب ارزهای اصلی است.
دلار آمریکا همچنین میتواند به عنوان شاخص نقدینگی جهانی در نظر گرفته شود. این به نوبه خود تأثیر قابل توجهی بر طبقات دارایی اصلی در سطح جهانی دارد. در یک محیط کاهش نقدینگی که دلار کمیاب است، «قیمت» آن افزایش مییابد و دلار تقویت میشود. برعکس، نقدینگی بیشتر باعث میشود دلار کمتر کمیاب شود و «قیمت» آن کاهش یابد.
وقتی به عملکرد کلاس دارایی در سناریوهای مختلف دلار آمریکا نگاه میکنیم، میتوان این استدلال را مشاهده کرد. اکثر طبقات دارایی پرخطر، از جمله سهام و اوراق قرضه با بازده بالا، به طور متوسط در دورههای ضعیف دلار عملکرد خوبی داشتهاند
دلار آمریکا معمولاً یک محرک کلیدی برای داراییهای بازارهای نوظهور است و نه فقط ارزها، بلکه سهام و اوراق قرضه از آن تاثیر میپذیرند. اکنون به خوبی مستند شده است که عملکرد دلار آمریکا با داراییهای EM همبستگی منفی دارد و افزایش دلار آمریکا به معنای عملکرد ضعیف داراییهای EM است و بالعکس.
بسیاری از بازارهای نوظهور همچنان نسبت به هزینههای تامین مالی دلار حساس هستند. دلار قویتر اغلب با افزایش هزینههای تامین مالی همزمان است، که میتواند یک باد مخالف برای داراییهای EM باشد. دلار قویتر (و در نتیجه ارزهای EM ضعیف تر) همچنین میتواند مستقیماً به بازده سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران خارجی لطمه بزند و بنابراین با خروج سرمایه گذاران خارجی همزمان شود.
قدرت دلار ممکن است در حال اتمام باشد، دلار آمریکا در سه ماهه اخیر به طور قابل توجهی تقویت شده است و از اواسط سال ۲۰۲۱ بیش از ۲۵ درصد ارزش آن افزایش یافته است، زیرا چرخه افزایش نرخ فدرال رزرو باعث حمایت بازده قابل توجهی از ارز شده است. با این حال، کارشناسان به طور فزایندهای معتقداند که این روند احتمالاً در سال ۲۰۲۳ تمام خواهد شد.
سیاست فدرال رزرو هنوز تغییر نکرده است، و این میتواند منجر به یک دوره کوتاه تثبیت شود، زیرا احساسات بین دیدگاههای خوش بینانه و بدبینانه در مورد فدرال رزرو و چرخش نهایی آن در تعیین نرخ بهره گیر کردهاست.
با این حال، کارشناسان بر این باورند که نرخ بهره فدرال رزرو احتمالا در سال ۲۰۲۳ به اوج خود خواهد رسید. این عوامل با هم احتمالاً جریان را تغییر میدهند.
در حالی که دلار تنها چشمانداز بازارهای مالی نیست، سه دلیل ذکر شده در بالا در مورد اهمیت دلار نشان میدهد که ضعیفتر شدن دلار علاوه بر بهبود شرایط نقدینگی جهانی، برای ارزهای اصلی غیر دلاری، مانند یورو و ین، مثبت خواهد بود.
منبع: گلفنیوز