اقتصاد۲۴- پژو ۲۰۷ با موتور TU ۳ خودرویی است که تکلیفش با خودش هم روشن نیست. چراکه گفته می‌شود ایران خودرو این محصول را با موتور اسقاطی از خط تولید خارج می‌کند. اما آیا چنین موضوعی واقعیت دارد؟
پژو ۲۰۷ با موتور TU ۳ که در ایران خودرو تولید می‌شود محصولی است که تنها نام ۲۰۷ را یدک می‌کشد و در قالب و ظاهر آن به مشتری عرضه می‌شود. زیرا tu ۳ همان موتوری است که آبی‌های جاده مخصوص در تولید خودروی از رده خارج ۲۰۶ از آن استفاده می‌کردند. اما حالا، اما موتور را در محصول جدید خود استفاده می‌کنند تا حاشیه سود خود را در ظاهری شیک‌تر بالا ببرند.
البته پیش از این هم انتقادات فراوانی نسبت به تولید پژو ۲۰۷ وجود داشت. فعالان بازار اعتقاد داشتند محصول تولیدی ایران خودرو با آنچه در فرانسه تولید می‌شود تفاوت فراوانی دارد. در واقع محصولی که ایران خودرو نام پژو ۲۰۷ را روی آن گذاشت همان ۲۰۶ پلاس فرانسه بود. خودرویی که موتوری مشابه با ۲۰۶ بهره می‌برد، اما در بخش ظاهری اصطلاحاً از طراحی خشن‌تر و اسپرت‌تر بهره می‌برد.
انبارگردانی یا تنوع‌بخشی به محصولات
البته باید توجه داشت که تولید مدل‌های متفاوت از یک خودرو یا حتی چند خودرو روی یک پلتفرم مشترک در دنیا و خودروسازی‌های پیشرفته امری رایج و مقرون به صرفه است، ولی ایران خودرو این بار هم در امر کپی بسیار ناشیانه عمل کرد. به کلام دیگر می‌توان گفت که این نوع تنوع‌بخشی در سبد محصولات بیشتر شبیه انبارگردانی است.
بیشتر بخوانید: زمان قرعه کشی نوبت دهی خودرو در سامانه یکپارچه
بسیاری از کارشناسان معتقدند که داشبورد‌های ۲۰۶ که از گذشته در حجم بالا در انبار‌های ایران خودرو دپو شده‌اند و پس از توقف تولید پژو ۲۰۶ تیپ ۵ ایران خودرو برنامه‌ای برای آن‌ها نداشت. علت اصلی ارائه طرح پژو ۲۰۷ TU ۳ است.
در وصف مشخصات فنی این خودرو می‌توان گفت که با همان موتور از رده خارج TU ۳ سال ۱۹۹۶ میلادی است که ساخت آن به ۲۷ سال پیش بازمی‌گردد.
شاید با ساختار حاکم در خودروسازی ایران واژه اسقاطی در مورد این موتور کلمه درستی نباشد، ولی در مقیاس جهانی به معنای واقعی کلمه این موتور اسقاطی محسوب می‌شود؛ چراکه هیچ وجه تشابهی با تکنولوژی‌های امروز و استاندارد‌های رایج جهان ندارد.
موتور TU ۳ با حجم ۱۳۶۱ سی سی و آرایش موتور ۴ سیلندر خطی از ۸ سوپاپ و جنس بلوک موتور آلومینیومی بهره می‌برد.
ایرادات موتور پژو ۲۰۷
از شایع‌ترین مشکلات این خودرو می‌توان به ضعف در واشر سر سیلندر، عدم بهره‌وری و کشش در سربالایی‌ها اشاره کرد. اکثر افرادی که تجربه رانندگی با این موتور را داشته‌اند از ضعف توان و کشش موتور در سربالایی‌ها گلایه دارند. به نحوی که معتقدند حس ضعف و عدم قدرتی که این موتور به رانندگان خود منتقل می‌کند گاهی بر مزایای این موتور چیرگی می‌یابد.
از لحاظ مقایسه این موتور با برادر دیگرش یعنی TU ۵ این موتور حرف خاصی برای گفتن ندارد به جز اینکه به دلیل حجم کمتر و برخی فاکتور‌های دیگر استهلاک کمتری دارد، ولی در ابعاد دیگر مثل قدرت، شتاب، کشش و حتی گشتاور و شتاب‌گیری پس از کولرگرفتن هیچ حرفی برای رقابت ندارد.
رقیب مستقیم پژو ۲۰۶ تیپ دو با موتور TU ۳ خودرو‌هایی بر پایه پلتفرم‌های پراید و پلتفرم sp ۱۰۰ هستند.
در گذشته پراید و امروز کوییک است که اگر بحث ظاهر را به کنار بگذاریم در اکثر موارد و بخصوص موتور M ۱۵ بر TU ۳ برتری دارد، چراکه از جنس بلوک چدن بهره می‌برد و حجم موتور بالاتری دارد و در کل می‌توان گقت که موتور کم‌استهلاک‌تری است.
از ریز تفاوت‌های پژو ۲۰۷ TU ۳ با ۲۰۶ تیپ ۲ می‌توان به بهره بردن این مدل ۲۰۷ از افزایش ماکزیمم سرعت از ۱۷۰ به ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت اشاره کرد. مابقی تفاوت‌ها به داخل کابین مربوط می‌شود که شامل تهویه اتومات، دی لایت، آیینه برقی، ایزوفیکس، سنسور دنده عقب، دوربین دنده عقب، مالتی مدیا و کروز کنترل می‌شود.
در مجموع می‌توان گفت که احتمال شکست خوردن این پروژه از منظر بازاریابی بسیار کم است؛ چراکه تمامی این خودرو‌ها ثبت سفارش شده‌اند.
در نهایت اگر بخواهیم از منظر مشخصات فنی و حس رانندگی که به راننده القا می‌شود احتمالا اتفاق جالبی رخ ندهد؛ چراکه این محصول هر قسمت خود را از یک خودرو وام گرفته و در بحث کالیبراسیون نمی‌توان انتظار چندانی از آن داشت.