اقتصاد ۲۴، سعید شمس: با توجه به شلختگی پیچیده‌ای که اقتصاد کشور را درگیر خود کرده است، «درخواست برای بازنگری در ساختار تعیین مزد» مطالبه‌ای طبیعی و حق مسلم کارگران به شمار می‌رود، چرا که نسبت حقوق‌های رسمی با نرخ تورم و گرانی‌های روز افزون اقلام مصرفی، اصلاً تراز نیست و به همین دلیل قشر کارگر که از پشتوانه مالی محروم است، برای تأمین نیاز‌های ابتدایی خود هم مانع‌های زیادی را پیش روی خود می‌بیند تا بتوان اینطور گفت که «تصمیم برای همسان سازی حقوق‌ها با هزینه ها» برای تصمیم گیران «باید»ی است که تحت هیچ شرایطی نباید به آن بی توجهی شود.
ضمن اینکه در هیچ کجای قانون نیز بر این مسئله تاکیدنشده است که حقوق و دستمزدها الزاما باید سالیانه یکبار افزایش یابد.
در همین زمینه، حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در گفتگو با اقتصاد ۲۴ با اشاره به اینکه شرایط کارگران و کارمندان هیچ فرقی نکرده است، اظهار داشت: در یک نظام اقتصادی رانتی و در حالی که مبنای تصمیم گیری بر فساد است، چطور می‌توانیم توقع بهتر شدن شرایط زندگی کارگران را داشته باشیم؟ در واقع درگیر فضایی هستیم که مسئولان راه و مسیر را نمی‌شناسند و بنای اصلاح ندارد. پس ما در چنین موقعیتی نمی‌توانیم کارگر را صاحب عزت و پایگاه اجتماعی بدانیم.
وی افزود: اگر با توصیه رهبری، اقتصاد به سمت مولد شدن می‌رفت و مولفه‌های تولید را برجسته‌تر می‌کردیم و همهِ هم و غم دولت معطوف به رشد تولید و تزریق سرمایه‌های سرگردان به سمت اقتصاد مولد بود، شاید می‌توانستیم آینده را خوب متصور شویم.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در ادامه گفت: در این شرایط که قانونی به نام قانون مولدسازی در حال اجرایی شدن است، به جای اینکه به این فکر باشند که سرمایه‌ها را از چه طریقی به سمت تولید هدایت کنند، ذهن شان معطوف به این است که چطور می‌توانند سهم خودشان را بردارند. جامعه این را می‌بیند که برای افزایش حقوق کارگر هیچ فرمول جدیدی ارائه نشده است، اما برای موضوعی تحت عنوان مولدسازی اول منافع شخصی را لحاظ کرده اند تا ببینند سهم شان چند میلیارد تومان می‌شود. این اقتصاد سالم است؟ قطعا «نه»!
بیشتر بخوانید: رشد اقتصاد غیرمولد در دولت سیزدهم بیداد می‌کند/ چرا پیدا کردن کارگر سخت شده است؟
نظام اقتصادی در ایران نیازمند یک انقلاب درون سازمانی است
صادقی نظام اقتصادی در ایران را نیازمند یک انقلاب درون سازمانی توصیف کرد که با یک بازسازی و پوست اندازی اصلاح عملی شود و افزود: البته شرط مهم این امر چیزی جز «ناامنی اقتصاد غیر مولد» نیست، امر مهمی که نه در دولت تلاشی در این رابطه مشاهده می‌شود و نمایندگان مجلس به اهمیت ناامن شدن اقتصاد غیر مولد واقف هستند. ظاهرا قرار نیست امنیت به اقتصاد کشور تزریق شود. در حالی که با کنار گذاشتن اقتصاد غیرمولد، خود به خود حقوق کارگر بیشتر می‌شود، خود به خود عزت کارگر اوج می‌گیرد و خود به خود پایگاه و جایگاه اجتماعی قشر کارگر رو به رشد خواهد رفت.
این فعال کارگری تصریح کرد: به والله، به والله، به والله اگر موتوری که مرحوم هاشمی رفسنجانی روشن کرده بود و آقای خاتمی ادامه داده بود را پیگیری کرده و همان مسیر را می‌رفتیم، امروز اقتصاد کشور ما تولید محور بود و کارگران هم حال و روز خوب و قابل تحملی داشتند. چرا؟ چون در همان مقطع تورم ۴۹ درصد بود، اما در قرارداد‌های کارگران به قدری برای افزایش تولید و بهره وری پاداش در نظر گرفته شده بود که کارگر اصلاً به فکر دریافت حقوق نبود و پاداش‌ها کفاف خرج و مخارج زندگی کارگران را می‌داد، یعنی تا حد ۳ برابر حقوق، پاداش پرداخت می‌شد و به همین دلیل، تولید و در نتیجه اقتصاد رشد می‌کرد.
مخبر فاقدِ دانشِ اقتصادی است
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری توضیح داد: اقتصاد در سایه تولید، زایش ثروت می‌کند و وقتی زایش ثروت جریان اقتصاد تولیدی را به حرکت در بیاورد، در درون خودش موجب زایش اشتغال هم می‌شود و در نتیجه این تحولات، پاداش افزایش تولید و اضافه کاری اتفاق می‌افتد تا کارگر ایرانی اساساً خواهان افزایش حقوق نباشد چون «دریافتی» به قدری می‌شود که کفاف خرج و مخارج را می‌دهد و دیگر لازم نخواهد بود، آقای مخبر فاقدِ دانشِ اقتصادی، قطره چکانی حقوق‌ها را بیشتر کند.
صادقی در پایان گفت: مشکل اصلی تفکر غلط مدیران اجرایی و سیاست گذاری است و ولاغیر. متأسفانه کشوری که ۸۵ میلیون جمعیت دارد، اختیارش دست معاون اولی است که یک جمله اقتصادی را نمی‌تواند درست ادا کند. طبیعی است که حاصل مدیریتِ مدیرانی اینچنینی، مولدسازی می‌شود که قبل از هر چیزی به فکر حق و حقوق خودشان هستند. من معتقدم، اگر مدیران فعلی مقید به اجرای نظر رهبری باشند که نیستند، اتفاقی خواهد افتاد که اقتصاد در ایران از اقتصادِ غیرمولد تورم زای بنکداری و خدماتی، به سمت اقتصاد تولید محور خواهد رفت و از این طریق انقلابی راه می‌افتد که عزت، ارزش و پایگاه کارگر آنطور که شایسته‌شان است، حفظ خواهد شد. ما در هیچ مقطعی کارگران را در این حد در فشار و گرفتاری نمی‌دیدیم.