اقتصاد۲۴- بر اساس گزارشی از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC)، بیماری آلزایمر یک اختلال دژنراتیو مغزی است که در درجه اول افراد بالای ۶۵ سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد و علت اصلی زوال عقل در افراد مسن به شمار می‌رود.
تحقیقاتی که یافته‌های کامل آن‌ها از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی هستند نشان می‌دهند که یک سری از رژیم‌های غذایی مانند رژیم مدیترانه ای، ممکن است به واسطه وارد کردن مقادیر کمتر چربی‌های اشباع و قند‌های ایجاد کننده التهاب به بدن و در عین حال افزایش دریافت انواع ویتامین ها، مواد معدنی، امگا ۳ و آنتی اکسیدان‌ها به محافظت بیشتر در برابر آلزایمر کمک کنند.
از آنجایی که آلزایمر با استرس اکسیداتیو بالا در ارتباط است، افزایش مصرف آنتی اکسیدان ممکن است به طور مشخص برای بیمار مفید باشد. آنتی اکسیدان‌ها با آسیب رادیکال‌های آزاد مقابله می‌کنند و می‌توانند عوارض بیماری را کاهش می‌دهند.
مطالعه‌ای که اخیرا در مجله آلزایمر و زوال عقل به چاپ رسیده است، اورولیتین A را مورد بررسی دقیق قرار داده است. اورولیتین یک ترکیب طبیعی است که توسط باکتری‌های روده هنگام پردازش ترکیبات پلی فنلی خاص موجود در انار تولید می‌شود.
اورولیتین A دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی همراه با سایر فواید بالقوه برای حمایت از سلامت مغز است. محققان مدل‌های مختلف موش‌های مبتلا به آلزایمر را با استفاده از این ترکیب به مدت ۵ ماه درمان کردند تا اثرات طولانی مدت آن را بر سلامت مغز ارزیابی کنند. نتایج پژوهش‌ها نشان دادند که اورولیتین A می‌تواند یادگیری و حافظه را تقویت کند، التهاب عصبی را کاهش دهد و فرآیند‌های پاکسازی سلولی را در موش‌های مبتلا به آلزایمر بهبود ببخشد. هرچند یافته‌های مطالعات حیوانی را نمی‌توان مستقیما به انسان نیز تعمیم داد، کارشناسان معتقدند که اورولیتین A ممکن است به عنوان یک عامل پیشگیری کننده یا درمانی موثر در آینده برای بیماری آلزایمر مطرح شود.
اورولیتین A به عنوان یک گزینه درمانی نویدبخش
محققان دانشگاه کپنهاگ در دانمارک مطالعه‌ای را به منظور درک مزایای درمان طولانی مدت با اورولیتین A در بیماری آلزایمر انجام دادند.
آن‌ها با استفاده از سه مدل موش آلزایمری، درمان اورولیتین A را با آزمایشات رفتاری، الکتروفیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و بیوانفورماتیک ترکیب کردند. پس از پنج ماه درمان با استفاده از ترکیب مذکور، آن‌ها بهبود‌هایی در حیطه حافظه، ساخت پروتئین، پردازش ضایعات سلولی و ترمیم آسیب DNA در مغز موش‌های آلزایمری مشاهده کردند.
علاوه بر این، نشانگر‌های مهم التهاب مغز نیز کاهش یافتند و موش‌های تحت درمان شباهت بیشتری به موش‌های سالم پیدا کردند.
این مطالعه نشان داد که درمان با اورولیتین A از فعالیت بیش از حد میکروگلیا، نوعی سلول ایمنی در مغز، جلوگیری می‌کند.
محققان اضافه کرده اند که اورولیتین A می‌تواند:
- کاتپسین Z را کاهش دهد که در آلزایمر افزایش می‌یابد و می‌تواند هدفی برای درمان این بیماری باشد.
- سطح پروتئین آمیلوئید بتا و التهاب مرتبط با پیشرفت بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
- میتوفاژی را تشویق کند که در واقع پاکسازی میتوکندری‌های آسیب دیده است. این فرآیند در بیماری آلزایمر کاهش می‌یابد و با اختلال مواجه می‌شود.
اثرات اورولیتین A روی میتوفاژی ممکن است مشابه مکمل‌های نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید (NAD) باشد. با این حال شواهد علمی قوی برای پشتیبانی از این موضوع در دست نیست.
چگونه اورولیتین A از سلامت مغز حمایت می‌کند؟
دکتر توماس ام. هالند استادیار موسسه پیری سالم، دانشگاه راش آمریکا که در این مطالعه شرکت نداشت توضیح می‌دهد:
در مطالعه حاضر درمان با اورولیتین A بر چندین جنبه از سلامت مغز تاثیر مثبت داشته است، مانند بهبود عملکرد حافظه، کاهش تجمع پروتئین‌های مضر، کاهش التهاب مغزی، افزایش دفع مواد زائد سلولی و جلوگیری از آسیب DNA در مناطق کلیدی مغز. در مجموع نتایج به این معنی هستند که اورولیتین A می‌تواند به عنوان یک عامل ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی برای کمک به پاکسازی آمیلوئید بتا و جلوگیری از رسوب پاتولوژیک آن عمل کند. این ترکیب همچنین به تنظیم انرژی سلولی و مرگ سلولی نیز یاری می‌رساند.
بیشتر بخوانید: این میوه‌ها شما را باهوش‌تر می‌کند
به عبارت دیگر، اورولیتین A ممکن است مکانیسم‌های عمل متعددی داشته باشد که از طریق آن‌ها به حفظ و تقویت سلامت مغز کمک می‌کند.
این ترکیب به احتمال زیاد با کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو، افزایش پاکسازی پروتئین‌های مضر و میتوکندری‌های آسیب دیده، از مغز در برابر زوال شناختی محافظت می‌کند.
بهترین منابع غذایی اورولیتین A
با وجود مزایای مطرح، همچنان به تحقیقات بیشتری برای تعیین بهترین دوز مصرفی و همچنین خطرات بالقوه استفاده طولانی مدت از مکمل‌های حاوی اورولیتین A نیاز است.
به همین علت کمک به افزایش تولید ترکیب مورد نظر در بدن از طریق رژیم غذایی مناسب، رویکردی طبیعی و ایمن‌تر محسوب می‌شود.
هالند توضیح داد که اورولیتین A یک ترکیب طبیعی است که توسط باکتری‌های روده تولید می‌شود. برای آغاز چنین فرآیندی باکتری‌ها باید در معرض پلی فنل‌های خاصی مانند الاجیتانین‌ها و اسید الاجیک که در بسیاری از میوه‌ها و آجیل‌ها وجود دارند، قرار بگیرند.
برخی از بهترین منابع غذایی این پلی فنل‌ها عبارت اند از:
- انار
- توت فرنگی
- تمشک
- گردو
گفتنی است که دانه‌ها و پوست انار سرشار از ترکیبات پلی فنلی هستند که می‌توانند به اورولیتین A تبدیل شوند.