یک کارشناس که زندگی در «روستای شنی» را مطالعه میکند، میگوید: جوامع ساحلی از دریا جداییناپذیرند. او به ضربالمثلی در زبان مادورایی اشاره میکند: «موجها بالش ما هستند و بادها پتویمان.» ساکنان سه روستای ساحلی لِگونگ تیمور، لِگونگ بارات و داپِندا که در مجموع به «روستای شنی» شهرت دارند، باور دارند که شن، آرامش و درمان به همراه میآورد.