اقتصاد۲۴: رافال یک هواپیمای جنگی جت دوقلو است که توسط شرکت هوانوردی داسو ساخته شده و قادر است طیف وسیعی از ماموریتهای کوتاه و دوربرد از جمله حملات زمینی و دریایی، شناسایی، حملات با دقت بالا و بازدارندگی حملات هستهای را انجام دهد.
این هواپیما برای نیروی دریایی فرانسه و نیروی هوایی فرانسه ساخته شده است. این جنگنده در عملیاتهای جنگی در کشورهای مختلف از جمله افغانستان، مالی، لیبی، سوریه و عراق مورد استفاده قرار گرفت. مصر، قطر و هند نیز این هواپیما را سفارش دادند.
هواپیمای رزمی رافال در نمایشگاه بین المللی دریایی و هوافضای لنکاوی در مارس ۲۰۱۹ به نمایش گذاشته شد. رافال در سال ۲۰۰۴ وارد خدمت نیروی دریایی فرانسه و در سال ۲۰۰۶ در نیروی هوایی فرانسه شد. ده فروند هواپیما بر روی ناو هواپیمابر شارل دوگل عملیاتی هستند.
توسعه هواپیمای جنگنده رافال
رافال B و C در ژوئن ۲۰۰۶، زمانی که اولین اسکادران تأسیس شد، وارد خدمت نیروی هوایی فرانسه شدند. دومین اسکادران نیروی هوایی در سال ۲۰۰۸ راه اندازی شد. یک قرارداد ۳.۱ میلیارد یورویی (۳.۸۹ میلیارد دلاری) برای توسعه هواپیمای استاندارد F۳ با قابلیت کامل به شرکتهای هوانوردی داسو (مبلغ ۱.۵ میلیارد یورو)، اسنکما (مبلغ ۶۰۰ میلیون یورو)، تالس (مبلغ ۵۰۰ میلیون یورو) در فوریه ۲۰۰۴ اعطا شد.
اولین رافال F۳ در سال ۲۰۰۸ به نیروی هوایی فرانسه تحویل داده شد. در مارس ۲۰۰۷، سه جنگنده نیروی هوایی فرانسه و سه جنگنده نیروی دریایی رافال در حمایت از نیروهای بین المللی در افغانستان در کشور تاجیکستان مستقر شدند.
کابین خلبان جنگنده چند منظوره رافال
کابین خلبان دارای سیستم HOTAS است. کابین خلبان مجهز به یک صفحه نمایش هولوگرافیک با زاویه دید عریض از تالس آویونیک است که دادههای کنترل هواپیما، دادههای ماموریت و نشانههای شلیک را ارائه میدهد.
یک صفحه نمایش چند تصویری در سطح سر، موقعیت تاکتیکی و دادههای حسگر را ارائه میدهد، در حالی که دو صفحه نمایش لمسی جانبی پارامترهای سیستم هواپیما و دادههای ماموریت را نشان میدهند.
خلبان همچنین دارای دید و صفحه نمایش روی کلاه ایمنی است. یک دوربین CCD و ضبط کننده روی برد، تصویر هدآپ نمایشگر را در طول ماموریت ضبط میکند.
سلاحهای جنگنده رافال
رافال میتواند محمولههای بیش از ۹ تن را در ۱۴ نقطه سخت برای نسخه نیروی هوایی و ۱۳ نقطه سخت برای نسخه دریایی حمل کند. برد تسلیحات شامل: موشکهای هوا به هوا میکا، مجیک، ساید وایندر، اسرام و امرام، موشکهای هوا به زمین آپاچی، AS۳۰L، آلارم، هارم، ماوریک و پی جی ام ۱۰۰ و موشکهای ضد کشتی اگزوسه / AM۳۹، پنگوئن ۳ و هارپون است.
برای یک ماموریت استراتژیک، رافال میتواند موشک هستهای ایستاده ام بی دیای (آئروسپاسیال سابق) ASMP را تحویل دهد. در دسامبر ۲۰۰۴، موشک کروز ایستاده سایه طوفان ام بی دیای / اسکالپ EG بر روی رافال واجد شرایط شد.
بیشتر بخوانید: سامانه اس-۵۰۰ روسیه؛ قاتل موشکهای بالستیک
در سپتامبر ۲۰۰۵، اولین پرواز موشک هوا به هوا ام بی دیای میتئور BVRAAM فراتر از برد بصری بر روی یک جنگنده رافال انجام شد. در دسامبر ۲۰۰۵، آزمایشهای موفقیتآمیز پروازی از شارل دوگل از برد سیستمهای تسلیحاتی رافال، اگزوسه، اسکالپ-EG، میکا، ASMP-A (برای جایگزینی ASMP) و موشکهای میتئور انجام شد.
در آوریل ۲۰۰۷، رافال اولین شلیک بمب هدایت شونده دقیق ساگم AASM را انجام داد که هم دارای هدایت جیپی اس/اینرسی و هم به صورت اختیاری، هدایت ترمینال مادون قرمز تصویربرداری است. رافال از سال ۲۰۰۸ به AASM مجهز شده است. رافال میتواند شش موشک AASM را حمل کند که هر کدام هدفشان را با دقت ۱۰ متر هدف قرار میدهد.
به گزارش اقتصاد۲۴ رافال دارای یک غلاف تفنگ دوقلو و یک توپ ۳۰ میلی متری DEFA ۷۹۱B نکستر (گیات سابق) است که میتواند ۲۵۰۰ گلوله در دقیقه شلیک کند. رافال مجهز به غلافهای لیزری برای هدایت لیزری موشکهای هوا به زمین است.
موتورهای رافال
رافال از دو موتور M۸۸-۲ از اسنکما نیرو میگیرد که هر کدام نیروی رانش ۷۵ کیلو نیوتن را ارائه میدهند. این هواپیما برای سوختگیری با یک حلقه شلنگ سوختگیری پرواز و بسته دروگ مجهز شده است. اولین موتور M۸۸ در سال ۱۹۹۶ ارائه شد. این موتور توربوفن بای پس دو شفت است که اصولاً برای ماموریتهای نفوذ در ارتفاع پایین و رهگیری در ارتفاع بالا مناسب است.
M۸۸ از جدیدترین فناوریها مانند دیسکهای کمپرسور پرهای تک تکه (بلیسکس)، محفظه احتراق روی آلاینده، تیغههای توربین تک کریستالی با فشار بالا، دیسکهای متالورژی پودری، پوششهای سرامیکی و مواد کامپوزیتی استفاده میکند.
موتور M۸۸ شامل کمپرسور LP سه مرحلهای شامل محفظه احتراق حلقوی، توربین HP خنکشده تک مرحلهای، توربین LP خنکشده تک مرحلهای، محفظه A/B شعاعی، نازل نوع فلپ همگرا با مقطع متغیر و کامل است.
مشخصات فنی کلی رافال
نوع پروژه: جنگنده چندمنظوره
کشورسازنده: فرانسه
شرکت سازنده: هوانوردی داسو
پرواز: جولای ۱۹۸۶
طول: ۱۰.۳ متر
بال: ۱۰.۸ متر
حداکثر سرعت: ۱۳۸۹ کیلومتر بر ساعت