اقتصاد۲۴- سیاست خارجی کشور بر پایه اجماع در سطوح عالی شکل میگیرد و تکصدایی اقلیت خللی در آن ایجاد نمیکند.
«توافق قاهره» جلوهای از هوشمندی نظام و در راستای مدیریت فشارهای سیاسی و اقتصادی غرب بود.
اکثرمخالفان توافق، نه متن را خواندهاند و نه جایگاه حقوقی ایران در آژانس را میشناسند.
عرصه سیاست خارجی و پرونده هستهای جای مانور جناحی نیست، بلکه حوزهای برای تأمین منافع ملی است.
نقدهای غیرکارشناسی داخلی نشاندهنده کماطلاعی و استفاده ابزاری از تریبون رسمی است.
تجربه جهانی ثابت کرده مذاکره و مدیریت منازعه مؤثرتر از تقابل و موازنه سخت است.
اقلیت اندک تندرو در مجلس شرایط کشور را درک نمیکنند و هزینههای مضاعفی بر کشور تحمیل مینمایند.
توافق قاهره ضرورتی اجتنابناپذیر برای حفظ موازنه میان حقوق هستهای ایران و فشار غرب بود.
تصمیمگیری در حوزههای هستهای نیازمند دانش فنی، حقوقی و دیپلماتیک است، نه شعارهای سیاسی.
توافق ایران و آژانس مشروط است و ضمانت اجرایی آن به پایبندی طرف مقابل وابسته خواهد بود.
در صورت نقض تعهدات طرف مقابل، بلافاصله ایران اجرای تعهدات خود را متوقف خواهد کرد.
بیشتر بخوانید: واعظی: احتمال تکرار جنگ پایین است
یک نماینده صرفاً به دلیل عضویت در مجلس نمیتواند همزمان متخصص اقتصاد، سیاست خارجی و هستهای باشد و قبل از قانون شدن با سیاستهای دولت مخالفت کند.
پروندههای حساس هستهای در چارچوب شورای عالی امنیت ملی بررسی میشود؛ نهادی با مشروعیت قانونی و پشتوانه کارشناسی.
تهدید به استیضاح مذاکرهکنندگان، خلاف انسجام ملی در تصمیمات سیاست خارجی است.
انسجام در تصمیمگیری ملی اولویت دارد و نیاز امروز کشور است، نه تندروی یا اختلافافکنیهای فردی.
تندرویها به جای تقویت امنیت ملی، آن را تضعیف میکند.
عقلانیت، تخصص و اجماع نخبگان باید محور تصمیمگیری در پروندههای حساس ملی باشد.
منافع کشور ایجاب میکند نگاه جناحی کنار گذاشته شود و سیاست خارجی در مسیر منافع کلان ملی مدیریت گردد.
امروز بیش از هر زمان دیگر، ضرورت فهم شرایط خطیر کشور و حرکت به سوی اجماع و عقلانیت احساس میشود