گرچه تولیدکنندگان پذیرش چندانی در برابر انتقادات وارده به ایمنی محصولاتشان را ندارند و در صورت پذیرش هم آن را به مسائلی نظیر تحریم یا کیفیت پایین مواد اولیه و قطعات ارتباط می‌دهند، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد خودرو‌هایی که لقب صادراتی را یدک می‌کشند از کیفیت و ایمنی به‌مراتب بهتری برخوردارند. گویا حالا چراغ ایمنی که از مصرف‌کنندگان داخلی دریغ می‌شود، در آن سوی دنیا، یعنی آفریقا روشن شده ست.
کیفیت، شرط اول برای صادرات
بزرگ‌ترین خودروسازان جهان، در گام اول برای بازار داخلی خود محصولات با کیفیتی تولید می‌کنند و سپس بعد از تامین نیاز بازار داخل به سوی صادرات می‌روند.
خودروسازان دولتی ایران، اما مثل همیشه رویه‌ای متفاوت از تمام جهان را در پیش گرفتند.
بیشتر بخوانید: ازسرگیری عرضه خودرو در بورس کالا جدی‌تر شد
در حالی‌که بازار داخل بشدت تشنه عرضه خودرو در گام اول و سپس عرضه خودرو‌های با کیفیت است، خودروسازان برای جبران زیان‌های انباشته خود تصمیم به صادرات گرفته‌اند تا با دریافت دلار بتوانند بخشی از بدهی‌های خود را تسویه کنند.
البته باید امیدوار بود که این‌بار دیگر این صادرات خودرو تنها به دلایل سیاسی نباشد و به معنای واقعی کلمه ارزآوری داشته باشد.
داستان ورق‌های حلبی
ورق آهن خودرو‌های داخلی به حدی نازک شده است که گاهی حتی طاقت پرس برای شکل‌گیری را ندارد و زیر فشار دستگاه پاره می‌شود. برخی از مهندسان و متخصصان این حوزه می‌گویند که میزانی از این کاهش قطر ورق عمدی بوده است و دلیل آن سبک‌سازی خودروست.
مطابق با استاندارد‌های روز خودروسازی جهان ورق‌های فولادی که امروز در خودرو‌ها استفاده می‌شود نسبت به ورق‌های دهه‌های قبل بسیار سبک‌تر، اما در عین حال مقاوم‌تر است؛ اصطلاحاً به این ورق‌ها ورق استحکام بالا گفته می‌شود. مزیت این ورق‌ها کاستن از وزن کلی خودرو و افزایش همزمان ایمنی خودرو است.
سیاست اصلی خودروسازان بزرگ جهان در بحث ایمنی، حفظ جان و عدم مصدومیت سرنشینان است. به طور کلی آپشن‌های ایمنی خودرو به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول برای پیش‌گیری از رخ دادن تصادف مثل ABS و ESP و دسته دیگر برای حفظ جان سرنشینان بعد از تصادف است مثل ایربگ‌ها.
استاندارد‌های جهانی خودروسازی در راستای افزایش ایمنی و حفظ جان سرنشینان این است که خودرو کامل از بین برود، اما سرنشینان سالم بمانند. طراحی پلتفرم و اتاق در صنعت خودرو به سمتی رفته که بیشترین حجم ضربه توسط بدنه اتاق و شاسی جذب شود تا ستون‌های اصلی خودرو سالم بمانند و سرنشینان سالم بمانند.
متخصصان شرکت‌های خودروسازی استفاده از این نوع ورق را دلیل نازک بودن ورق‌های خود می‌دانند، اما واقعیتی که در محصولات رویت می‌شود، بیشتر بیانگر بی‌کیفیتی است تا تکنولوژی چراکه نه تکنولوژی ساخت چنین ورقی در کشور هست و نه به دلیل تحریم‌ها واردات آن کار سهل و آسانی است.
حتی اگر این ورق وارد شود بر روی پلتفرم‌های ۴۰ ساله و ۳۰ ساله ایران‌خودرو و سایپا پاسخگو نیست.
متریال قطعات مصرفی در کمترین کیفیت ممکن
ماده اولیه‌ای که در قطعات مصرفی خودرو استفاده می‌شود نیز بسیار بی کیفیت است، این بی‌کیفیتی به حدی زیاد است که برای ارسال محموله خودرو‌های صادراتی توسط سایپا به کشورالجزایر، این شرکت مجبور شد تا لنت‌هایی که بر روی این خودرو‌ها قرار دارند را با نمونه‌ای با کیفیت‌تر تعویض کند.
از منظر دارا بودن منابع اولیه و خوراک پتروشیمی برای قطعات اولیه‌ای مثل لنت، داشبورد و لاستیک مانعی وجود ندارد؛ از منظر تکنولوژی تولید هم در سطح بدی قرار نداریم حتی می‌توان از برخی کشور‌ها دستگاه وارد کرد، برای مثال مدیرعامل سایپا اعلام کرد که برای داشبورد آریا دستگاه وارد کرده‌ایم.
خودروسازان ارزان بودن قیمت خودرو‌ها را دلیل استفاده از قطعات بی‌کیفیت می‌دانند، اما جالب است که در سوی دیگر داستان قطعه‌سازان از عدم پرداخت مطالبات خود توسط خودروسازان گلایه دارند.