محمدرضا پهلوی پس از یک و نیم قرن مناقشه بر سر جزیره بحرین با انگلیس‌ها، نهایتا تصمیم می‌گیرد حاکمیت دولت ایران را بر این جزیره مستقر سازد و مجلس شورای ملی با درخواست شاه، بحرین را به عنوان استان چهاردهم ایران معرفی می‌کند. با افزایش فشار انگلیس‌ها بر محمدرضا پهلوی، او نهایتا عقب نشینی می‌کند و بدون توجه به مواضع پیشین خود بحرین را جزوی از خاک ایران می‌دانست، تن به استقلال رسمی بحرین می‌دهد و این استان چهاردهم برای همیشه از ایران جدا می‌شود.