با گام‌هایی تند از دروازه‌ها بیرون می‌روند. حدود صد کارگرند که از هر دو سو از قاب خارج شده و محل کارشان را ترک می‌کنند. این قاب سیاه و سفیدِ ۴۵ ثانیه‌ای که در سال ۱۹۸۵ بر پرده نقره‌ای نقش بست، نخستین تصویر متحرک تاریخ سینماست که لویی لومیِر از آن فیلمبرداری کرد. تصویری که نشان می‌دهد سینما و کارگران پیشتر از آنکه فکر کنیم با هم آشنا شدند. دیری نپایید که مصائب و رنج‌های کارگری به عنوان یکی از سودآورترین مضامین، وارد فیلم‌ها شد و طبقه کارگر، به عنوان بزرگ‌ترین گروه تماشاگران آن، از آینه سینما، خود را به نظاره نشستند. در سینمای ایران نیز بار‌ها زندگی طبقه کارگر درون‌مایه آثار سینمایی شد و برخی هم ماندگار. مرور نمونه‌هایی از آن، امروز یکم مه، مصادف با روز جهانی کار و کارگر خالی از لطف نیست.