اقتصاد۲۴-بر اساس اطلاعات منتشرشده از صندوق بین‌المللی پول، طرح شکاف داده‌ها به سیاست‌گذاران کمک می‌کند تاثیر محیط‌زیستی فعالیت‌های اقتصادی و اثربخشی سیاست‌های آب‌وهوایی را بهتر درک کنند. از آنجا که اقتصاد‌های سراسر جهان برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و دستیابی به رشد پایدار تلاش می‌کنند، داده‌های قابل اعتماد بسیار مهم هستند. این داده‌ها پایه و اساس تصمیم‌گیری آگاهانه، هدایت توسعه سیاست، اجرا و نظارت محسوب می‌شوند.
با درک این موضوع، گروه G۲۰ تلاش خود را برای افزایش گستره و کیفیت داده‌های مرتبط با آب‌وهوا افزایش می‌دهد. این گروه از طریق مرحله سوم طرح شکاف داده‌ها، به دنبال تلفیق بهتر داده‌های آب‌وهوا با آمار‌های کلان اقتصادی است. انجام این کار به صندوق بین‌المللی پول امکان می‌دهد تاثیر محیط‌زیستی فعالیت‌های اقتصادی و اثربخشی سیاست‌های آب‌وهوایی را بهتر نشان دهد.
نمودار پایین یکی از این معیار‌های مفید را نشان می‌دهد؛ شدت انتشار گاز‌های گلخانه‌ای که سطوح انتشار این گاز‌ها را نسبت به تولید صنعت اندازه‌گیری می‌کند. این نمودار نشان می‌دهد کدام صنایع آلاینده‌های بیشتری به ازای هر دلار تولید می‌کنند و می‌توانند تلاش برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در مناطق تاثیرگذار را هدایت کنند.
این نمودار برخی روند‌های امیدوارکننده را نشان می‌دهد. به طور خاص، داده‌ها کاهش زیادی در شدت انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در بخش‌های کشاورزی و صنعتی نشان می‌دهند که بخش دوم شامل صنایع برق، معدن و آب می‌شود. این دلگرم‌کننده است چراکه این بخش‌ها روی هم بیش از ۷۵ درصد کل آلاینده‌های G۲۰ را تشکیل می‌دهد و جزو پرمصرف‌ترین بخش‌هاست. کاهش در شدت انتشار گاز‌های گلخانه‌ای نشان می‌دهد منابع کربن کمتر، فناوری‌های پاک‌تر و بهبود بهره‌وری انرژی در حال ثمربخشی هستند. برای درک بهتر اینکه چگونه این پویایی‌ها در بین صنایع و اقتصاد‌ها انجام می‌شود، به داده‌های جزئی بیشتری نیاز است. ارائه داده‌های جزئی بیشتر برای درک بهتر انتقال به سمت اقتصاد کربن کمتر، یکی از اهداف مهم طرح شکاف داده‌های G۲۰ است.
در حالی که شدت انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در برخی از بخش‌های کلیدی در حال کاهش است، سرعت کلی هنوز برای جدا کردن رشد اقتصادی از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای برای رسیدن به‌موقع به اهداف آب‌وهوایی کافی نیست. گزارش هیات بین‌دولتی تغییرات آب‌وهوا در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد انتشار گاز‌های گلخانه‌ای جهانی باید تا سال ۲۰۳۰ در مقایسه با ۲۰۱۹ حداقل ۴۳ درصد کاهش یابد تا گرمایش جهانی از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر نشود. دستیابی به این کاهش در انتشار گاز‌های گلخانه‌ای با حفظ رشد اقتصادی، شدت انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را به سمت صفر سوق می‌دهد.
با توجه بیشتر در داده‌ها نیز شکاف‌های عمیق و پایدار نمایان می‌شوند. درست است که داده‌های بیشتری از طریق ابتکار داده در دسترس است، اما اکثر اقتصاد‌های G۲۰ هنوز به طور منظم این آمار را تولید نمی‌کنند یا این کار را بدون جزئیات بخشی لازم انجام می‌دهند. این فقدان پوشش داده‌های قوی، مدیریت و تصمیم‌گیری موثر را مختل می‌کند و ضرب‌المثل انگلیسی «شما نمی‌توانید آنچه را که اندازه‌گیری نمی‌کنید، مدیریت کنید» را به یاد می‌آورد.
ردپای کربن
انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های تولیدی تنها بخشی از ردپای کربن یک کشور است. برای درک کامل پیشرفت جهانی، به‌ویژه از منظر اجرای تعدیل‌های مرزی، لازم است کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای حاصل از تغییر فعالیت‌های آلودگی فشرده به اقتصاد‌های خارج از G۲۰ در نظر گرفته شود. با این حال پرداختن به این موضوع نیازمند نگاهی جهانی است. یکی از اهداف این ابتکار، گسترش ردپای کربن برای گروه G۲۰ است که منعکس‌کننده انتشار گاز‌های گلخانه‌ای هر کشور است، صرف نظر از اینکه در کجا انتشار فیزیکی گاز‌های گلخانه‌ای رخ می‌دهد.
بیشتر بخوانید:فاجعه تغییرات اقلیمی؛ خشک شدن ۱۵۰ هزار هکتار زمین کشاورزی/ چرا سیستان و بلوچستان محروم‌ترین استان کشور است؟
ابتکارات در حال انجام در مرحله سوم برای استانداردسازی و گسترش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای فراتر از تنظیمات رویه‌ای صرف است. این ابتکارات نقش مهمی در همسویی بهتر سیاست‌های اقتصادی با اهداف پایدار دارند و با پیشرفت پروژه، به بهبود نحوه اندازه‌گیری و در نهایت مدیریت تبعات محیط‌زیستی کشور‌ها ادامه خواهند داد.