اقتصاد۲۴- در کنار همه اینها، افرادی، بدون تعارف مخالفت خود را با کنسرتها و همچنین با مدیریت وزارت ارشاد، در خیابانهای تهران فریاد میزنند. آیا ارتباطی بین اظهارات وزیر، فضاسازی رسانهی تندرو و تجمعکنندگان مقابل وزارت ارشاد وجود دارد؟
پای دلواپسان حجاب جلوی وزارت ارشاد دولت ابراهیم رئیسی هم باز شد؛ امروز ۲۹ خرداد ۱۴۰۲. معترضان از حامیان دولت هستند، اعتراضشان به این است که سیاستهای فرهنگی دولت سیزدهم باید سختگیرانهتر از چیزی باشد که اکنون هست. خواسته تجمع مقابل وزارت ارشاد مشخصا تعطیل کردن برنامههای فرهنگی مانند کنسرتها است که تجمعکنندگان میگویند در آنها شپوناتی مانند حجاب رعایت نمیشود.
نام «گروه فشار»، شاید برای خیلی از ما آشنا باشد. اجرای کنسرتهای موسیقی در کشور، مدتزمانی است که به دغدغه مهمی برای اهالی موسیقی و طرفداران خوانندهّای کشور تبدیل شده است. از لغو ناگهانی مجوزها تا تنشزایی در سالنهای اجرای کنسرت توسط نیروهای بینام و نشان، همه از جمله اتفاقهایی است که فضای کنسرتهای ماههای اخیر را تحت تاثیر قرار دادهاند. در این بین، شاهد اظهارنظرهای رنگارنگی از سوی مسوولان و مقامات نیز بودهایم.
بیشتر بخوانید: توضیحات یک نماینده مجلس درباره تعطیلی شنبهها
در کشاکش لغو مجوز کنسرتها، وزیر ارشاد اعلام میکرد که هیچ خوانندهای ممنوعالکار نیست. در این بین اما، مدیر برنامه یکی از خوانندههای پاپ کشور، پیشتر در مورد ممنوعالکار شدن هنرمندان به فراز گفته بود که این اتفاق هرگز به صورت کتبی به خوانندهها اعلام نمیشد و حراست وزارت ارشاد با منفی کردن استعلام کنسرت، فرایند صدور مجوز را متوقف میکرد. لغو شبانه کنسرت رضا بهرام در سالن وزارت کشور اما، نقطه عطف این ماجرا بود. این اتفاق که با عنوان «مشکل فنی در سالن برگزاری» رقم خورده بود، واکنش تند خوانندههای پاپ را برانگیخت و در بیانیهای که به امضای مدیرعامل مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار موسیقی و شنیداری در کشور رسید، در رسانه منتشر شد.
روز جمعه، ۲۶ خردادماه، گروه بینام و نشانی به صورت خودسرانه، با قصد بر هم زدن نظم کنسرت گروه «لیان»، به تالار وحدت حمله کردند. این حمله توسط حراست تالار وحدت و نیروی انتظامی خنثی شد. «محمدمهدی اسماعیلی»، وزیر فرهنگ و ارشاد دولت ابراهیم رئیسی در واکنش به اقدامات خودسرانه اخیر، لغو کنسرتها را به یک جریان سیاسی در کشور نسبت داد و مدعی شد که این جریان به دنبال دوقطبیسازی است و میخواهد مردم را در مقابل هم قرار بدهد. «جوان»، روزنامه نزدیک به جریان تندرو اصولگرا نیز در مطلبی با عنوان «این خودسریها هزینهزا خواهد بود» نوشت: «فتنهگران نیاز دارند خوراک رسانهای تهیه کنند و قطعاً کنسرتهای موسیقی بهترین بستر برای جنجالسازی است. این خودسریها البته برای نظام هزینهزا خواهد بود». روزنامه جوان از دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی خواست تا با نیروهای خودسر برخورد کنند.
اما چه کسانی به دنبال تنشزایی در کنسرتها و لغو این رویدادها در کشور هستند؟ صبر کدام گروه از جامعه از شرایط کنسرتها لبریز شده؟!
پاسخ را میتوان با کنار هم قرار تکههای پازل تا حدی روشن کرد. هویت حملهکنندگان به سالهای کنسرت شاید نامعلوم باشد، اما امروز، گروهی بیپروا و بدون تعارف، با تجمع در مقابل ساختمان وزارت ارشاد، مخالفت خود را با برگزاری کنسرتها به صورت علنی اعلام کردند. یکی از شاهدان عینی این تجمع، در گفتگو با روزنامه اینترنتی فراز به توصیف تجمع پرداخته است.
«مهناز براتی»، سردبیر یکی از رسانههای کشور تجمع مقابل وزارتخانه فرهنگ و ارشاد را چنین روایت کرد: «برای اعلام وصول کتاب به وزارت ارشاد رفته بودم که با این جمعیت مواجه شدم. داشتند شعار مرگ بر آمریکا میدادند. روی پلاکاردها شعارهایی راجع به کنسرتها نوشته شده بود. یک روحانی هم دقیقا جلوی وزارتخانه روی وانت ایستاده بود و سخنرانی میکرد. یک آیه از قرآن خواند و گفت خدا شما بکشد که دین ما و غیرت ما را کشتید. یک خانمی داشت گریه میکرد. میگفت صبر ما تمام شده! چقدر باید تحمل کنیم؟
بایت کنسرتهایی که برگزار شده خیلی شاکی بودند. حراست وزارتخانه نیز بیرون ایستاده بود. داخل ساختمان که بودم، ماموران حراست میگفتند که از شیشهها فاصله بگیرید، چون احتمالش وجود داشت که تجمعکنندهها شیشهها را بکشنند. وقتی میخواستم از ساختمان خارج شوم، حراست به من گفت که از در دیگری خارج شوم، چون احتمال درگیری وجود دارد. اما من از وسط جمعیت رد شدم. خیابان را با یک جرثقیل به طور کامل مسدود کرده بودند».
او در پایان گفت: «حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر بودند. از دست آقای اسماعیلی، وزیر ارشاد شاکی بودند و شعار میدادند ننگ ما، ننگ ما، وزیر فرهنگ ما. میگفتند این بیحیاییها و بیعفتیها امروز در جامعه است، فردا در خانواده و پس فردا در رخت خواب شما. من ماموران نیروی انتظامی در اطراف تجمع ندیدم».
وزیر ارشاد، تنشهای اخیر در کنسرتهای کشور را به یک جریان سیاسی ربط داده و روزنامه اصولگرا، این افراد را «خودسرهای فتنهگر» خوانده است. در کنار همه اینها، افرادی، بدون تعارف مخالفت خود را با کنسرتها و همچنین با مدیریت وزارت ارشاد، در خیابانهای تهران فریاد میزنند. آیا ارتباطی بین اظهارات وزیر، فضاسازی رسانهی تندرو و تجمعکنندگان مقابل وزارت ارشاد وجود دارد؟