در دل یکی از قابهای کمتر دیدهشده از تاریخ موسیقی ایران، ابوالحسنخان صبا، استاد بیبدیل سنتور، در لباس محلی و با چهرهای آرام، حوالی سال ۱۳۳۲ خورشیدی، در حال نواختن نوای دلانگیز سنتور دیده میشود؛ تصویری که نهتنها هنر، بلکه روح زمانه را روایت میکند.