اقتصاد۲۴- در روزگار عسرت زده دهه شصت و تا میانه‌های دهه هفتاد روزگار این چنین نبود و مردم از تکثر رسانه در امان بودند، کارتون‌های کودکی محدود بودند و ما همان‌ها را اصطلاحا به چشم می‌کِشیدیم و روی سر می‌گذاشتیم، در آن جهان محدود و محصور سانسورچی‌ها راحت بودند و هر بلایی که می‌خواستند سر سناریو‌ها می‌آوردند، این مطلب که البته با ارجاع به بریده‌هایی از کارتون‌های محبوب کودکی ماست، نشان می‌دهد که سانسورچی‌ها چه بر سر داستان‌ها و کاراکتر‌ها می‌آوردند و ما چه ساده‌لوحانه فریب می‌خوردیم.
بابا لنگ دراز تنها کارتونی بود که عاشقانه‌هایش را با وجود سانسور، تماما حس می‌کردیم، سادگی‌های جودی و مهربونی‌های جرویس، او بابا نبود چیز دیگری بود و خب در آن روزگار قرار بود همه‌ی عشق متوجه پدر و مادر باشد که آن هم میانجی بود برای عشق به خدا!
منبع: برترین ها