اقتصاد۲۴- سجاد بهزادی نوشت: فرمانده نیروی انتظامی اخطار داده است که "کشف حجاب را به صورت جدی و با تجهیزات هوشمند و پیشرفته شناسایی می‌کند و تمام صنف‌هایی که کارمندان آن‌ها کشف حجاب کنند، یک‌بار اخطار می‌گیرند و بعد پلمب می‌شوند. "
حالا خبر می‌رسد تجهیزات پیشرفته کشف حجاب از زمان اجرای این طرح و تنها در طی ۲۴ ساعت روز نخست، ۳ هزار و ۵۰۰ پیامک در راستای رعایت پوشش متصدیان به واحد‌های صنفی ارسال که ۵۳۲ تعهد الکترونیکی اخذ شد و ۱۳۷ مغازه و فروشگاه و ۱۸ رستوران و باغ تالار پلمب شدند.
نوروز دو سال پیش مغازه جوانی به سرقت رفت که تمام زندگی، امید و درآمد این جوان بود. او تازه ازدواج کرده بود و مغازه به سرقت رفته تنها روزنه درآمدش بود. سارق از طریق دوربین حیاط همسایه و با همکاری مردم شناسایی شد و فیلم را جهت اقدامات بعدی و مراحل دستگیری به پلیس و نیروی انتظامی تحویل داده شد. مجموعه پلیس و نیروی انتظامی، علیرغم دستور دادستان برای پیگیری و شناسایی دقیق‌تر سارق؛ امکانات وتجهیزات کافی وفنی برای دیدن فیلم سرقت از مغازه نداشتند و علیرغم همه پیگیری ها، موضوع به کلی از دستور کار خارج شد.
بیشتر بخوانید: هزینه ۲ میلیاردی پیامک کشف حجاب در یک روز
نوروز سال جاری و در موردی دیگر جوان همسایه در یکی از استان‌های جنوب کشور، به بیماری کلیه درد مبتلا می‌شود. به بیمارستان مراجعه می‌کند و در تصویر سونوگرافی نشان داده می‌شود که کلیه‌ها سنگ ساز هستند، اما بیمار باید با تصویر سی تی اسکن بار دیگر مورد معاینه دقیق‌تر قرار گیرد. دستگاه سی تی اسکن وتجهیزات درمان در منطقه نیست و بعد از پیگیری‌ها مداوم گفته می‌شود تنها دو دستگاه در این استان جنوبی وجود دارد. بیمار از درد به خود می‌پیچید و همراه بیمار، استان به استان در نوبت تصویر برداری با تجهیزات سی تی اسکن می‌چرخد. عکس تهیه شد، اما مراکز درمانی امکانات وتجهیزات کافی برای دیدن این عکس را نداشتند. در این مدت بیمار آنقدر درد کلیه می‌کشد که سنگ از طریق مجاری ادرار و خون آلود دفع می‌شود، اما کلیه‌ها بر اثر فشار مضاعف آسیب می‌بینند.
نمونه‌های واقعی و بسیار بیش تری وجود دارد که نشان می‌دهد جامعه ایران به دلایل محرومیت، ناکارآمدی و تحریم با چه مشکلات وچالش‌های جدی دست وپنجه نرم می‌کنند و تجهیزات بسیار معمولی برای رفاه و سلامت جامعه در دسترس نیست. روزانه بخش مهمی از جامعه و طبقه پایین، به دنبال این چالش‌ها و عدم امکانات و تجهیزات کافی در سازمان‌های خدمات رسان، گاهی تمام درآمدشان را از دست می‌دهند و یا اینکه سلامت شان به شکل جدی تهدید می‌شود وبخش بزرگی از طبقه متوسط و پایین جامعه عملا زمین گیر می‌شوند.
آفت بخشی نگری در توسعه تجهیزات پیشرفته وهوشمند
ما اگر به دنبال رفاه و آسایش جامعه هستیم، نباید نگاه بخشی نگری به توسعه امکانات و تجهیزات به جای نگاه سیستمی داشته باشیم. امروز جامعه از تمامی کارگزاران خود یک پرسش مهم دارد و آن اینکه؛ حالا که می‌شود با تجهیزات پیشرفته و هوشمند، زلف زنان را از درون ماشین و یا عرصه‌های عمومی و هنگام راه رفتن شان ضبط و ثبت کرد، چرا نمی‌شود با توسعه این تجهیزات، هزاران مسئله بر زمین مانده را کشف و ضبط کرد؟
چرا دوربین‌ها وتجهیزات پلیس نمی‌توانند عوامل مسمومیت در مدارس را که سیستم را با چالشی بزرگ‌تر مواجه کرده است، کشف و ضبط کنند؟ چرا ما با تجهیزات پیشرفته و هوشمند خود به جنگ با قاچاق، اختلاس، ناکارآمدی و هزاران درد بر زمین مانده این مملکت نمی‌رویم؟ چرا به قول آن نماینده مجلس "توان و نیروی پلیس صرف مبارزه با مردان هنجارشکن، زورگیر و معتادان متجاهر و امنیت راه‌ها و جاده‌ها نمی‌شود؟ "
حالا که تجهیزات هوشمندتان کشف حجاب را شناسایی می‌کند و به قول برخی حقوق دان‌ها "با پلمب محل کسب مردم، تهاجم اقتصادی علیه شهروندان به راه افتاده است"؛ چرا همین تجهیزات را توسعه نمی‌دهید تا سارقان احساس ناامنی کنند و دزدی در جامعه کمتر شود و یک جوان نخواهد به خاطر از دست دادن اندک سرمایه زندگی اش به غم وماتم نشیند؟
طرح به کارگیری تجهیزات هوشمند و شناسایی کشف حجاب که این روز‌ها گویی اولویت نخست کارگزاران است، نشان می‌دهد که می‌شود کار‌های مهم تری هم انجام داد، اما اراده‌ای برای اولویت بخشی به آن‌ها نیست. می‌توان این تجهیزات و هزینه‌ها را به بیمارستان‌ها نیز سرایت داد تا یک بیمار نخواهد برای انجام یک تصویر و یا آزمایش ساده از بیماری خود، دو استان هم جوار زیست بوم خود را بگردد و بچرخد.
نباید اجازه داد توسعه در کشور بخشی نگری شود و بر اساس منافع تعریف گردد. این مسئله‌ای بسیار خطرناک است. در این وضعیت سیستم‌ها مغفول می‌مانند و منافع جای آن می‌نشیند. بخشی نگری در توسعه، بدبینی و بی اعتمادی را در جامعه بالا می‌برد و ضربه هولناکی بر کل پیکره سیستم خواهد بود.