اقتصاد۲۴: اف-۵ تایگر ۲، یک هواپیمای جنگنده مافوق صوت دو موتوره تک سرنشین است که توسط شرکت نورثروپ گرومن، ایالات متحده توسعه یافته است. این هواپیما اولین پرواز خود را در ۱۱ اوت ۱۹۷۲ انجام داد و در سال ۱۹۷۵ وارد خدمت شد. این جنگنده نسخه ارتقا یافته هواپیمای جنگنده اف-۵ای فریدوم است که توسط  شرکت نورثروپ گرومن در اوایل سال ۱۹۵۹ ساخته شد.

توسعه هواپیما‌های اف-۵ئی

تولید جنگنده اف-۵ای-۲۱ توسط  نورثروپ گرومن در سال ۱۹۷۰ آغاز شد. در همان زمان این هواپیما به اف-۵ئی تایگر۲ تغییر نام داد. اویونیک اف-۵ئی تایگر۲ در مقایسه با نسخه قبلی هواپیمای اف-۵ای پیچیده‌تر است. این جنگنده در سال ۱۹۸۷ از تولید خارج شد و از آن زمان تا به حال دستخوش ارتقاء‌های مختلفی برای رقابت با محیط‌های جنگی در حال تغییر شده است.

بدنه هواپیما اف-۵ئی توسط نورثروپ گرومن ساخته شده است. نیروی هوایی ارتش آمریکا در دسامبر ۱۹۷۰ قراردادی به ارزش ۴۱۵.۶ میلیون دلار با نورثروپ گرومن برای مهندسی، توسعه و تولید بدنه اف-۵ئی منعقد کرد. موتور این هواپیما توسط جنرال الکتریک توسعه یافته و توسط نورثروپ گرومن مونتاژ شده است.

در مارس ۱۹۷۱، نیروی هوایی آمریکا قراردادی به شرکت جنرال الکتریک برای توسعه موتور اعطا کرد. LN-۲۶۰ توسط نورثروپ گرومن برای کاهش هزینه و افزایش قابلیت اطمینان هواپیما توسعه یافته است. این دستگاه با یک گیرنده سیستم موقعیت یابی جهانی ادغام شده است و از جدیدترین مجموعه حسگر اینرسی مبتنی بر فیبر نوری-ژیروسکوپ استفاده می‌کند. در سپتامبر ۲۰۰۶، نیروی دریایی ایالات متحده یک سیستم ناوبری اینرسی ژیروسکوپ فیبر نوری پیشرفته را که توسط نورثروپ گرومن توسعه یافته بود بدست آورد.

طراحی بمب افکن اف-۵ تایگر ۲

این هواپیما به گونه‌ای طراحی شده است که تطبیق پذیری و برتری زیادی در عملیات هوا به زمین و هوا به هوا ارائه می دهد. طراحی این جنگنده به گونه‌ای است که تنها ۳۰ درصد از وزن ناخالص هواپیمای F-۴ را دارد. طول و عرض بخش بدنه برای جا دادن موتور قدرتمند J۸۵ و سوخت بیشتر افزایش یافته است. شکل دلتای هواپیما با طراحی مجدد ریشه بال جلویی نسخه قبلی آن به دست آمد. بال‌های اف-۵ئی مجهز به امتداد لبه‌های جلویی بزرگ‌تر بودند که در نتیجه منطقه بال و قابلیت مانور را افزایش می‌دادند.

نورتروپ با موفقیت برنامه یکپارچه کردن ساختاری هواپیما را در سال ۱۹۷۵ به پایان رساند. هدف اصلی برنامه یکپارچه کردن ساختاری هواپیما بررسی این موضوع بود که آیا طراحی ساختاری هواپیما می‌تواند عملیات هوا به هوا و هوا به زمین را در محیط‌های متخاصم با موفقیت انجام دهد یا خیر.

کابین خلبان اف-۵ئی

این هواپیمای پیشرفته دارای یک کابین خلبان تک صندلی مجهز به تعدادی سیستم الکترونیکی، یعنی سیستم‌های کنترل پرواز خودکار، نمایشگر روبرویی و سایر تجهیزات کمکی است.

تسلیحات اف-۵ئی

اف-۵ئی تایگر۲ به دو توپ ۲۰ میلی متری پانتیاک ام۳۹ی۲ در دو طرف دماغه مجهز شده است. ام۳۹ای۲ یک توپ اتوماتیک تک لول است و می‌تواند مهمات را با سرعت ۱۵۰۰ دور در دقیقه شلیک کند. این هواپیما دارای هفت نقطه سخت شامل دو نقطه در زیر نوک بال، چهار نقطه در زیر دو بال، و یکی در زیر ایستگاه پیلون بدنه است.

