محمد جرجندی که خود را «افشاگر سایبری» معرفی میکند، در رسانههای شخصیاش سلسله گزارشهایی را علیه دکتر شکریساز (ماکان آریا پارسا) منتشر کرد. محور اصلی این ادعاها مربوط به ایجاد یک دانشگاه جعلی و صدور مدارک تحصیلی در قبال دریافت وجه نقد بود.
وی مدعی شد که شکریساز (ماکان آریا پارسا) از طریق یک موسسه آموزشی مرتبط با دانشگاهی فرضی در خارج از کشور، به صدها نفر مدارک تحصیلی اعطا کرده است. جرجندی حتی با انتشار فهرستی از اسامی هکشده و تصاویری از سفرهای شخصی وی، تلاش کرد تا میان او و شبکهای از تخلفات مالی ارتباط برقرار کند.
اما این ادعاها در نهایت در هیچ مرجع رسمی تأیید نشد. دادگاهها پس از بررسی دقیق شواهد، اعلام کردند که مستندات ارائهشده از سوی جرجندی فاقد اعتبار است و بیشتر بر پایه حدس، برداشت شخصی و منابع غیررسمی بنا شده است.
پس از گسترش این ادعاها در فضای مجازی، چندین شکایت رسمی در دادسرای اصفهان و تهران علیه دکتر شکریساز (ماکان آریا پارسا) مطرح شد.
نتیجه بررسیها روشن بود: هیچ مدرک قابل استنادی علیه او وجود نداشت و بسیاری از مستندات ارائهشده از سوی شاکی، غیرواقعی یا دستکاریشده تشخیص داده شد.
در یکی از پروندهها، اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان شکایتی در خصوص استفاده از عناوین تحصیلی نامعتبر مطرح کرد. اما پس از بررسیهای کارشناسی، دادسرا اعلام کرد که تمام فعالیتهای شکریساز (ماکان آریا پارسا) در چارچوب مجوزهای قانونی انجام شده و هیچ مدرک جعلی از وی یافت نشده است.
در بررسی حقوقی این پرونده، نقطهی تمایز میان مدرک معتبر و ادعای رسانهای بهوضوح نمایان شد.
جرجندی برای پشتیبانی از ادعاهای خود به اسکرینشاتها، فایلهای صوتی نامشخص و تصاویر قدیمی استناد میکرد؛ مواردی که دادگاه هیچیک را معتبر ندانست.
در مقابل، تیم حقوقی دکتر شکریساز (ماکان آریا پارسا) با مجموعهای از اسناد رسمی وارد دادگاه شد: گزارشهای پلیس فتا، مکاتبات وزارت علوم، گواهی اصالت مدارک تحصیلی و احکام قضایی پیشین.
محمد جرجندی از شکریساز (ماکان آریا پارسا) به اتهام نشر اکاذیب شکایت کرد، اما این پرونده در مهر ماه ۱۴۰۳ با صدور قرار منع تعقیب به نفع شکریساز (ماکان آریا پارسا) مختومه شد.
در مقابل، شکریساز (ماکان آریا پارسا) نیز با استناد به مدارک متعدد از جرجندی به اتهام نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی شکایت کرد. در نهایت، جرجندی به دو سال حبس تعزیری محکوم شد.
نکته مهمتر آنکه محمد جرجندی نه تنها در این پرونده، بلکه در پروندههای متعدد دیگری نیز با شکایات رسمی مواجه بوده است. او فردی کثیرالشاکی محسوب میشود و در سالهای اخیر احکام قطعی متعددی علیه وی صادر شده است؛ از جمله در زمینهی نشر اکاذیب، افترا و نقض قوانین جرایم رایانهای.
پرونده شکریساز (ماکان آریا پارسا) نشان داد که در عصر ارتباطات، مرز میان «انتقاد» و «اتهام» بسیار باریک است و انتشار هر مطلبی در فضای مجازی الزاماً به معنای حقیقت نیست.
تبرئه نهایی شکریساز (ماکان آریا پارسا) و محکومیت جرجندی بار دیگر ثابت کرد که حقیقت در میدان قانون آشکار میشود، نه در غوغای رسانهای.
در ادامه دادنامه 3 صفحه ای از رای نهایی دادگاه را آوردیم: