اقتصاد۲۴، مریم بهنام راد- اخبار و آمار ارائه شده از سوی دولت در رابطه با افزایش ایجاد شغل و کاهش نرخ بیکاری، موج جدیدی از گمانه زنی‌ها را ایجاد کرده است. برخی از کارشناسان حوزه کار معتقدند؛ افزایش شغل پنهان نمی‌تواند بر روی آمار شاغلین واقعی که شغل پایدار دارند تأثیرگذار باشد.
به دنبال انتشار نتایج طرح آمارگیری مرکز آمار ایران در خصوص نیروی کار تابستان ١٤٠٢، جمعیت شاغلان ١٥ ساله و بیشتر در تابستان امسال ٢٤ میلیون و ٦٨٦ هزار نفر اعلام شد که نسبت به تابستان پارسال ٩٠٧ هزار نفر افزایش داشته است.
روایت آماری دولت از ایجاد شغل درست است؟
به گزارش اقتصاد۲۴، داشتن کار و اشتغال نقش مهمی در عدم بازگشت افراد به چرخه مصرف مواد مخدر و پاک ماندن آن‌ها دارد. بخش گسترده‌ای از آسیب‌های اجتماعی مثل اعتیاد، طلاق و انواع بزهکاری‌ها نتیجه بیکاری و فراهم نبودن فرصت‌های شغلی مناسب برای افراد است و متاسفانه بسیاری از افراد با وجود داشتن تحصیلات دانشگاهی، نمی‌توانند شغلی مناسب داشته باشند و امروزه تعداد تحصیلکرده‌های با استعداد بیکار در جامعه ما کم نیست.
نهاد‌های متولی ایجاد شغل و حمایت از افراد بهبود یافته از اعتیاد که در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی فعالیت دارند، باید ضمن به کارگیری این افراد در مشاغل مناسب به موضوع کسب درآمد آن‌ها نیز اهمیت بدهند و فراموش نکنند که بازگشت این افراد به اجتماع و بازیابی اعتماد به نفس بهبود یافتگان در گرو حمایت به جا و به موقع از این افراد است.
از شمار شاغلان ایرانی یک میلیون و ۲۸۴ هزار نفر اشتغال ناقص دارند که سهم آن‌ها ۶.۹ درصد از بازار کار ایران در شهرهاست. در روستا‌ها نیز ۶۵۹ هزار نفر درگیر اشتغال ناقص هستند که آمارهای قابل توجهی است. نکته نگران کننده دیگر این است که نرخ بیکاری در جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال برابر با ۲۰ درصد و نرخ بیکاری ۱۸ ساله تا ۳۵ ساله‌ها ۱۵ درصد است.
در همین رابطه حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در گفتگو با اقتصاد ۲۴ گفت: منابع آماری در حوزه اشتغال متمرکز بر صندوق‌های بازنشستگی است؛ یعنی آنچه می‌تواند در حوزه اشتغال راستی آزمایی کند، خروجی و ورودی صندوق‌های بازنشستگی است.
کاهش ورودی به صندوق‌های تأمین اجتماعی
صادقی گفت: آمار ورودی صندوق بازنشستگی همواره در مقابل آمار مثبت دولت در خصوص اشتغالزایی علامت سوال ایجاد می‌کند، چون اثر تعداد عضویت در صندوق موضوع دیگری را مطرح می‌کند که میزان درآمد‌های صندوق بازنشستگی و نقطه پشتیبانی در نمودار‌ها گواه کاهش ورودی‌ها به این صندوق هاست.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری ادامه داد: صندوق‌های بازنشستگی تأمین اجتماعی مبین این است که همچنان کاهش سطح پشتیبانی داشته است، یعنی نسبت به پشتیبانی علاوه بر اینکه تغییری در تعداد ورودی‌های صندوق‌های بازنشستگی و تامین اجتماعی ایجاد نشده بلکه اُفت شدیدی هم مشاهده می‌شود.
بیشتر بخوانید: وزیر کار آمارهای اشتغالزایی خود را از کجا می‌آورد؟/ هزینه اشتغالزایی در دنیا، ۲۰۰۰۰ دلار، در ایران ۲۵ دلار!
وی تأکید کرد: دولت در حوزه ایجاد شغل، اشتغال پایدار ایجاد نکرده است و کاری که منجر به بیمه اجباری شود، انجام نشده است. این موارد ملاک تعیین نرخ اشتغالزایی است و در غیر این صورت نمی‌توان با توجه به آمارهای دولت، افزایش اشتغالزایی را اعلام و باور کرد. آمارهای ارائه شده دولت حدسی است و نمی‌تواند مبتنی بر معادلات علمی و بازار اشتغال باشد.
به گفته صادقی، اشتغالی که منجر به ارتقاء صندوق‌های بیمه تأمین اجتماعی نشود، اشتغال پایدار محسوب نمی‌شود و این انحراف آماری مانع از رسیدن به نقطه مطلوب بازار واقعی اشتغال می‌شود.
تبعات سنگین آمار غیرواقعی بر جامعه و بازار کار
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری گفت: امروز دولت دچار توهم آماری شده و زمانی که عمر فعالیت دولت به پایان برسد تبعات سنگینی بر جامعه و بازار کار، اقتصاد، تولید و درنهایت ارزآوری می‌گذارد.
وی با اشاره به اینکه حدود ۲۴ میلیون و ۷۰۰ نفر در کشور شاغل هستند، گفت: این رقم نسبت به سال گذشته تغییری نداشته و ادعای افزایش شاغلین دور از واقعیت است. شاید این موضوع مثبت ارزیابی می‌شود، اما باید در نظر داشت که عدم افزایش نیروی کار به بازار نشان از بی ثباتی شغل و نبود زیرساخت برای جذب نیروی جدید به بازار کار است.
صادقی در پایان تأکید کرد: عامل اصلی که خط فقر را رقم می‌زند میزان درآمد است. فردی ۱۲ ساعت در روز کار می‌کند، اما فقیر است، اما فرد دیگری تنها با سه ساعت کار ثروتمند محسوب می‌شود. ادعای دولت در خصوص کاهش نرخ بیکاری، چالش جدی است که در عرصه آمار و ارقام برای مثبت جلوه دادن کارنامه دولت می‌تواند مهم باشد که این ادعا منجر به فقر بیشتر مردم کارگر می شود.