خلیج فارس به ساحل اصفهان رسید، اما مشکل بی آبی حل نشد

اقتصاد۲۴- به نقل از روابط عمومی خانه صمت ایران، پروژه ۳۵ هزار میلیارد تومانی انتقال آب از سواحل جنوبی کشور به صنایع اصفهان، بی‌تردید یکی از مهم‌ترین خبر‌هایی است که فعالان صنعتی و معدنی کشور در آستانه آغاز خشک‌ترین تابستان ایران با آن روبه‌رو شده‌اند.

اهمیت حاکمیتی این طرح که قرار است آب موردنیاز صنایع بالادستی استان اصفهان را از طریق یک خط لوله ۸۰۰ کیلومتری از سیرجان تأمین کند، به اندازه‌ای بالاست که مراسم افتتاح آن روز گذشته با حضور رئیس دولت چهاردهم و وزیر صنعت، معدن و تجارت برگزار شد.

با وجود هشدار‌های قبلی وزارت نیرو درباره خشکسالی بی‌سابقه سال ۱۴۰۵، انتظار می‌رفت فعالان صنعتی و معدنی، به‌ویژه صاحبان بنگاه‌های تولیدی در اصفهان، بیش از این از پروژه استقبال کنند. با این حال، در میان انبوه دیدگاه‌های مثبت، برخی کارشناسان با نگرشی انتقادی به ابعاد کمتر دیده‌شده این طرح پرداخته‌اند.

همه چیز به نفع خصولتی‌هاست

سید عبدالوهاب سهل‌آبادی، رئیس هیئت‌مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران ـ که هم‌زمان مسئولیت خانه صمت استان اصفهان را نیز بر عهده دارد ـ از جمله صاحب‌نظرانی است که معتقد است باید از تکرار خطا‌های گذشته در مسیر توسعه جلوگیری شود.

او در ارزیابی کارشناسانه خود می‌گوید: «پروژه انتقال آب از جنوب کشور به اصفهان، بخش‌های ناگفته‌ای دارد که باید درباره آنها بیشتر صحبت شود؛ به‌ویژه اینکه به دلیل مخالفت‌های مناطق جنوبی، آب به‌صورت غیرمستقیم و از طریق یزد به صنایع اصفهان منتقل می‌شود.»

به گفته وی، خط لوله فعلی، در واقع بخشی از آب تخصیص‌یافته به صنایع یزد را به اصفهان منتقل می‌کند؛ موضوعی که به تکرار همان مدل معیوب انتقال آب زاینده‌رود به یزد و صنایع اصفهان شباهت دارد.

او می‌افزاید: «به نظر می‌رسد که در فرآیند این تصمیم‌گیری، دوباره نگاه کوتاه‌مدت بر برنامه‌ریزی بلندمدت ترجیح داده شده و یک‌بار دیگر مشکلات زیر فرش پنهان شده‌اند.»

سهل‌آبادی هشدار می‌دهد: «رفع بحران آب برای تعداد محدودی از صنایع بزرگ و خصولتی، هرچند به استمرار تولید در این بخش کمک می‌کند، اما مشکل کم‌آبی برای هزاران بنگاه کوچک، بخش کشاورزی، خدمات و به‌ویژه گردشگری همچنان پابرجا خواهد بود.»

مسئولیت اجتماعی نباید فدای صنعت بشود

او با تأکید بر اینکه آب، محور اصلی هرگونه فعالیت اقتصادی است، ادامه می‌دهد: «هیچ صنعتی بدون آب نمی‌چرخد؛ اما این به آن معنا نیست که مسئولیت‌های اجتماعی را نادیده گرفته و همه‌چیز را فدای صنعت کنیم.»

به باور رئیس هیئت‌مدیره خانه صمت ایران، بخش زیادی از چالش‌های امروز ـ از مشکلات زیست‌محیطی تا مسائل اقتصادی و اجتماعی ـ نتیجه تصمیمات نادرست دوره‌های گذشته است.

او تصریح می‌کند: «از سرچشمه‌های زاینده‌رود در چهارمحال و بختیاری تا دشت‌های خوزستان و دیگر مناطق، همه قربانی انتخاب‌های اشتباه شده‌اند. باید یک‌بار برای همیشه با اجماع علمی و بدون ملاحظات سیاسی و تاریخی، با واقعیت‌ها روبه‌رو شویم.»

سهل‌آبادی در پایان خاطرنشان می‌کند: «انتقال آب از جنوب کشور، بدون تردید در نوع خود بخشی از یک عملیات بزرگ مهندسی در جهت توسعه مناطق مرکزی است؛ اما اگر در این مسیر منافع عمومی و اقناع اجتماعی تأمین نشود، همچنان فاصله ما با توسعه پایدار باقی خواهد ماند.»