اقتصاد۲۴-باشگاه پیکان در چارچوب هفته بیستوهشتم لیگ برتر فوتبال کشورمان عصر شنبه در ورزشگاه آزادی میزبان پرسپولیس بود، دیداری که در نهایت با نتیجه یک بر صفر به سود پرسپولیس به اتمام رسید تا این تیم به صدر جدول ردهبندی صعود کند.
این دیدار در شرایطی در ورزشگاه آزادی برگزار شد که چیزی حدود ۲۰ هزار هوادار پرسپولیس در ورزشگاه حضور داشتند. باتوجه به توافقات قبلی و میزبانی پیکان در این بازی، تمام پول بلیت فروشی این مسابقه به باشگاه پیکان میرسد. اگر میانگین قیمت بلیت بازی را ۱۵۰ هزار تومان در نظر بگیریم، تقریبا ۳ میلیارد تومان سود باشگاه پیکان از برگزاری بازیاش با پرسپولیس در آزادی است.
از این مبلغ بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان بابت اجاره ورزشگاه و مسائل دیگر کسر خواهد شد و البته حق تبلیغات محیطی این بازی هم باید به پیکانیها برسد. با این شرایط به نظر میرسد باشگاه پیکان از برگزاری بازی با پرسپولیس در ورزشگاه آزادی پول خوب و میلیاردی به جیب زده است. البته هنوز مبلغ دقیق درآمد پیکان از این بازی به این باشگاه اطلاع داده نشده و به همین زودیها هم واریز نخواهد شد.
طبق عرف این مبلغ از طرف سازمان لیگ به حساب درآمدهای باشگاه پیکان در سازمان لیگ واریز خواهد شد.
متاسفم که رشوه فکر می کنید
لعنت به تیم های دروغ
آسیب روحی روانی دیدند از بس قهرمان نشدند
استقلال اگر امسال تو حذفی هم حذف بشه شیرازه ش از هم می پاشه. خاک تو سرتون با صنعت نفت خیلی بی عرضه بودید.
داداش درمورد تیم پیکان صحبت میکنی نه تیم هوادار با اون ننگ ابدی که خدا هم جای حق نشسته و تاوانش رو دقیقا توی بازیهای بعدی دادید.
به عنوان یه تراختوری پیکان واقعا مردانه بازی کرد و اگه بدشانس نبود حتی بازی رو میبرد.
شما احتمالا جزو همونهایی هستید که دائم از مدیریت اشتباه دولت و باج دادن به بعضی کشورها و ... صحبت میکنید اما وقتی خودتون باشید بدتر عمل میکنید.
مدیریت پیکان بهترین تصمیم رو گرفت هرچند به یه عده فشار اومد.برای بازیکنهای اونها فرقی نداشت در چه زمینی بازی کنند وقتی مثل بعضی تیمها(به غیر از حکومتی و خصوصیهای قوی)استادیوم استاندارد خانگی (تمام زیر ساختها من جمله گنجایش هوادارهای هر دو تیم)ندارند،اما بازی توی ورزشگاه ملی آزادی علاوه بر در آمد میلیاردی حس جنگندگی بیشتر هم به تیم خودشون میداد.تبریک میگم به مدیریت درست بخاطر درآمد منطقی که کسب کردند و دم شرافت تیمیشونم گرم.
اینم بدونید بازی در مقابل هوادارهای زیاد تیم چاقوی دوسر برندست،از طرفی میتونه قوت قلب باشه اما از طرفی هم سنگینی احساس مسئولیت بیشتر بخاطر حضور هوادارای زیاد تیمت که ممکنه باعث ایجاد استرس و عدم تمرکز بشه و بخاطر همینه که بعضی وقتها بعضی از بازیکنهای کلیدی تیمها توی زمین خودشون و جلوی هوادارهای کثیرشون بابت سنگینی انتظاری که هوادارهاشون ازشون دارند استرس میگیرند و ریپ میزنن و اصطاحا میگن فلان بازیکن الارقم میزبان بودن تیمش امروز اصلا در حدواندازه خودش نبود.
سن حذف لیگ پاک توی ایران بیشتر از ۳۰ ساله،به غیر از مافیایی که همه ازشون حرف میزنند و میشناسند ولی کسی جرات مقابله یا معرفیشون رو نداره هر کسی هر پستی میگیره مثل بعضی مقامات به فکر بیت المال و حق الناس و ... نیستند به فکر اینند توی فرصت پیش اومده چمدونشون رو ببند و گور بابای عدالت.شاید حق هم داشته باشه وقتی سرنوشت و کاسه گدایی پیشکسوتانی رو میبینه که روزگاری درستی و عدالتشون زبانزد بود اما بعد از رفتنشون کسی حالشون رو نپرسید.
فوتبال دنیا درحال حرکت به جلوست هرکدام با سرعت و توانشون اما در ایران چه میکنند.ایرانی که رنکینگ ۱ آسیا در بیشتر روزهای حداقل دهه گذشته بوده
آخرین قهرمانی در جام ملتهای آسیا؟آخرین قهرمانی در باشگاه های آسیا؟۶بار حضور در جام جهانی و تعداد صعود از مرحله گروهی؟
استرالیا و حتی کره شمالی هم افتخار صعود دارند.
در روزهایی که کشورهای مطرح در جذب ستاره های جهان برای دیده شدن خودشون و لیگشون و برای کسب افتخار رقابت سنگین دادند و حتی چندین برابر ارزش واقعی ستاره پیر رو پرداخت میکنند تا بخدمت بگیرند تا مثل ماجرای قطر و ژاوی در کنارشون شاگردانی و افکار نوینی پرورش بدهند و .....
در ایران رقابت سنگین در بی هویت کردن همدیگست،در فروختن و خریدن و بی اعتبار کردن همدیگست،در گل آلود کردن بابت گرفتن ماهی نه بلکه نهنگ از آب گل آلوده و...
با همین فرمان اعتبار نچندان باقی مانده ورزشمون هم به سرنوشت اقتصادمون دچار میشه.
ای کاش یاد مان میدادند پشت همدیگر را پر کنیم نه زیر پای همدیگر رو خالی کنیم.