با افول سنتهای دیرین و گسترش مشغلههای زندگی مدرن، رسیدگی به ایتام کمرنگ شد. همین امر، بلدیه را بر آن داشت تا نخستین یتیمخانه رسمی را در تهران در کنار انبار گندم، تأسیس کند. این مرکز نهتنها سرپناهی برای کودکان بود بلکه آنان را با هنرها و حرفههایی، چون قالیبافی، خیاطی، گلدوزی، نجاری، آهنگری و نقاشی آشنا میساخت/ تصویر متعلق به سال ۱۳۳۰ خورشیدی است