اقتصاد۲۴- افت پیاپی مصرف خصوصی و کاهش سرانه هزینه خانوار از سال ۱۴۰۳ تا ۱۴۰۴، زنگ خطر جدیدی برای اقتصاد ایران است
از سال۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ سرانه مصرف خصوصی به قیمت واقعی میزان ۲.۴درصد کاهش یافته است.
هزینه مصرف خصوصی یکی از اجزای اصلی تشکیلدهنده تولید ناخالص داخلی به روش هزینهای بوده که در بهار ۱۴۰۴ حدود ۴۲درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل داده است. بررسیها نشان میدهد که کاهش سرانه مصرف خصوصی به معنای کاهش مصرف خانوار بوده و از کاهش رفاه این بخش از جامعه حکایت دارد.
رشد مصرف خصوصی در فصل بهار۱۴۰۴ با ثبت رقم منفی ۱.۱درصد، چهارمین فصل نزولی پیاپی را رقم زد. از جمله عوامل موثر بر کاهش سرانه مصرف خصوصی، حاکم شدن فضای عدم اطمینان سیاسی و اقتصادی است که افق خانوار را برای مصرف تیرهتر کرده است.
براساس دادههای مرکز آمار ایران، رشد اقتصادی در بهار سال ۱۴۰۴ با افت ۰.۴ درصدی مواجه شد. این در حالی بود که هزینه مصرف نهایی خصوصی افت ۱.۱ درصدی را تجربه کرد. کاهش هزینه مصرف نهایی خصوصی از ضعف در تقاضای داخلی حکایت دارد که عمدتا به افزایش عدم اطمینان اقتصادی و سیاسی و کاهش اعتماد خانوارها به پایداری درآمدهای خود برمیگردد.
رشد منفی هزینه مصرف خصوصی در فصل بهار امسال در پی ثبت رشد منفی در سه فصل پیاپی پیش از آن رخ داد که میتواند نشانهای از رکود در فصلهای بعدی باشد.
یکی از شاخصهای سنجش رشد اقتصادی، رشد محصول ناخالص داخلی است. تولید ناخالص داخلی یا همان GDP، ارزش کل کالاها و خدمات نهایی تولیدشده در یک اقتصاد را طی یک دوره زمانی مشخص نشان میدهد.
در روش هزینه، تولید ناخالص داخلی بر اساس مجموع هزینههایی محاسبه میشود که برای خرید کالاها و خدمات نهایی در اقتصاد انجام میشود.
بیشتر بخوانید:حذف ۴ صفر از پول ملی به چه قیمتی؟/ تنها اثر مثبتش، کاهش هزینههای چاپ اسکناسهای خرد است، همین!
این هزینهها شامل مصرف نهایی خصوصی، مصرف دولت، سرمایهگذاری ناخالص داخلی و خالص صادرات است. در میان این اجزا، مصرف نهایی خصوصی سهم بسیار بزرگی از GDP را تشکیل میدهد و نیروی پیشران رشد اقتصادی محسوب میشود.
افزایش مصرف خصوصی معمولا نشانهای از رونق اقتصادی و بهبود رفاه خانوارهاست؛ در مقابل، افت رشد مصرف خصوصی اغلب علامتی از کاهش قدرت خرید، افزایش نااطمینانی یا فشار تورمی در جامعه است. هرچه سهم مصرف خصوصی از تولید ناخالص داخلی بیشتر باشد، اقتصاد بیش از پیش به رفتار و تصمیمات خانوارها وابسته خواهد بود.
بررسی دادههای مرکز آمار حاکی از افت سرانه هزینه مصرف نهایی خصوصی از سال ۱۴۰۰ است. سرانه مصرف نهایی خصوصی به قیمتهای ثابت سال ۱۴۰۰ از ۴۹میلیون تومان در سال ۱۴۰۰ به ۴۸میلیون تومان در سال ۱۴۰۳ رسیده است. کاهش رشد هزینه مصرف نهایی خصوصی از سطح ۱۰ درصدی در فصل سوم سال ۱۴۰۰ تا رشد منفی در فصل نخست سال ۱۴۰۴ چشمگیر است.
این وضعیت نشان میدهد که قدرت خرید خانوار تضعیف شده است و در نتیجه به میزان کمتری میتوانند مصرف کنند. عامل دیگری که کاهش مصرف خصوصی را طی دوره یکساله توضیح میدهد، افزایش نااطمینانیهای سیاسی و اقتصادی است.