در سال ۱۳۴۲ با تأسیس سازمان مسکن و شرکت خانه سازی بخش دولتی به شکل مستقیم وارد تولید مسکن به شکل آپارتمان و به عبارتی انبوه سازی شد. تدوین و تصویب قانون تملک آپارتمان‌ها در سال ۱۳۴۳ که در آن برای سازندگان این نوع از مسکن معافیت از پرداخت مالیات بر درآمد به مدت ۱۰ سال در نظر گرفته شده بود سرمایه داران بخش خصوصی را به ساختن بنا‌های بلند ترغیب می‌کرد. شرکت‌های سامان و رویال دوما از نهاد‌های معروف انبوه سازی مسکن در دهه ۴۰ بودند. نخستین بنا‌های بلند مسکونی در ایران، مجموعه آپارتمان‌های سامان در بلوار کشاورز، مجموعه آپارتمان‌های بهجت آباد در بلوار کریم خان زند و آپارتمان‌های پارک ساعی هستند که بین سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۰ ساخته به بهره برداری رسیدند. روزنامه اطلاعات ۶ آذر ۱۳۵۳ گزارشی از روند آپارتمان سازی در تهران و قیمت آنها منتشر کرد