اقتصاد۲۴- مهسا احمدی: شاید در این دو دهه اخیر، اقتصاد به اولویت اصلی کشور تبدیل شده باشد، اما عملکرد برخی وزارتخانه‌ها همیشه در شکل‌گیری شخصیت افراد و تصمیمات آن‌ها تاثیرگذار بوده است و گاهی تنگ‌نظری‌ها در آن مجموعه، روح و روان جامعه را خدشه‌دار می‌کند.
اتفاقات و ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ در جامعه و مخصوصاً دانشگاه‌ها، بیش از پیش اهمیت اداره منطقی و اصولی این وزارتخانه را بر همگان روشن کرد. از این‌رو، مسعود پزشکیان برای تصدی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، حسین سیمایی صراف را به مجلس معرفی کرده است و باید منتظر بود و دید او می‌تواند سکان‌دار این وزارتخانه باشد یا خیر؟
در همین رابطه، جمشید قائم مقام، نماینده آزادشهر و راویان در مجلس با اقتصاد۲۴ گفت‌وگو کرده است که در ادامه می‌توانید مهم‌ترین بخش‌های این مصاحبه را بخوانید:
* آقای سیمایی صراف از نظر شخصیت یک انسان مودب، ولایت‌مدار، بااخلاق و واقف به امور حوزه خودشان هستند. من برنامه ایشان را دیدم و باید بگویم از جامعیت خوب و قابل دفاعی برخوردار بود.
* وزیر پیشنهادی علوم، تیم بسیار خوب و با برنامه‌ای دارد. من عضو کمیسیون کشاورزی هستم و ما برایمان مهم است چه کسی وزیر علوم شود. ما در حوزه کمیسیون کشاورزی قائل به این هستیم که آن جهشی که مقام معظم رهبری در اوایل سال مدنظرشان بود، قطعا با تلفیق کشاورزی با علوم محقق شود و آقای سیمایی صراف، راهکار‌های مشترک خوبی در این زمینه دادند و امیدواریم که بتوانیم با استفاده از تکنولوژی، یک تحولی در میزان برداشت محصولات کشاورزی را رقم بزنیم.
* در واقع این فرایند در تمام دنیا اتفاق می‌افتد. در کشور ما حداکثر از یک هکتار زمین، چهار هکتار گندم برداشت می‌شود، اما اگر یک کار عملی انجام بگیرد تا دو برابر یا حتی بیشتر می‌توانیم برداشت را صورت دهیم. از این‌رو وزیر پیشنهادی علوم، بحث‌های دیگری را نیز مطرح کردند و نمره وی در کمیسیون ما امتیاز قابل قبولی است و آقای سیمایی صراف را گزینه بسیار مناسبی برای وزارت علوم می‌دانیم.
* سیمایی صراف، هم از لحاظ شخصیتی و هم از لحاظ ایمانی و هم از لحاظ آن آرامشی که باید یک مدیر داشته باشد تا کار‌ها را پیش ببرد و برای جامعه امیدبخشی کند، نمره قابل قبول می‌گیرند و من این ویژگی‌ها را در ایشان دیدم.
* سیمایی صراف برخی مسائل را پذیرفتند، مثلا اینکه بعضی از افراد می‌آیند و چالش‌های آن وزارتخانه را نمی‌پذیرند. فرد تا درد را نپذیرد، دنبال درمان نمی‌رود. ایشان چالش‌ها را پذیرفت و قبول کرد که دانشگاه‌های ما از حوزه علم کمی فاصله گرفته‌اند و حتما باید جلوی آن روزنه‌های اقتصادی و سیاسی را که در دانشگاه رخنه کرده، گرفت و پذیرش این قضیه نوید حل آن را نیز می‌دهد.