چهار موشک هوا به هوا AIM-۹ سایدویندرو دو موشک هوا به سطح AGM-۶۵ ماوریک و همچنین راکت بر روی هفت نقطه سخت نصب شده است. این هواپیما همچنین به بمب‌های هدایت نشده، مهمات بمب خوشه‌ای CBU-۲۴/۴۹/۵۲/۵۸، قوطی‌های بمب ناپالم و بمب‌های ام۱۲۹ مجهز می شود.

اویونیک اف-۵ تایگر ۲

تجهیزات اویونیک این هواپیما شامل سیستم ناوبری اینرسی، سیستم ناوبری هوایی تاکتیکی، سیستم موقعیت یابی جهانی، اقدامات ضد الکترونیک است.

رادار اف-۵ تایگر۲

اف-۵ تایگر۲در ابتدا به رادار AN/APQ-۱۵۳ مجهز بود اما بعد در تمام انواع ارتقا یافته تولید شده رادار امرسون AN/APQ-۱۵۹ نصب شد. این هواپیما از یک سیستم رادار کنترل آتش هوا به هوا و یک دوربین محاسباتی تشکیل شده است.

AN/APQ-۱۵۹ جایگزین رادار AN/APQ-۱۵۳ شده است. AN/APQ-۱۵۹ یک سیستم راداری هوا به هوا است که در چهار حالت اولیه و دو حالت جستجو با برد‌های مختلف عمل می‌کند.

موتور‌ بمب افکن اف-۵ تایگر ۲

این جنگنده دارای دو موتور توربوجت جنرال الکتریک J۸۵-GE-۲۱B است. هر موتور می‌تواند ۲۲.۲ کیلو نیوتن نیروی رانش ایجاد کند. این موتور عمدتاً در مدل‌های تجاری و نظامی برای اهداف آموزشی و تاکتیکی استفاده می‌شود.

قابلیت هواپیمای اف-۵ئی

اف-۵ئی می‌تواند با سرعت ۱۷۵ متر بر ثانیه بالا رود. حداکثر سرعت این هواپیما ۱۷۰۰ کیلومتر در ساعت است. برد عادی هواپیما به ترتیب ۳۷۰۰ کیلومتر و ۱۴۰۵ کیلومتر است. سقف سرویس آن ۱۵۸۰۰ متر است. وزن این هواپیما حدود ۴۳۴۹ کیلوگرم و حداکثر وزن برخاست ۱۱۱۸۷ کیلوگرم است.

انواع هواپیمای اف-۵ئی تایگر۲

هواپیمای اف-۵ئی تایگر۲ دارای دو نوع است: اف-۵ئی تایگر۳  و اف-۵ئی ام

اف-۵ئی تایگر۳:  اف-۵ئی تایگر۳ یک مدل ارتقا یافته از اف-۵ئی تایگر۲ است و اساساً توسط نیروی هوایی شیلی برای آموزش خلبانان خود استفاده می‌شود. در سال ۲۰۰۹، ۱۶ فروند اف-۵ئی تایگر۳ با اف-۱۶ MLU تی۵ جایگزین شد.

اف-۵ئی ام: نوع دیگر، مدل پیشرفته اف-۵ئی است و توسط نورثروپگرومن برای نیروی هوایی برزیل توسعه یافته است.

مشخصات فنی کلی اف-۵ تایگر۲

ساخت: ایالات متحده آمریکا
ورود به خدمت: ۱۹۷۵
خدمه ۱ نفر

ابعاد و وزن
طول ۱۴.۴۵ متر
طول بال ۸.۱۳ متر
ارتفاع ۴.۰۸ متر
وزن (خالی) ۴.۳ تن
وزن (حداکثر برخاستن) ۱۱.۱ تن

موتور‌ها و عملکرد
موتورها: ۲ موتور توربوجت جنرال الکتریک J۸۵-GE-۲۱B
کشش (خشک / با پس سوز) ۲ x ۱۵.۵۷ / ۲۲.۲۴ kN
حداکثر سرعت: ۱۷۰۰ کیلومتر در ساعت
سقف سرویس: ۱۵.۵ کیلومتر
شعاع رزمی: ۱۴۰۰ کیلومتر

تسلیحات
توپ: توپ ۲۰ میلی متری ام۳۹ای۲
موشک: موشک‌های AIM-۹P سایدویندر و  پایتون ۳/۴، موشک‌های هوا به هوا R۵۵۰ مجیک، موشک‌های هوا به سطح AGM-۶۵G ماوریک، موشک‌های ضد رادار AGM-۴۵ شرایک
بمب: بمب‌های GBU-۱۰/۱۲ بمب‌های هدایت لیزری، بمب‌های خوشه‌ای راکی