اقتصاد ۲۴- در حالی که ایران روی دلارزدایی در تجارت با اعضای بریکس و شانگهای تمرکز کرده، اما مهم‌ترین عضو این پیمان‌ها یعنی روسیه صراحتا اعلام کرده که قصد دست کشیدن از دلار ندارد.
کامران ندری، کارشناس اقتصادی درباره اظهارات اخیر پوتین اظهار داشت: آقای پوتین با مشاوران اقتصادی بسیار خوبی کار می‌کند و به خوبی هم می‌داند که حداقل در یک دهه آینده حذف دلار و یورو از معاملات جهانی امکان‌پذیر نیست. به این دلیل که نظام پولی امریکا و اروپا پیشرفته‌ترین نظام پولی دنیا هستند.
وی گفت: تجار دنیا هم شبیه به ایران، خیلی به مناسبات سیاسی توجهی ندارند. برای تجار این موضوع مهم است که کدام ارز بیشترین ثبات را دارد و نوسانات آن کمتر است و در معاملات خود از ارزی استفاده می‌کنند که نوسانات قیمتی کمتری داشته باشد. با توجه به اینکه نظام پولی امریکا و اروپا پیشرفته‌ترین نظام پولی دنیا هستند، مشخص است که ارز‌های دیگر به راحتی نمی‌توانند جانشین این ارز‌ها شوند.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه پوتین به خوبی متوجه قدرت دلار و یورو است و مسوولان کشور ما هم باید این واقعیت را بپذیرند، گفت: بانک مرکزی باید به دنبال یک ارز قوی باشد که بتوان پول ایران را به آن peg یا وابسته و میخکوب کند و از آنجایی که عملا دو ارز با یک کیفیت در دنیا وجود ندارد. بنابراین ایران هم باید روابط خود را با دنیای غرب بهبود دهد. چاره‌ای جز این نداریم و پوتین هم هر چند با اروپا اختلاف دارد، اما همواره در تلاش بوده که روابط روسیه و امریکا آسیبی نبیند، چراکه به خوبی از تبعات آن مطلع است.
بیشتر بخوانید: ارز بریکس چیست و چه تاثیری بر اقتصاد جهانی خواهد داشت؟/ در صورت ورود ارز بریکس سرمایه‌گذاران چگونه از سرمایه خود محافظت کنند؟
وی با تاکید بر اینکه ایران به ارزی قوی‌تر از دلار و یورو دلخوش کرده که حداقل تا یک دهه آینده محقق نمی‌شود، افزود: قطعا تا یک دهه دیگر اقتدار دلار و یورو را در بازار‌های جهانی می‌بینیم. دلخوش کردن بانک مرکزی ایران به پیمان‌های بریکس و شانگهای برای تجارت و معاملات غیردلاری بین اعضای این پیمان‌ها اشتباه بود. بار‌ها هم اعلام کردیم که این برداشت از کارکرد بریکس و شانگهای اشتباه است. ندری گفت: حذف دلار حتی در معاملات بین اعضای بریکس و شانگهای نشدنی است، شاهد آن هستیم که چین از دو دهه گذشته به دنبال پیمان‌های پولی دوجانبه است که بتواند با ارز کشور خودش با طرف‌های تجاری معامله کند، اما چین تعمدا ارزش یوآن را کاهش می‌دهد که تراز تجاری کشورش را مثبت نگه دارد. به رغم تمام تلاش‌هایی که داشته هم کشور‌ها این پیمان‌های دوجانبه را قبول نکردند. می‌بینیم که ارزش یوآن حتی از مارک، ین و سایر ارز‌ها کمتر است و هر کشوری که یوآن دریافت کند در واقع ضرر خواهد کرد.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: همچنین وون کره که ارزش بالایی ندارد به‌طوری که دیدیم ایران برای حفظ منابع خود ۷ میلیارد دلار را به وون تبدیل و در بانک‌های کره جنوبی ذخیره کرد، اما زمانی که قصد انتقال آن را به قطر داشت در تبدیل آن، به دلیل کاهش ارزش وون، یک میلیار دلار از منابع ایران آب رفت. بنابراین اقتصاد قوی مانند کره جنوبی هم ارز مطمئنی ندارد. باید بپذیریم که فعلا نظام پولی امریکا و اروپا جایگزین و بدیلی ندارد و تکنولوژی پولی این کشور‌ها بسیار قوی و جلوتر از سایر کشورهاست. حال اگر برای بانک مرکزی ایران میخکوب کردن (peg) کردن با دلار یا یورو سخت است، می‌تواند سبدی از ارز‌ها را انتخاب کند.
وی درباره ارز‌های بی‌کیفیت در سبد ارزی و ذخایر بانک مرکزی اظهار داشت: به همین دلیل است که دایما باید نرخ ارز را مورد بازنگری قرار دهد. معمولا این سبد شامل ارز‌های کشور‌هایی می‌شود که ایران با آنها مراودات تجاری دارد و بسته به تجارتی که با این کشور‌ها داریم وزن هر ارز در آن سبد تعیین می‌شود. حال اگر این سبد از ارز‌های بی‌کیفیت پُر شود، ارز پول ایران هم بی‌کیفیت خواهد شد و این نتیجه تحریم‌ها روی اقتصاد ایران است. ندری گفت: سیاست رییس‌جمهور در حال حاضر تعامل با کشور‌های منطقه است در حالی که حتی سیاست‌های رییس دولت سیزدهم برقراری روابط گسترده‌تر از کشور‌های همسایه بود. اما به هر حال اگر سیاست خارجی کشور همین روند باشد، چاره‌ای هم جز برقراری ارتباط با چند کشور منطقه نداریم.
این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: چندین سال است که بسیاری از مزایای اقتصادی جهانی به دلیل دشمنی کور را از دست می‌دهیم و از آنها صرف‌نظر می‌کنیم. باید توجه داشت همین تصمیمات بانک مرکزی الزاما تصمیمات غلطی در این شرایط فعلی نیست، چراکه گزینه دیگری در اختیار ندارد، مگر اینکه سیاست خارجی ایران اصلاح شود. باید بپذیریم که اقتصاد مقاومتی همین شرایط فعلی است به این معنا که زیان را به حداقل برسانیم و در این شرایط قرار نیست منفعتی به دست بیاوریم. در این مدت هم اقتصاد ایران مقاومتی کار کرده و قطعا به دست آوردن رشد ۸ درصدی اقتصادی در بلندمدت خواب و خیال است.