نژاد کمیاب این اسب‌های کوه‌پیکر هخامنشی اکنون فقط در برخی روستا‌های دورافتاده رومانی و مناطقی از ترکیه و بالکان برای حمل‌ونقل و سواری استفاده می‌شوند. گفته می‌شود زمانی سواران هخامنشی بر زین این اسب‌های خستگی‌ناپذیر و قوی می‌تاختند و یکی از دلایل شکست‌ناپذیر بودن‌شان استقامت مرکب‌شان بوده است.