اقتصاد ۲۴- مونا فرجاد با انتشار عکسی از گریم جدید و متفاوت خود در اینستاگرام خود نوشت:
من هستم و من نیستم. من هستم، چون همان احساس کودکی، کشف چیز‌های جدید را هنوز در سر دارم. هنوز هم می‌خواهم با انگشت شست پا لیوان چای داغ را جابهجا کنم بدون آنکه بر زمین بریزد و تاکنون موفق نشده‌ام، یا انقدر به بخاری داغ برای بار هزارم بچسبم که شاید قدرت جادویی‌ام اینبار به یاری‌ام بشتابد و پوستم را حرارت آتش نسوزاند، اما امان از داغ بر پوست نشسته.
من همین عکس هستم با چشمانی که برق میزند و زیبایی‌ها را دو چندان می‌بیند، چشمانی که هنوز به فردای روشن ایمان دارد. هنوز دوست دارد کره‌ی زمین را یواشکی جابهجا کند و به مارال و نازک (دوست دوران‌کودکی تا به امروز) بگوید:فکر کنم درون کره‌ی ما پاتال زندگی می‌کند (دوستان دهه‌ی شصت می‌دانند پاتال و آرزو‌های کوچک چیست). اما من نیستم، چون آنکه در آینه است طرحی‌ست به دست استاد مشاطه‌گر (محمود خان دهقانی) که برای کابوس میرزا محمود خان زنبورکچی (در سریال شبکه‌ی مخفی زنان) طراحی شده است.
برای ترس و نهیب زدن به او. لپ‌های سرخ، شاید سرخی‌اش از روزگار است و پشت چهره‌ی نا متعارف تصویری از شک، ترس، نا امیدی مستتر باشد. پس من نیستم، چون من به آواز پرنده، به رویش گل، به گرمی آفتاب و شرایط بهتر هنوز امیدوارم. من به معجزه‌ی زندگی امیدوارم.
تصویر مربوط به سکانس کابوس میرزاست در سریال#شبکه_مخفی_زنان که امید دارم به زودی پخشش آغاز شود. به گمانم باید این سریال را دید و به آن فکر کرد و طعم تازه‌ای از یک کار متفاوت را چشید. شاید طعم جدید ذائقه‌یمان را تغییر دهد و برایمان خوش‌آیندتر باشد.